Tragiczna historia: Jak chemnitz był zaangażowany w akcję T4

Tragiczna historia: Jak chemnitz był zaangażowany w akcję T4

Tiergartenstraße 4, 10785 Berlin, Deutschland - Mroczna historia eutanazji w Niemczech charakteryzuje się brutalnymi środkami i niespotykaną utratą życia ludzkiego. W ramach „akcji T4”, krajowi, mieszkańcy socjaliści zamordowali około 70 000 osób z niepełnosprawnością psychiczną lub fizyczną w latach 1940–1941. Ta systematyczna anihilacja miała miejsce w różnych instytucjach zabijających, w tym instytucjach, które faktycznie miały opiekować się tymi ludźmi. Taki placówka była w Chemnitz, gdzie jedenastu lat Günter Neubauer, który odniósł poważne problemy zdrowotne, stał się celem tych okrucieństwa. W 1936 roku został sklasyfikowany jako „nie do szkoły”, a w pewnym momencie włożył szary autobus, który miał zabrać go do zabójstwa. Zgłasza to free prasa .

Güntera nie jest przypadkiem odizolowanego. „Aktion T4”, nazwany na cześć adresu odpowiedzialnej centralnej służby w Tiergartenstraße w Berlinie, był centralnym elementem narodowej ideologii socjalistycznej „pojawienia się” narodu niemieckiego. Celem tych programów eutanazji było usunięcie ludzi, którzy nie spełniali krajowych pomysłów rasowych socjalistów ze społeczeństwa. Obejmowało to również osoby z chorobami psychicznymi i fizycznymi, które często były uznane za „nie -life”. Te brutalne środki zostały przeprowadzone przez lekarzy, którzy nie przeprowadzili osobistych badań, a ofiary zostały głównie zabijane w komorach gazowych przez leki przedawkowania lub stosując tlenek węgla.

Zakres eutanazji i oporu

Pierwsze działania zabijające były już przeciwko dzieciom z poważnymi chorobami związanymi z niepełnosprawnością w 1939 r., A szacunki zostaną zrezygnowane z 5000 dzieci. Dorośli, którzy zostali zabici w ramach „akcji T4”, to około 70 000 osób, które mieszkali w instytucjach leczniczych i pielęgniarskich. Te okropne czyny zostały przeprowadzone przez narodowych socjalistów pod pozorem „eutanazji”, terminu, który pierwotnie stanowi „piękną śmierć”. Prawdę mówiąc, była to maszyna morderstwa, legitymizowana przez eugeniczne idee, które zostały już opracowane na przełomie wieków, wikipedia .

obecny był opór wobec „akcji T4”, ale w mniejszości. Zwłaszcza przedstawiciele kościoła, tacy jak biskup Clemens August Graf von Galen, publicznie skrytykowali morderstwa. Jednak ich wezwania wykazały jedynie ograniczony słuch, a większość społeczeństwa była albo obojętna lub poparła krajową ideologię socjalistyczną. „Akcja T4” została tymczasowo zatrzymana w 1941 r., Ale systematyczne zabijanie osób niepełnosprawnych trwało w obozach koncentracyjnych. Pod koniec tych strasznych programów w Europie zmarło w sumie do 300 000 osób.

następstwa i upamiętnienie

powojenne dzieło morderstw eutanazji jest niezadowalające, a wielu odpowiedzialnych ludzi uciekło z odpowiedniej kary. Dopiero w 1988 r. Prawo o przymusowej sterylizacji zostało uznane za nazistowską niesprawiedliwość. Niemniej jednak ofiary programów eutanazji często nie są uprawnione do odszkodowania, co podkreśla pilną potrzebę kompleksowego i uczciwego radzenia sobie z okropnościami tego czasu, jako pokazuje Federalne Centrum Edukacji Politycznej. bpb.de cytował ocenę, że do 400 000 ludzi było scalonych, a wielu ich podstawowej ludzkości.

Dzisiaj należy zapamiętać tę smutną i okrutną historię, aby zapobiec podobnym przestępstwom przeciwko ludzkości. Przetwarzanie i pamięć ofiar „Action T4” są centralnym elementem zbiorowej pamięci Niemiec w celu uwrażliwienia i ostrzegania przyszłych pokoleń.