Allerzielen 2025: Een dag van herdenking voor onze overledenen!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Op 2 november herdenkt Allerzielen overleden familieleden en dieren, met tradities en gebruiken in kerk en gemeenschap.

Am 2. November gedenkt der Allerseelentag verstorbener Angehöriger und Tiere, mit Traditionen und Bräuchen in der Kirche und Gemeinschaft.
Op 2 november herdenkt Allerzielen overleden familieleden en dieren, met tradities en gebruiken in kerk en gemeenschap.

Allerzielen 2025: Een dag van herdenking voor onze overledenen!

Op 2 november 2025 wordt Allerzielen gevierd, een dag die diep geworteld is in de christelijke traditie. Deze herdenkingsdag voor de overledenen volgt direct op Allerheiligen en vindt zijn oorsprong in de 10e eeuw. In die tijd introduceerde abt Odilo van Cluny de traditie van het bidden voor de zielen van de overledenen, die zich snel door de kerk verspreidde. In veel gemeenschappen is Allerzielen niet alleen een rustige herdenking, maar ook een dag vol gebruiken en gemeenschapsrituelen. Luidruchtig Mittelrhein-Tageblatt Mensen steken kaarsen aan op begraafplaatsen en bezoeken de graven van hun dierbaren om hun respect te betuigen.

Maar hoe wordt Allerzielen eigenlijk gevierd? Belangrijke aspecten zijn onder meer het versieren van de graven met bloemen, kransen en lichtjes. Het licht van de kaarsen symboliseert het eeuwige leven, dat volgens het christelijk geloof ook na de dood blijft schijnen. Deze traditie biedt troost en versterkt het geloof in de wederopstanding en de verbinding na de dood. Vooral dierenliefhebbers herdenken ook hun overleden huisdieren. Een virtuele dierenbegraafplaats maakt het mogelijk om digitale gedenktekens voor geliefde dieren te creëren, waarbij de duurzame verbinding tussen mens en dier wordt benadrukt en er ruimte ontstaat voor herinneringen.

Muzikale waardering

Een cultureel hoogtepunt op deze herdenkingsdag is het kunstlied “Allerseelen”, dat Richard Strauss in 1885 componeerde. De tekst is van de Oostenrijkse dichter Hermann von Gilm en maakt deel uit van een verzameling van acht liederen die bekend staan ​​als “Eight Songs from Last Leaves” (Op. 10). Het werk van Strauss handelt over het thema Allerzielen en gaat in op de herinneringen aan de overledene; gedachten die veel mensen ontroeren op deze bijzondere dag. Het lied ging in première op 5 maart 1886 en heeft tot nu toe talloze interpretaties en uitvoeringen gekend, zoals Wikipedia gerapporteerd.

Tradities en gebruiken

In de Rooms-Katholieke Kerk wordt Allerzielen gevierd met speciale rituelen. De zegening van de graven is een van de essentiële gebruiken. Graven worden besprenkeld met wijwater en de namen van degenen die in de afgelopen twaalf maanden zijn gestorven, worden voorgelezen. Ook al is Allerzielen geen feestdag in Oostenrijk, er zijn op deze dag geen lessen op openbare scholen. Aloude tradities zoals het bakken van ‘brood van de doden’ vinden mogelijk hun oorsprong in heidense gebruiken en maken deel uit van het culinaire erfgoed van deze datum.

Een ander gebruikelijk gebruik in de samenleving is het geven van brood en wijn aan mensen in nood, een traditie die teruggaat tot abt Odilo van Cluny. Historisch gezien geloofde men dat de zielen van overledenen op Allerzielen rondzwierven en hun dierbaren bezochten. Dit idee heeft de folklore van verschillende culturen diepgaand gevormd en geleid tot interculturele verschijnselen zoals de Mexicaanse Día de Muertos, die een samensmelting van inheemse tradities met Allerzielen vertegenwoordigt. Wikipedia levert spannende inzichten op.

Allerzielen blijft dus een dag vol herdenking, die zowel verloren dierbaren eert als de eeuwige verbindingen die ons na de dood vergezellen. De lichtjes van de kaarsen blijven schijnen - een zichtbaar teken van wat er overblijft.