Εμπόδιο στο Osterholz-Scharmbeck: μνήμη του Heinrich Kück

Εμπόδιο στο Osterholz-Scharmbeck: μνήμη του Heinrich Kück

Karlstraße 31, 27711 Osterholz-Scharmbeck, Deutschland - Στις 8 Μαΐου, η επέτειος του τέλους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ένα εμπόδιο για τον Heinrich Kück τοποθετήθηκε στο Karlstrasse 31 στο Osterholz-Scharmbeck. Αυτή η σημαντική μνήμη θυμίζει τη μοίρα του Kück ως θύμα της SO -που ονομάζεται "Ειδική Εκστρατεία Wehrmacht". Η πέτρα, η οποία θεωρείται η 63η του είδους της στην περιοχή Osterholz, υποτίθεται ότι διατηρεί τη μνήμη των πολλών γειτόνων που επιδιώχθηκαν κατά την εποχή των ναζιστικών.

Ο Heinrich Kück γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1916 στο Heißenbüttel. Μετά από μια μαθητεία ως τούβλα, μετακόμισε στο Osterholz-Scharmbeck το 1935, όπου έπρεπε να κάνει την υπηρεσία του στην Εργατική Υπηρεσία από το 1936 και στη συνέχεια 58 στο σύνταγμα πυροβολικού. Ωστόσο, η μοίρα του πήρε μια τραγική στροφή όταν μεταφέρθηκε στο δημοτικό στρατόπεδο το 1939 ως μέρος της "ειδικής εκστρατείας Wehrmacht" και αργότερα έγινε δεκτός στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Sachsenhausen. Στις 5 Μαρτίου 1940, τελικά μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Dachau, όπου πέθανε στις 3 Μαΐου 1940.

Η αναζήτηση για την αλήθεια

Η αιτία θανάτου στο πιστοποιητικό θανάτου του δόθηκε ως καρδιά και κυκλοφοριακή αδυναμία. Σε μια αίτηση για απάντηση από τη μητέρα του, Adelheid Diercksen, η υποψία εκφράζεται ότι ο γιος της κρατήθηκε λόγω της σοσιαλδημοκρατικής του στάσης. Ωστόσο, η αίτηση απορρίφθηκε στη δεκαετία του 1950, αφού ο Kück δεν θεωρήθηκε επίσημα διωγμένος πολιτικά.

Προκειμένου να επεξεργαστεί η ιστορία του Heinrich Kück, μέλη των εγγράφων πρωτοβουλίας της ένωσης Stolperstein στα κατώτερα αρχεία της Σαξονίας και στο Αρχείο Arolsen. Ο Manfred Bannow, πρόεδρος της ένωσης, υπογραμμίζει τη σημασία της μνήμης σε τέτοιες μοίρες και υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι να διατηρηθούν οι αναμνήσεις αυτών των θυμάτων ζωντανή.

εμπόδια μπλοκ σε παγκόσμιο πλαίσιο

Τα εμπόδια δεν είναι μόνο συνηθισμένα στη Γερμανία, αλλά διεθνώς ένα σύμβολο της μνήμης των θυμάτων του εθνικού σοσιαλισμού. Υπάρχουν σήμερα περίπου 70.000 από αυτές τις μνημείες παγκοσμίως, οι οποίες ξεκίνησαν από τον Gunter Demnig. Οι ορειχάλκινες σανίδες, οι οποίες έχουν ύψος μόνο 10 × 10 cm, περιέχουν σημαντικές πληροφορίες για τα ναζιστικά θύματα και ήταν το μεγαλύτερο αποκεντρωμένο μνημείο στην Ευρώπη από την έναρξη του έργου.

Ωστόσο, υπάρχει επίσης αντίσταση στο εμπόδιο μπλοκ στο Γερμανία. Ο Πρόεδρος της Ισραηλινής Πολιτιστικής Κοινότητας του Μονάχου μίλησε ειδικότερα κατά της τοποθέτησης, ενώ άλλες φωνές από το Κεντρικό Συμβούλιο των Εβραίων υποστηρίζουν την εκστρατεία. Επομένως, δεν υπάρχουν εμπόδια σε ορισμένες πόλεις όπως το Μόναχο.

Η επίδραση των ίδιων των εμποδίων έχει μέχρι στιγμής ανεξερεύνητη, αλλά πολυάριθμες πρωτοβουλίες προωθούν την ατομική μνήμη των θυμάτων. Τα σχολεία συχνά υποστηρίζουν τις ιστορίες εκείνων που πλήττονται από την έρευνα, οι οποίες εξατομικεύουν τη διαδικασία μνήμης και προωθούν την αντιμετώπιση της ιστορίας. Τα μέλη των θυμάτων πρέπει συνήθως να ενημερώνονται πριν από την τοποθέτηση ενός εμπόδια.

Τα εμπόδια μπορούν να βρεθούν σε 24 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Τσεχικής Δημοκρατίας. Στην Πολωνία, από την άλλη πλευρά, τοποθετούνται μόνο 20 μπλοκ εμπόδια, ειδικά στο Wroclaw και στο Slubice, όπου υπάρχουν και επιφυλάξεις κατά της έννοιας, καθώς συνδέεται η χώρα των δράστες.

Η κουλτούρα της μνήμης γύρω από τα εμπόδια μπλοκ εγείρει επίσης βασικά ερωτήματα, συμπεριλαμβανομένης της ταυτότητας των δραστών και των κερδοσκοπιών του Ολοκαυτώματος. Παρά τις προκλήσεις αυτές, η σημασία των εμπόδιων μπλοκ παραμένει αδιαμφισβήτητη: προωθούν την ταυτοποίηση με τα θύματα και παρακινούν τους νέους ειδικά για να αντιμετωπίσουν τη δική τους ιστορία. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ιστορία του Heinrich Kück και του έργου Stolperstein μπορούν να βρεθούν στο weser-kuriers "https://www.deutschlandfunk.de/erinnerungskultur-stolpersteine-zum-belken-an-ns-sopher"> deutschlandfunk .