Haar in het bos: wie zijn de mysterieuze wilde katten van de Sibenengebirge?

Königswinter: Conservationists zijn op het spoor van de wilde kat

In het Siebengebirge is een toegewijd team van natuurbeschermers bezig met het verkennen en beschermen van het bestaan ​​van de wilde kat. Katharina Stenglein van de federale overheid heeft de afgelopen weken speciale curlysticks in het bos geplaatst, die zijn bereid met een geurspray om de verlegen dieren aan te trekken. Deze krullende stokken zijn zo ontworpen dat wilde katten geraspt en haar, die vervolgens worden verzameld voor genetische analyse.

De resultaten van deze onderzoeken zijn van groot belang, vooral voor District Forester Jens Merzbach, die enthousiast is over de resultaten van de monitoring. Deze activiteiten maken deel uit van een groter project dat tot doel heeft de verblijfplaats en de verspreiding van de Wildcat in de regio te verduidelijken. Het is al duidelijk dat de Wildcat afhankelijk is van een specifieke bosstructuur die oude bomen en dood hout omvat om zijn habitat te beveiligen.

Katharina Stenglein en haar collega controleren wekelijks de Curly Sticks om verzameld haar veilig te pakken en naar het laboratorium te sturen voor analyse. De verzamelde monsters worden gebruikt om niet alleen de wilde katten te identificeren, maar ook om te verduidelijken of er overtochten met huiskatten kunnen zijn. Deze informatie is essentieel om effectieve beschermende maatregelen te ontwikkelen.

De "groene gangen" zijn bijzonder belangrijk, die de wilde katten helpen zich rond hun omgeving te bewegen en nieuwe habitats te openen. Efficiënte natuurbeschermingsmaatregelen omvatten ook de bereidheid van wandelaars en wandelaars, om informatie over wilde katten te begrijpen en respectvol te handelen. Stenglein waarschuwt dat het fataal kan zijn om Wildcat -baby's het bos uit te halen, omdat hun moeders vaak alleen op jacht zijn.

De Wildcat, die in het begin van de 20e eeuw sterk werd gedecimeerd, heeft weer een beetje kunnen herstellen, maar het voortbestaan ​​ervan blijft fragiel. De voortdurende inspanningen en studies zijn cruciaal om het overleven van dit soort op de lange termijn te waarborgen en hun rol als een indicator van intacte ecosystemen te behouden.