Care Art in Bottrop: Insights για το αόρατο έργο των γυναικών

Care Art in Bottrop: Insights για το αόρατο έργο των γυναικών

Στην καρδιά του Bottrop ανοίγει μια νέα έκθεση που ασχολείται με ένα συχνά παραβλέπεται αλλά εξακολουθεί να είναι ουσιαστικό θέμα: το έργο φροντίδας στην τέχνη από τη δεκαετία του 1960. Αυτή η έκθεση προσφέρει μια ολοκληρωμένη ανάλυση και δείχνει τις καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις των δραστηριοτήτων που παραδοσιακά ανατίθενται σε γυναίκες, όπως το νοικοκυριό και η φροντίδα των παιδιών. Είναι μια συναρπαστική επιχείρηση που όχι μόνο αμφισβητεί την καλλιτεχνική πρακτική, αλλά και τα κοινωνικά πρότυπα.

Ο κατάλογος για την έκθεση, που δημοσιεύθηκε από τους Friederike Sigler και Linda Walther, προσφέρει πληροφορίες για πολλά έργα καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Η επιλογή καθιστά σαφές ότι η εργασία φροντίδας είναι ένα καθολικό θέμα που υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα. Η έκθεση περιλαμβάνει συνεισφορές καλλιτεχνών από τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Πολωνία, τη Νότια Αφρική και ακόμη και από τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, η οποία υπογραμμίζει την ποικιλομορφία και τις παγκόσμιες διαστάσεις του θέματος.

Η συνάφεια της εργασίας περίθαλψης

Η συνάφεια της έκθεσης είναι ακόμα πιο αξιοσημείωτη όταν θεωρείτε ότι η φροντίδα, παρά την πανταχού παρούσα στην καθημερινή μας ζωή, συχνά παραμένει αόρατη. Οι κοινωνικές και οικογενειακές υποχρεώσεις που αποδίδονται κυρίως στις γυναίκες φαίνεται να είναι φυσικά θέμα. Αυτό έχει λιγότερη σχέση με τη φύση ή τις βιολογικές διαφορές, αλλά με ιστορικές και πολιτιστικές κατασκευές που καθορίστηκαν από την κοινωνία. Η προέλευση αυτών των μοντέλων πηγαίνει πίσω στον 18ο αιώνα, όταν ο διαχωρισμός της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής ήταν όλο και πιο αγκυροβολημένο.

Είναι προφανές ότι οι συντάκτες και οι καλλιτέχνες που παρουσιάστηκαν στην έκθεση αμφισβητούν τις κοινωνικές αποδόσεις και τις συναφείς προσδοκίες. Μια κεντρική ανησυχία της έκθεσης είναι να αυξήσει την προβολή της εργασίας φροντίδας και να το θέσουμε στο φως ως πολύτιμη και αξιοσημείωτη δραστηριότητα. Στις σύγχρονες κοινωνίες στις οποίες κυριαρχεί η αμειβόμενη απασχόληση μέσω καθημερινών δραστηριοτήτων στον ιδιωτικό τομέα, αυτή η προσέγγιση μπορεί να θεωρηθεί επαναστατική

Η συζήτηση για το υλικό και το σχήμα της τέχνης που συνδέεται ο καλλιτέχνης και ο εργαζόμενος φροντίδας είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Υλικά όπως το πλυντήριο ή τα καθημερινά αντικείμενα υποβάλλονται σε επεξεργασία στα έργα και σας προσκαλούν να προβληματιστούν για την αξία των εργασιών φροντίδας. Καλλιτεχνικές πρακτικές που χρησιμοποιούν αυτά τα υλικά ανοίγουν νέους τρόπους για να αμφισβητήσουν τα κοινωνικά πρότυπα και να γεφυρώσουν τη διαίρεση μεταξύ της τέχνης και της καθημερινής ζωής.

Τέχνη μεταξύ πραγματικότητας και εκπροσώπησης

Μια άλλη αξιοσημείωτη πτυχή της έκθεσης είναι ο τρόπος με τον οποίο τα όρια μεταξύ της πραγματικότητας του καλλιτέχνη και της τέχνης της είναι θολές. Σε πολλά άρθρα, οι ίδιοι οι καλλιτέχνες εμφανίζονται στο έργο τους, δημιουργώντας μια άμεση σχέση μεταξύ του περιβάλλοντος διαβίωσης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αυτό δημιουργεί έναν λόγο για την εξίσωση του ρόλου και της ταυτότητας: Είναι και ο καλλιτέχνης η νοικοκυρά; Και πώς αυτό επηρεάζει την αντίληψή μας για την τέχνη σας;

Η έκθεση καλεί τον θεατή να σκεφτεί τις επικρατούσες ερμηνείες της τέχνης και να αμφισβητήσει τις συχνά άκαμπτες κατηγορίες στις οποίες οι γυναίκες και η δουλειά τους έχουν κολλήσει. Εδώ η ίδια η τέχνη γίνεται ένα εργαλείο αλλαγής, το οποίο όχι μόνο διεγείρει τη σκέψη, αλλά και τις προκλήσεις για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων δομών εξουσίας.

Ο τρόπος είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τα έργα τέχνης στην έκθεση. Οι συνεισφορές συχνά φαίνεται να αποφασίζουν να μεταδώσουν σαφή πολιτικά μηνύματα. Ωστόσο, αυτός ο ορισμός μπορεί να περιορίσει την πολυπλοκότητα της καλλιτεχνικής δήλωσης και να παρεμποδίσει τις καινοτόμες ερμηνείες. Παρουσιάζοντας τα έργα ως απλά οχήματα πολιτικών προθέσεων, υπάρχουν πολλά από τις προκλητικές και παιχνιδιάρικες πτυχές του έργου στη διαδρομή.

Μια νέα συνειδητοποίηση της εργασίας περίθαλψης

Η έκθεση στο Bottrop δεν είναι μόνο ένα σημαντικό βήμα προς την προβολή της εργασίας φροντίδας στην τέχνη, αλλά και ένα αίτημα για την κοινωνία, για τις δικές τους ενέργειες και τις συναφείς προσδοκίες. Με την τοποθέτηση αυτών των θεμάτων στην ημερήσια διάταξη, οι καλλιτέχνες και οι συντάκτες συμβάλλουν στην έναρξη των απαραίτητων συζητήσεων σχετικά με τους ρόλους των φύλων και τους κοινωνικούς κανόνες. Η εξέταση της εργασίας φροντίδας ανοίγει μια ποικιλία προοπτικών και σας προσκαλεί να ελέγξετε τις δικές σας αξίες και ενδεχομένως να το επαναπροσδιορίσετε. Ο καλλιτέχνης ως εργαζόμενος φροντίδας μπορεί όχι μόνο να είναι ρόλος, αλλά θα μπορούσε επίσης να αντιπροσωπεύει το κλειδί για την βαθύτερη κατανόηση της κοινωνίας μας και των αξιών του.

Ο ρόλος της εργασίας στην κοινωνία

Η εργασία φροντίδας, δηλαδή η φροντίδα και η φροντίδα των συγγενών καθώς και η ολοκλήρωση της εργασίας, αποτελούν κεντρικά συστατικά της κοινωνικής δομής πολλών κοινωνιών. Αυτές οι δραστηριότητες είναι συχνά μη αμειβόμενες και πραγματοποιούνται κυρίως από γυναίκες. Σύμφωνα με μια μελέτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), οι γυναίκες παγκοσμίως κάνουν περίπου το 76,2 % της μη αμειβόμενης νοσηλευτικής εργασίας, ενώ οι άνδρες κάνουν μόνο 28,9 %. Αυτή η άνιση κατανομή δείχνει πόσο βαθιά είναι οι ρόλοι των φύλων στην κοινωνία και ποιες προκλήσεις δημιουργούνται.

Μια άλλη πτυχή είναι η κοινωνική αναγνώριση αυτών των δραστηριοτήτων. Η εργασία φροντίδας θεωρείται συχνά όχι μόνο λιγότερο πολύτιμη, αλλά και θέμα φυσικά. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, ένας νόμος για την ενίσχυση των δικαιωμάτων των συγγενών φροντίδας υιοθετήθηκε το 2021, γεγονός που ωστόσο συνεχίζει να αφήνει ερωτήσεις σχετικά με την οικονομική αμοιβή και την κοινωνική εκτίμηση των δραστηριοτήτων φροντίδας. Το θέμα είναι πολύπλοκο και απαιτεί μια βαθιά συζήτηση για τους κοινωνικούς κανόνες και τις αξίες.

Η επιρροή των κοινωνικών κινημάτων στην αντίληψη της εργασίας περίθαλψης

Το γυναικείο κίνημα από τη δεκαετία του 1960 έχει ξεκινήσει μια θεμελιώδη αλλαγή στην αντίληψη της εργασίας φροντίδας. Σημαντικές απαιτήσεις ήταν μια πιο δίκαιη κατανομή της εργασίας φροντίδας και η αναγνώριση αυτών των δραστηριοτήτων ως κοινωνικά πολύτιμη. Διάφορες πρωτοβουλίες έχουν ξεκινήσει τις τελευταίες δεκαετίες που στοχεύουν στην αύξηση της ορατότητας των εργασιών φροντίδας και στην προώθηση της συζήτησης σχετικά με τις ειδικές αναθέσεις για το φύλο.

Παραδείγματα τέτοιων πρωτοβουλιών είναι ερευνητικά έργα και εκθέσεις που ασχολούνται ρητά με την εργασία φροντίδας. Αυτά τα έργα όχι μόνο βοηθούν στην ευαισθητοποίηση των συχνά αόρατων δραστηριοτήτων, αλλά και να τιμήσουν τη συμβολή αυτού του έργου στην κοινωνία. Οι καλλιτέχνες και οι επιστήμονες θέτουν επανειλημμένα το ερώτημα πώς η εργασία φροντίδας μπορεί να αναγνωριστεί πολιτικά και κοινωνικά και ποιες συνθήκες πλαισίου είναι απαραίτητες για να γίνει μια σημαντική αλλαγή.

Οι πληροφορίες σχετικά με το θέμα μπορούν να προβληθούν σε ιστότοπους όπως το oecd , καθώς και Ο στόχος παραμένει για να επαναπροσδιορίσει και να κατανοήσει την αξία της εργασίας φροντίδας τόσο στο ατομικό όσο και στο κοινωνικό πλαίσιο.