Soedanoorlog: Bonn roept op tot vluchtelingen

Twee jaar oorlog in Soedan: de grootste verplaatsingscrisis van onze tijd

De noodsituatie in Soedan heeft de afgelopen twee jaar alarmerende afmetingen geaccepteerd. Volgens de Verenigde Naties is de burgeroorlog een van de grootste verplaatsingscrises in de moderne geschiedenis geworden. De UNHCR meldt dat meer dan 12,7 miljoen mensen uit hun thuisland werden verkocht, met de meerderheid - bijna 8,6 miljoen - ontsnapt in het land. Velen van hen zochten naar toevlucht in buurlanden zoals de Tsjaad, terwijl ze zelf te maken hebben met aanzienlijke economische en sociale uitdagingen.

De hele situatie wordt grotendeels genegeerd in internationale perceptie en de leefomstandigheden van de ontheemde mensen zijn catastrofaal. Miljoenen worden geconfronteerd met honger, geweld en onzekerheid. Meldingen van seksueel geweld tegen vluchtelingen nemen toe en veel getroffen mensen zijn verschillende keren gevlucht, wat ook hun situatie verergert. Humanitaire hulp lijdt aan een aanzienlijk gebrek aan middelen, met slechts een derde van de noodzakelijke fondsen die in 2024 beschikbaar zijn gesteld voor humanitaire maatregelen.

In Egypte zijn de pensioenuitkeringen voor vluchtelingen ernstig beperkt, terwijl medische zorg vaak onvoldoende is in de Tsj met een arts voor 25.000 mensen in sommige gebieden. Veel Sudanese kinderen die naar buurlanden zijn gevlucht, hebben geen toegang tot onderwijs, wat langetermijneffecten op hun toekomst zal hebben. De UNHCR vindt dat internationale cohesie en financiële steun dringend nodig zijn om deze crisis aan te kunnen.

De UNHCR en andere organisaties streven ernaar de vluchtelingen fundamentele ondersteuning te bieden, waaronder accommodatie, gezondheidszorg en sanitaire diensten. Ze werken samen met lokale overheden en organisaties om speciale bescherming te garanderen voor kwetsbare groepen, waaronder kinderen en vrouwen. In veel regio's van Soedan en in buurlanden is het uitbreiden en opzetten van vluchtelingenkampen van hoge prioriteit om aan de meest onmiddellijke behoeften te voldoen.

De internationale gemeenschap wordt gevraagd om de aandacht te vestigen op deze crisis en om de dringend benodigde financiële middelen te bieden. Zonder deze ondersteuning zijn de risico's van verdere destabilisatie van de regio hoog, wat niet alleen de getroffen landen, maar ook de wereldwijde gemeenschap treft.