Tajemniczy testament: Dönitz Write and Schmidt's Fajny wygląd”

<p> <strong> Tajemniczy testament: Dönitz Write and Schmidt's Fajny wygląd” </strong> </p>

Karl Dönitz: Jako „ostatnia wola” następcy Hitlera Bonn bezskutecznie

30. rocznica końca wojny ujawniła nieoczekiwany dokument: Karl Dönitz, ostatni główny admirał Imperium Niemieckiego, napisał „wolę polityczną”. Ten odręczny list z 8 maja 1975 r. Wykazał pewne niepokoje w federalnej kancelarie w styczniu 1981 r., Nawet jeśli ówczesny federalny kanclerz Helmut Schmidt sklasyfikował dokument jako niezbyt znaczący.

Formalności radzenia sobie z Dönitzem pokaże niepewność i obawy, które spowodowało to w przestrzeni politycznej. Szef federalnej kancelarii zalecił, aby dokumenty zostały umieszczone w sejfie kanclerza, które Schmidt przekonwertował w akta biura. Wskazuje to, że Schmidt nie uważał tego dokumentu za zagrożenie, podczas gdy jego pracownicy Lahnstein i Konow najwyraźniej mieli inne obawy.

Pod względem treści Will wykazywał centralne nieporozumienia i błędy. Dönitz twierdził, że został uznany przez sojusznicze mocarstwa, co było historycznie złe. W rzeczywistości po śmierci Hitlera został przyjęty tylko jako dowódca wojskowy, aby zapewnić bezwarunkowe poddanie się. Ponadto Hitler nie miał prawa odziedziczyć swoich biur, co nadal podważa znaczenie roszczenia Dönitza jako szefa państwa.

Szczególnie godne uwagi jest reprezentowanie „suwerenności niemieckiej”. Pomysł ten zaprzecza rzeczywistości bezpośrednio po zakończeniu wojny, kiedy zwycięskie mocarstwa przejęły kontrolę nad Niemcami i nie istniały już niemieckie państwo. Odniesienie do Międzynarodowego Trybunału Wojskowego pokazuje również, że Dönitz nie zrozumiał właściwie faktów z własnej pozycji.

Wreszcie dokument był dostępny dla publiczności tylko wiele lat później, co ponownie rodzi pytania dotyczące percepcji i radzenia sobie z przeszłością. Polityka, która panowała pod Schmidtem, a później prawnikami odzwierciedla złożone napięcie między przetwarzaniem krajowej przeszłości socjalistycznej a współczesną rzeczywistością polityczną.

Kommentare (0)