80 χρόνια αργότερα: από την απελευθέρωση στην ευθύνη για τις αξίες μας

Veröffentlicht:

Von:

Εκκλησίες: 8 Μαΐου 1945 ήταν η ημέρα της απελευθέρωσης και της αναχώρησης

8 Μαΐου 1945, οι δύο μεγάλες χριστιανικές εκκλησίες στη Γερμανία αναφέρονται σε μια νέα, καλύτερη εποχή "ως" Ημέρα Απελευθέρωσης και Αναχώρησης ". Την ημέρα, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε στην Ευρώπη, που κοστίζει εκατομμύρια ζωές και άφησε την Ευρώπη στο ερείπια. Ο Kirsten Fehrs υπογραμμίζει ότι το τέλος του πολέμου επίσης μια εποχή συμφιλίωσης, ειρήνης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Στην κοινή εξήγησή τους, οι εκκλησίες υπογραμμίζουν την ευθύνη, η οποία είναι σημαντική για τη μνήμη του παρελθόντος και για το σχεδιασμό του μέλλοντος. Επιστρέφουν την προσοχή στο γεγονός ότι η δημοκρατική τάξη στη Γερμανία δεν είχε αρκετούς υπερασπιστές κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κυριαρχίας, η οποία αντιτάχθηκε στις προκλήσεις της εποχής. Αυτές οι αποτυχίες οδήγησαν σε διάβρωση θεμελιωδών αξιών και τελικά στο κάταγμα του πολιτισμού.

Οι εκπρόσωποι των εκκλησιών υπογραμμίζουν ότι η άνοδος του εθνικού σοσιαλισμού προωθήθηκε εν μέρει από τους φόβους και τις αβεβαιότητες στο πλαίσιο του πληθυσμού. Αυτοί οι φόβοι πήγαν χέρι -χέρι με την επιθυμία για μια ριζική μετατροπή των κοινωνικών συνθηκών και μια απόκλιση από τις χριστιανικές και ανθρωπιστικές αξίες. Οι εκκλησίες το βλέπουν ως καθήκον τους να διατηρούν τη συλλογική μνήμη και ταυτόχρονα σας υπενθυμίζουν την ανάγκη να πολεμήσουν ενάντια στη σχετικοποίηση των βασικών ανθρώπινων αξιών.

Επιπλέον, οι εκκλησίες σας υπενθυμίζουν την ευρωπαϊκή ανασυγκρότηση και τη σχετική παγκόσμια διατήρηση της ειρήνης, η οποία ξεκίνησε με τη δέσμευση των κρατών για τη μη βία και τα ανθρώπινα δικαιώματα το 1990.

Παρ 'όλα αυτά, η υπεράσπιση της ελευθερίας, της ειρήνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν διακυβεύεται μόνο μέσω εξωτερικών απειλών. Η βούληση να υπερασπιστεί αυτές τις αξίες και να εφαρμόσει τις διδασκαλίες από τα παρελθόντα υπολείμματα κεντρικής σημασίας. Σε μια έκκληση προς την κοινωνία, οι εκκλησίες υπογραμμίζουν ότι η ευγνωμοσύνη για τη συμφιλίωση για τη συμφιλίωση αυξάνεται για να αντιταχθεί ενεργά σε οποιαδήποτε μορφή βίας και μισανθρωπίας. Η δέσμευση για ένα ειρηνικό μέλλον πρέπει να παραμείνει μόνιμος στόχος.