<p> <strong> 80 jaar later: van de bevrijding tot verantwoordelijkheid voor onze waarden </strong> </p>

kerken: 8 mei 1945 was de dag van bevrijding en vertrek

8 mei 1945, de twee grote christelijke kerken in Duitsland verwijzen naar een nieuwe, betere tijd "als" dag van bevrijding en het vertrek ". Op deze dag eindigde de Tweede Wereldoorlog in Europa, die miljoenen levens kostte en Europa verliet in ruïnes. Kirsten Fehrs benadrukt dat het einde van de oorlog ook een tijdperk van verzoening, vrede en Europese integratie.

In hun gezamenlijke verklaring benadrukken de kerken de verantwoordelijkheid, wat belangrijk is voor de herinnering aan het verleden en voor het ontwerp van de toekomst. Ze vestigen de aandacht op het feit dat de democratische orde in Duitsland niet genoeg verdedigers had tijdens de nazi -heerschappij, die zich verzette tegen de uitdagingen van die tijd. Deze mislukkingen leidden tot een erosie van fundamentele waarden en uiteindelijk tot de breuk van de beschaving.

De vertegenwoordigers van de kerken onderstrepen dat de opkomst van het nationale socialisme gedeeltelijk werd bevorderd door angsten en onzekerheden binnen de bevolking. Deze angsten gingen hand in hand met het verlangen naar een radicale transformatie van sociale omstandigheden en een afwijking van de christelijke en humanistische waarden. De kerken zien het als hun plicht om het collectieve geheugen te behouden en herinneren je tegelijkertijd aan de noodzaak om te vechten tegen de relativering van basis menselijke waarden.

Bovendien herinneren de kerken u aan de Europese wederopbouw en de bijbehorende wereldwijde vredeshandhaving, die begon met de toewijding van de staten over niet -geweld en mensenrechten in 1990. Deze overeenkomsten markeerden het begin van een nieuw tijdperk voor Europa, die wordt gekenmerkt door de hoop dat schuld en geweld niet het laatste woord hoeft te hebben.

Niettemin staat de verdediging van vrijheid, vrede en menselijke waardigheid niet alleen op het spel door externe bedreigingen. De wil om deze waarden te verdedigen en de leringen uit het verleden toe te passen, blijft van centraal belang. In een beroep op de samenleving benadrukken de kerken dat dankbaarheid voor verzoening voor verzoening groeit om zich actief te verzetten tegen elke vorm van geweld en misantropie. De toewijding aan een vreedzame toekomst moet een permanent doel blijven.