Βιωσιμότητα ή ψευδαίσθηση; Συζήτηση γύρω από το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Cuxhavens Wood

Βιωσιμότητα ή ψευδαίσθηση; Συζήτηση γύρω από το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Cuxhavens Wood

Η διαμάχη γύρω από το νέο ξύλινο σύστημα θέρμανσης στο Cuxhaven έχει αποκτήσει ένταση τις τελευταίες εβδομάδες. Το σύστημα, το οποίο χτίστηκε το 2020, σχεδιάζει να καεί μεταξύ 100.000 και 140.000 τόνων ξύλου ετησίως για τη δημιουργία θερμότητας. Ενώ ο φορέας εκμετάλλευσης, Forte Energie Company, προωθεί το έργο ως βιώσιμο και co₂-ουδέτερο, συγκομίζουν ισχυρή αντίσταση από περιβαλλοντικές ενώσεις όπως ο Robin Wood, το Bund και οι Parents4Future. Αυτοί οι οργανισμοί αμφισβητούν τα οικολογικά επιχειρήματα των χειριστών και δεν βλέπουν την καύση ξύλου ως φιλική προς το περιβάλλον λύση.

Το πρόβλημα γίνεται ιδιαίτερα σαφές όταν εξετάζετε τις παγκόσμιες τάσεις της αποδάσισης. Οι δασικές περιοχές συρρικνώνονται δραματικά, γεγονός που καθιστά δύσκολη την κατανόηση της χρήσης του ξύλου ως καυσίμου. Η Jana Ballenthien από τον Robin Wood εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι 600.000 εκτάρια δασών έχουν χαθεί μόνο στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια. Ένα ουσιαστικό μέρος του ξύλου, το οποίο πρόκειται να καεί στο Cuxhaven, θα είναι φρέσκο ξύλο, η εξαγωγή του οποίου συμβαδίζει με την εκκαθάριση των δασών. Ο Tobias Söhl από το Parents4Future απαιτεί μια αλλαγή προοπτικής: το ξύλο θα πρέπει μάλλον να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή προϊόντων μακράς λουρίδας αντί να το καίει απλά.

κριτική για την υπόσχεση βιωσιμότητας

Forte Energy υπερασπίζεται τον εαυτό του με την επιχείρηση ότι το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής με ξύλο είναι Co₂-ουδέτερο επειδή το καμένο ξύλο έχει απορροφήσει τόσο πολύ διοξείδιο του άνθρακα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του όσο καίγεται. Ωστόσο, αυτός ο υπολογισμός, ο οποίος βασίζεται στις μεθόδους του Παγκόσμιου Συμβουλίου του Κλίματος IPCC, απορρίπτεται από τις περιβαλλοντικές ενώσεις ως παραπλανητικές. Η καύση του ξύλου απελευθερώνει αμέσως μεγάλες ποσότητες CO₂, ενώ η αναδάσωση απαιτεί χρόνο και συχνά δεν μπορεί να εγγυηθεί. Η βιωσιμότητα των πιστοποιημένων αποθεμάτων ξύλου αμφισβητείται ιδιαίτερα στην περίπτωση εισαγόμενου ξύλου από περιοχές όπως η Βόρεια Καρολίνα.

Μια άλλη σημαντική ανησυχία των περιβαλλοντικών οργανώσεων είναι η ανησυχία ότι όχι μόνο το εγχώριο ξύλο αλλά και το εισαγόμενο ξύλο καίγονται. Με προγραμματισμένο ποσό μέχρι 140.000 τόνους ετησίως, είναι απίθανο να προέρχεται μόνο από περιφερειακές πηγές. Η Forte Energie έχει ήδη σκεφτεί να εισαγάγει ξύλο από τη Σκανδιναβία και τα κράτη της Βαλτικής, τα οποία ενισχύουν επίσης τις ανησυχίες των περιβαλλοντικών συσχετισμών όσον αφορά τις παγκόσμιες επιπτώσεις της καύσης του ξύλου.

Εναλλακτικές λύσεις για την καύση ξύλου

Επιπλέον, οι περιβαλλοντικές ενώσεις επικρίνουν την οικονομική υποστήριξη του εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής από τον νόμο περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (EEG). Αντιλαμβάνετε αυτή τη χρηματοδότηση ως "παράλογη", ειδικά σε μια περιοχή όπως το Cuxhaven, το οποίο έχει πολλούς αιολικούς πόρους και είναι κοντά στη θάλασσα. Αντί να καίγονται ξύλο, συνιστούν τη χρήση καινοτόμων τεχνολογιών, όπως οι αντλίες θερμότητας μεγάλης κλίμακας και τα συστήματα ισχύος προς θερμότητα για την παραγωγή θέρμανσης της περιοχής.

Η πόλη του Cuxhaven παραμένει αποκλεισμένη στη θέση του στον ενεργειακό σχεδιασμό. Ενώ ο εκπρόσωπος της πόλης Marcel Kolbenstetter παραδέχεται ότι το Wood είναι μια ανανεώσιμη πρώτη ύλη, τονίζει επίσης ότι η ποιότητα του καμένου ξύλου πρέπει να ζυγίζεται προσεκτικά. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια για τον τρόπο με τον οποίο η ενέργεια που παράγεται στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για δημόσια κτίρια. Ωστόσο, κάποιος αναπτύσσει ενεργά ένα σχέδιο θερμότητας για την καλύτερη κατανόηση των μελλοντικών ενεργειακών απαιτήσεων της πόλης.

Η συνεχιζόμενη κριτική της Forte Energy αυξάνεται από την έλλειψη απαντήσεων της εταιρείας. Παρά τις πολλαπλές έρευνες σχετικά με τους ισχυρισμούς, η προθυμία επικοινωνίας της εταιρείας παραμένει χαμηλά. Αυτό οδήγησε στην αυξανόμενη δυσαρέσκεια μεταξύ των αντιπάλων του έργου, οι οποίοι απαιτούν σαφήνεια και διαφάνεια. Η διαμάχη γύρω από το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής με ξύλο στο Cuxhaven είναι επομένως όχι μόνο μια τοπική αλλά και μια παγκόσμια πρόκληση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τις συζητήσεις για τη χρήση του ξύλου ως πηγής ενέργειας και των οικολογικών του συνεπειών.