Ανεξάρτητη επιθυμία να έχουν παιδιά: Πώς οι άνδρες υποφέρουν από παιδική ηλικία

Ανεξάρτητη επιθυμία να έχουν παιδιά: Πώς οι άνδρες υποφέρουν από παιδική ηλικία

Η ανεκπλήρωτη επιθυμία να έχει παιδιά δίνει πίεση στους άνδρες

Το θέμα της ανεπιθύμητης παιδικής ηλικίας αντιμετωπίζεται συχνά από την οπτική γωνία των γυναικών, αλλά οι άνδρες υποφέρουν επίσης σημαντικά. Μια απελπισμένη επιθυμία να έχουν παιδιά μπορεί να είναι ένα μεγάλο συναισθηματικό βάρος για τους άνδρες, καθώς και για τις γυναίκες. Αυτό το πρόβλημα παραμελείται όλο και περισσότερο στις κοινωνικές συζητήσεις, γεγονός που οδηγεί σε έναν άλλο πόνο για όσους επηρεάζονται που υποφέρουν από ντροπή και κοινωνικό στιγματισμό.

Μια μελέτη του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικογενειακών Υποθέσεων έδειξε ότι περίπου κάθε τρίτος άνδρας και κάθε τρίτη γυναίκα χωρίς παιδιά ηλικίας 20 έως 50 ετών δεν έχουν παιδιά. Είναι ενδιαφέρον ότι η έρευνα δείχνει ότι το ποσοστό των άτεκνων ανδρών έχει αυξηθεί σημαντικά μεταξύ 2013 και 2020. Αυτό υποδηλώνει ότι η αντίληψη της κοινωνίας και των σχετικών παραγόντων εκτύπωσης έχουν αλλάξει σε άνδρες, έτσι ώστε η ανεκπλήρωτη επιθυμία να έχουν τα παιδιά να μην μπορούν πλέον να θεωρηθούν ως γυναικείο πρόβλημα.

Ο ψυχολόγος Tewes Wischmann έχει ερευνήσει τις ψυχολογικές πτυχές της παιδικής ενέργειας εδώ και αρκετές δεκαετίες και διαπίστωσε ότι οι άνδρες συχνά υποφέρουν από κοινωνική πίεση που συνδέεται με το να είναι πατέρας. Ο Wischmann υπογραμμίζει ότι πολλοί άνδρες αποδέχονται ότι θα μπορούσαν να γίνουν μόνο πατέρες αργότερα στη ζωή, γεγονός που όχι μόνο οδηγεί σε εσφαλμένη κρίση, αλλά και παράγοντες κινδύνου για τη δική τους γονιμότητα.

Στην καθημερινή ζωή, πολλοί άνδρες χωρίς παιδιά βιώνουν κοινωνική απομόνωση, ειδικά κατά τη διάρκεια οικογενειακών συγκεντρώσεων, όπου συχνά θεωρούνται εξαίρεση ή ωθούν στην άκρη. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα βαθύ αίσθημα μοναξιάς, το οποίο αγνοείται σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνία. Γίνεται όλο και πιο σαφές ότι αυτοί οι άνδρες, μέσα από τις εμπειρίες και τα συναισθήματά τους, μπορούν συχνά να μπουν σε μια υπαρξιακή κατάσταση κρίσης.

Μια αναγνωρισμένη στρατηγική για την αντιμετώπιση αυτών των δύσκολων συναισθημάτων είναι να επεξεργαστείτε ενεργά την παιδική σας αδυναμία, να θέσετε νέους στόχους ζωής και να μην αποσυρθείτε από τις κοινωνικές επαφές. Η υποστήριξη από το περιβάλλον διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ανακούφιση του αίσθημα της μοναξιάς και στη διευκόλυνση των συναισθηματικών φορτίων. Η ενσυναίσθηση και η κατανόηση είναι βασικά συστατικά εδώ για να βρούμε έναν τρόπο για την αποδοχή και την υλοποίηση στη δύσκολη κατάσταση της ανεκπλήρωτης επιθυμίας να έχουν παιδιά.