The Guillaume Affair: Net als een DDR -spion, heeft de federale kanselier neergehaald

The Guillaume Affair: Net als een DDR -spion, heeft de federale kanselier neergehaald

50 jaar geleden de meest spectaculaire Duits-Duitse agent Bomb Burst. Toen Willy Brandt na een zakenreis op de luchthaven van Keulen-Bonn om 12.00 uur op 24 april 1974 eindigde, wachtten zijn hoofd van kanselier Horst Grabert en minister van Binnenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher op de Rollfeld. "Je zou al kunnen zien dat je iets speciaals te vertellen had", herinnert Brandt zich later. In de vroege ochtend werden de spreker van Brandt Günter Guillaume en zijn vrouw Christel gearresteerd. Beide zijn spionnen van GDR State Security. "Het nieuws was een hamer," schrijft Brandt in zijn "herinneringen". Op 6 mei 1974 nam de sociaal -democraat ontslag uit het kantoor van kanselier.

Zelfs 50 jaar later wordt de zogenaamde Guillaume-affaire beschouwd als een van de meest spionagevallen van de Federale Republiek. Noch vóór, noch nadat het was geslaagd in een agent uit het communistische gebied van heerschappij om zo ver in het binnenste centrum van politieke macht door te dringen. Het communistische gebied is geschiedenis, het hele schandaal ziet eruit als een verre echo van de Koude Oorlog. Enerzijds. Aan de andere kant is de zaak nog steeds fascinerend. Hoe kon een federale kanselier en Nobelprijswinnaar, die op dat moment werd vereerd om erover te stoten?

Günter Guillaume werd geboren in Berlijn in 1927 en in 1956 als een vermeende vluchteling met zijn vrouw Christel van de DDR tot Frankfurt Am Main. Beide waren in feite namens het ministerie van Staatsveiligheid, "Hansen" en "Heinze". Ze openden een tabakswinkel en gingen de SPD binnen in overeenstemming met de bestelling. Günter Guillaume beheerde de verkiezingscampagne door de SPD -minister van Transport Georg Leber en ontving vervolgens de aanbeveling van Leber voor een referentiepost in de kanselarij. Guillaumes GDR verleden, inconsistenties in de veiligheidscontrole en zelfs fluisterd over zijn middelmatigheid stopte de man niet.

In oktober 1972 stond hij op naar de persoonlijke spreker van de kanselier, verantwoordelijk voor de afspraken van Brandt als SPD -baas, zoals Kristina Meyer meldt in haar recensie van de Secret Service Affair. Het federale kantoor voor de bescherming van de grondwet had echter al concrete vermoedens tegen Guillaume in mei 1973. Hij was op het spoor van hem, bijna een jaar voor zijn arrestatie in het appartement in Bonn-Bad Godesberg. Brandt werd geïnformeerd, maar de onderzoekers vroegen hem om Guillaume in functie te verlaten om bewijs tegen hem te zoeken. In de zomer van 1973 reed de spreker zelfs de merken op vakantie naar Noorwegen en behandelde daar met geheime documenten. Toen de druk in het voorjaar van 1974 groeide om de vermoedelijke spion te leggen, hadden de onderzoekers nog steeds niet genoeg in hun handen. Ze hadden geluk, Guillaume stelde zichzelf bloot toen hij de deur in de politie opende in de ochtendmantel. Hij was "burgers van de DDR en haar officier", zei de toen 47-jarige volgens de "herinneringen" van Brandt.

"Kansen om te vechten voor de kwestie van socialisme en vrede tot de laatste mogelijkheid, werden geëerd." Günter Guillaume stierf in 1995. Christel scheidde in 1981 en stierf in Berlijn in 2004. Brandt bleef ondanks de terugtrekking als leider van kanselier. Helmut Schmidt nam het overheidskantoor over. Genscher werd minister van Buitenlandse Zaken. Günter en Christel Guillaume werden in 1975 veroordeeld tot langdurige gevangenistermen, maar werden in 1981 vrijgelaten in de DDR in ruil tegen Duitsers. Stasi -minister Erich Mielke ontving haar als helden.