Poszukiwacze azylowe, które zostały przeniesione do Rwandy w ramach programu UE, zostali zawieszone w stanie policyjnym w stanie policyjnym
Poszukiwacze azylowe, które zostały przeniesione do Rwandy w ramach programu UE, zostali zawieszone w stanie policyjnym w stanie policyjnym
Poszukiwacze azylowe w Rwandzie oświadczyli, że od lat pozostawiono ich w „traumatycznej” powodzie ubóstwa, prawie nie jest w stanie sobie pozwolić na ubrania i ciągle bać się brutalnych sił bezpieczeństwa kraju, zgodnie z badaniem Telegrafa znalezionego .
Podczas gdy Ministerstwo Spraw Wewnętrznych przygotowuje się do wysłania pierwszej grupy osób ubiegających się o azyl we wtorek 14 czerwca, z prostym biletem na południe do Rwandy, ta gazeta wysłała dziennikarzy do zbadania, co się dzieje w stanie policyjnym.
Brytyjski minister twierdzi, że porozumienie w sprawie stałego rozstrzygnięcia migrantów, którzy nielegalnie przekroczyli kanał do narodu wschodnioafrykańskiego, da ludziom szansę „odbudować życie w bezpieczne miejsce”.
Rwanda obiecała tym, którzy przeprowadzili się do kraju, „długoterminowe zakwaterowanie”, ale nie opublikowano żadnych szczegółów, które pokazują, jak mogliby wyglądać.
Centrum tranzytowe Gashora, 90 mil od stolicy Rwandy Kigali, jest najwyraźniejszym wskazaniem tego, gdzie migranci są przenoszone.
Policja trzyma centrum w oku i odmawia dostępu do niezależnych dziennikarzy, tylko w przypadku, gdy jeden z uchodźców mówi coś, co szkodzi starannie opracowanym wizerunku Rwandy jako „niespodzianki”.
>
Rwanda i ONZ założyli Gashora cztery lata temu z Telegraph reporterowi rzeczywistość tego, co się działo.
„Nikt nie może pozostać w tych warunkach”
„Warunki ekonomiczne w centrum tranzytowym były trudne. Ponieważ tu przybyłem, nie byłem w stanie poprzeć mojego dziecka, które zostawiłem w Sudanie”, mówi mężczyzna, którego żona zmarła, gdy utknął w Libii.
„Ubóstwo było trudne, a obóz był traumatyczny. Nikt nie może pozostać w tych warunkach przez długi czas”.
Wielu żyje w ciągłym strachu przed siłami bezpieczeństwa. Uchodźcy w Gashora mają blokadę wyników o 20:00. i zostanie ukarany, gdy wyjdą za późno. Niektórzy twierdzili, że lokalna policja wykorzystywała seksualnie 16-letniego chłopca przed obozem w zeszłym roku.
Rwandyjska policja zaprzeczyła temu i wyjaśniła, że chłopiec wymyślił oskarżenia, ponieważ wrócił po pierwszym zamku i chciał uciec od kar.
„To nie wystarczy, aby żyć przyzwoitym życiem, w którym trudno mi pozwolić sobie na najbardziej niezbędne rzeczy, takie jak odzież, buty i jedzenie poza magazynem”, mówi inny człowiek z Afryki, który obawiał się, że zostanie ukarany, jeśli jego imię zostało opublikowane.
„Domy, które zbudowali, nie wystarczą dla nas wszystkich. Brakuje nam prywatności. Jem trzy posiłki dziennie, ale jakość jest tak zła. Zjedliśmy ten sam rodzaj esenów, odkąd przyjechaliśmy [kilka lat aggo]. Nie mamy nic więcej, ponieważ nie mamy pieniędzy na spożywanie na zewnątrz”.
„Opieka medyczna nie jest dobra. Nie chorujemy i nie otrzymujemy pomocy medycznej w czasie ani tego, co jest właściwe” - kontynuował.
Uchodźcy powiedzieli, że czują się izolowani w dusznym przedsionku w dolnej części społeczeństwa rwandyjskiego, nie mogąc mówić w niezwykle złożonym języku krajowym kina.
Wielu wyszkolonych specjalistów w Gashora jest zmuszonych do pracy jako pracownik rolny lub pracownik domowy do spełnienia końca, ale większość jest bezrobotnych i zależała od około 35 funtów miesięcznie.
„Nigdy nie prosiłem o to, aby tu być i nie chcę tu być. To, co zostało zrobione, nie było w moim interesie ... Powiedziałeś, że będziemy torturowani w Libii. Ale przynajmniej ludzie mieli nadzieję na lepsze życie” - powiedział Erytreaner.
„Niektórzy z naszych przyjaciół w tym obozie zostali odrzuceni i zaryzykowani pozostać tu przez resztę życia. To niesprawiedliwe”.
Podczas gdy Rwanda doświadczyła czegoś w rodzaju cudu rozwoju od ludobójstwa w 1994 r., W którym zginęło prawie milion ludzi, rozwój nie został równomiernie rozłożony.
Bogactwo, które wypływa z rozwijającego się sektora usług Rwandy i kopalni w sąsiednim Dr Kongo, kontrolowanym przez bojowe, przekształciło Kigali w błyszczące miasto na wzgórzu. Ale większość wiejskiej Rucander jest średnio wśród najbiedniejszych ludzi.
Kilku uchodźców przeprowadziło wywiady, że nawet gdyby mieli niezbędny kapitał, aby założyć małą firmę do karmienia swoich rodzin, „szybko umrze” z powodu braku pieniędzy w regionie.
Szczęśliwi mają szczęście. W kraju mieści około 150 000 uchodźców przed sąsiednim Burundi i dr Kongo.
Burundian uchodźca w wielkim obozie Mahamy we wschodniej Rwandzie powiedział, że kobiety były często gwałcone, jeśli same w obszarze magazynu.
„Młodzież spożywa narkotyki i alkohol, aby uciec od swoich problemów. Nie mają wizji na przyszłość”.
Zwykła Rucander mówi, że nie są pewni, gdzie będą mieszkać uchodźcy i migranci z Wielkiej Brytanii. Rwanda jest nieco większa niż Walia i ma populację, która jest ponad cztery razy większa. Około 70 procent z 13 milionów mieszkańców kraju to rolnicy na własne potrzeby, a prawie każdy kawałek ziemi jest zamieszkany, uprawiany lub wykorzystywany jako pastwisko.
Rwandyjska policja utrzymywała w przeszłości protesty uchodźców. W 2018 r. Policja rozproszyła grupę 3000 uchodźców, którzy protestowali przeciwko cięciom jedzenia ONZ ostrymi strzałami, w których zginęło co najmniej osiem osób.
„Nie mamy swobody wypowiedzi w obozie, nawet jeśli chcemy wyrazić nasze objawy. Obawiamy się władz, które stosują nadmierną przemoc, aby zapobiec naszym cierpieniu w magazynie”, powiedział kongijski uchodźca.
„Wyobraź sobie, że uciekasz z kraju z powodu wojny, aby zostać zabitym w kraju przyjmującym, aby cię chronić”.
chroń siebie i swojej rodziny, dowiadując się więcej o tym globalne bezpieczeństwo zdrowotne
Źródło: The Telegraph
Kommentare (0)