Επαιτεία στη Γερμανία: Οι φτωχοί παλεύουν για αξιοπρέπεια και επιβίωση!

Επαιτεία στη Γερμανία: Οι φτωχοί παλεύουν για αξιοπρέπεια και επιβίωση!

Στους δρόμους των μεγάλων πόλεων μας, συμπεριλαμβανομένης της Κολωνίας, η επαιτεία γίνεται όλο και περισσότερο καθημερινή πραγματικότητα. Άνθρωποι όπως ο Claude και η Cecilia, που κάποτε έκαναν κανονικές ζωές, αγωνίζονται όχι μόνο για την επιβίωση αλλά και για την αξιοπρέπειά τους. Όπως το Βιβλιοθήκη πολυμέσων ARD αναφέρει ότι, παρά την ευημερία της, η Γερμανία είναι ένας τόπος όπου η οικονομική δυσπραγία και η επαιτεία έχουν γίνει ο κανόνας.

Ο Claude είχε μια καλή δουλειά πριν από την πανδημία του κορωνοϊού, η Cecilia μεγάλωσε έξι παιδιά. Σήμερα και οι δύο είναι στους δρόμους μετρώντας κάθε σεντ και ευρώ, ενώ βιώνουν τόσο εξυπηρετικότητα όσο και αποκλεισμό. «Το ψωμί στο τραπέζι σας είναι το αποτέλεσμα των προσπαθειών άλλων», θα πει κάποιος, αλλά πολλοί αγνοούν την πραγματικότητα πίσω από αυτά τα πρόσωπα.

Μια αόρατη φτώχεια

Το θέμα των αστέγων διατρέχει τις πόλεις μας σαν σκιά. Υποστηρίζεται ότι η Γερμανία έχει μόνο λίγους άστεγους, αλλά αυτή δεν είναι όλη η αλήθεια. Μεγαλόφωνος Statista Στις αρχές του 2024, περίπου 532.000 άνθρωποι ζούσαν χωρίς μόνιμη κατοικία. συμπεριλαμβανομένων περίπου 47.300 αστέγων. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους παραμένουν αόρατοι στην κοινωνία, ζώντας σε συλλογικά καταλύματα ή με συγγενείς. Ειδικά στις μεγάλες πόλεις, οι καθυστερήσεις ενοικίων, οι οποίες συχνά τροφοδοτούνται από την αύξηση των τιμών των ενοικίων, είναι ο κύριος λόγος για να χάσετε το διαμέρισμά σας.

Ένας συγκλονιστικός αριθμός - πάνω από το 65 τοις εκατό των αστέγων ήταν χωρίς το δικό τους σπίτι για περισσότερο από ένα χρόνο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζουν μόνο την πρόκληση της επιβίωσης, αλλά και προβλήματα υγείας και το στίγμα της κοινωνίας. Πάνω από τα δύο τρίτα από αυτούς έχουν βιώσει βία. Πολλοί παλεύουν επίσης με προβλήματα εθισμού, τα οποία συχνά προσφέρουν τη μόνη διαφυγή από τη σκληρή τους πραγματικότητα.

Η επαιτεία ως στρατηγική επιβίωσης

Στο Βερολίνο, όπου η επαιτεία είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, η κοινωνική λειτουργός Anna-Sofie Gerth εξηγεί ότι η επαιτεία έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Μεγαλόφωνος Ο πολιτισμός της Deutschlandfunk Νέες μορφές επαιτείας έχουν εμφανιστεί, είτε από εφημεριδοπώλες του δρόμου είτε από συλλέκτες μπουκαλιών. Αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην - συχνά κάτω από σκληρές συνθήκες.

Υπάρχουν ιστορίες ανθρώπων όπως ο Ronny, 33, που ζει στους δρόμους εδώ και εννέα χρόνια και κερδίζει από 10 έως 30 ευρώ την ημέρα. Παρά την εκπαίδευσή του ως κηπουρός, δεν βλέπει σχεδόν κανέναν άστεγο με σχολείο ή επαγγελματική κατάρτιση. Η υγεία των ζητιάνων συχνά διακυβεύεται και πολλοί από αυτούς θέλουν να ξεφύγουν από την κατάσταση, αλλά αγωνίζονται ενάντια στην εσωτερική και εξωτερική αντίσταση. Ο Κλάους, 63 ετών, πουλά την εφημερίδα του δρόμου «Motz» για να κερδίσει κάποια επιπλέον χρήματα, ενώ πρέπει να ακολουθήσει τους συνήθεις κανόνες του νοικοκυριού για να γίνει δεκτός.

Η έλλειψη στέγης και η επαιτεία είναι προκλήσεις που κατά κάποιο τρόπο αντικατοπτρίζουν τις αξίες της κοινωνίας μας. Οι αντιδράσεις διίστανται: κάποιοι δείχνουν συμπόνια, ενώ άλλοι ζητούν την απαγόρευση της επαιτείας. Το θέμα φέρνει μαζί του σύνθετα ερωτήματα σχετικά με την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική ευθύνη και τη νομική κατάσταση. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι πιο αδύναμοι μεταξύ των ζητιάνων λαμβάνουν συχνά τη μικρότερη υποστήριξη.

Σε μια πόλη που συνεχίζει να αναπτύσσεται και της οποίας η στέγαση γίνεται όλο και πιο ακριβή, το ερώτημα παραμένει: Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους και να ακούσουμε τη φωνή τους; Ένας προβληματισμός για τις αξίες και τις πράξεις μας φαίνεται επειγόντως απαραίτητο.