Σύμβαση Pandemie: Οι χώρες συμφωνούν για μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης

πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα του Covid 19 πανδημίας, αρκετές χώρες συμφώνησαν σε μια νέα διεθνής σύμβαση για πανδημική δημιουργία. Αυτή η σύμβαση στοχεύει στην καλύτερη διαχείριση μελλοντικών κρίσεων υγείας και να αποφευχθεί το προκύπτον χάος των τελευταίων ετών. Μετά από εντατικές και εν μέρει νυχτερινές διαπραγματεύσεις στη Γενεύη, οι εκπρόσωποι δέχτηκαν ένα κοινό κείμενο που καθορίζει τις αρχές και τα μέτρα για την παγκόσμια προετοιμασία και την αντίδραση.

Η προγραμματισμένη σύμβαση παρέχει σημαντικές κατευθυντήριες γραμμές για μια συντονισμένη αντίδραση στις μελλοντικές εκρήξεις του ιού και υπογραμμίζει την ανάγκη διαφάνειας και συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Μια κεντρική ανησυχία είναι η βελτίωση της παγκόσμιας ασφάλειας της υγείας και η προώθηση της ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τις κρίσεις υγείας. Αναμένεται να γίνει επίσημα αποδεκτός στη Γενεύη τον Μάιο του 2024 στην ετήσια συνάντηση των κρατών μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

Οι διαπραγματεύσεις σχετικά με αυτή τη σύμβαση έχουν δείξει ότι υπάρχει ισχυρό διεθνές ενδιαφέρον για την κατάρτιση διδασκαλιών από την πανδημία Corona. Οι χώρες αναγνωρίζουν την ανάγκη να είναι σε θέση να αντιδράσουν καλύτερα στις πανδημικές απειλές στο μέλλον. Αυτό περιλαμβάνει επίσης πόρους δέσμης και εξειδικευμένες γνώσεις στους τομείς της έρευνας, της ανάπτυξης εμβολίων και της υποδομής υγείας.

Αναμένεται ότι αυτή η νέα σύμβαση θα υποστηρίξει επίσης την κοινωνική και οικονομική ανάκαμψη στις ενδιαφερόμενες χώρες. Με τη δημιουργία διεθνών κανονισμών που παρέχουν στα κράτη, οι χώρες των εταίρων μπορούν να αντιδράσουν καλύτερα στις εστίες του ιού, γεγονός που θα μπορούσε τελικά να συμβάλει στην καταπολέμηση των πανδημικών παγκοσμίως. Αυτό το κοινό καθήκον υπογραμμίζει τη σημασία της διεθνούς αλληλεγγύης στον τομέα της υγείας.

Συνοπτικά, μπορεί να ειπωθεί ότι η νέα σύμβαση πανδημίας αποτελεί σημαντική εξέλιξη στην παγκόσμια αρχιτεκτονική υγείας. Ωστόσο, η επιτυχία θα εξαρτηθεί από το πόσο καλά οι χώρες είναι πρόθυμες να εφαρμόσουν τις υποχρεώσεις τους στην πράξη και να αντιδράσουν σε προκλήσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν τα επόμενα χρόνια.