Ελέγχοι και απορρίψεις στα σύνορα: Το σχέδιο του Klingbeil για τη μετανάστευση κλονίζεται!

Ελέγχοι και απορρίψεις στα σύνορα: Το σχέδιο του Klingbeil για τη μετανάστευση κλονίζεται!

Deutschland - Σε μια τρέχουσα συζήτηση για τη μετανάστευση πολιτικής στη Γερμανία, ο Lars Klingbeil, πρόεδρος της SPD, αναμένει σημαντική αύξηση των απορρίψεων στα όρια στο πλαίσιο της νέας μαύρης και κόκκινης ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον προηγούμενο συνασπισμό φωτός της κυκλοφορίας. Σύμφωνα με το kn-online.de Αριθμός παραβιάσεων. Αυτά τα μέτρα είναι αγκυροβολημένα στη συμφωνία συνασπισμού, όπου ο Klingbeil υπογραμμίζει ιδιαίτερα τον συντονισμό με τις γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες, η οποία είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική αλλαγή της πορείας.

Σκεπτικισμός και αισιοδοξία στην πολιτική

Παρά τις ανησυχίες των συνδικάτων, υπάρχουν φωνές εντός της ένωσης που θεωρούν μια αλλαγή της πορείας της μεταναστευτικής πολιτικής. Οι πολιτικοί όπως ο Thorsten Frei (CDU) και ο Joachim Herrmann (CSU) είναι σίγουροι και υποστηρίζουν τα περαιτέρω βήματα, τα οποία επιβεβαιώθηκαν επίσης από τον Friedrich Merz, τον πρόεδρο της CDU και τον αναμενόμενο καγκελάριο. Ο Merz δήλωσε ότι ο συντονισμός με τις γειτονικές χώρες είναι ήδη σε πλήρη εξέλιξη μέσω των συνόρων ελέγχου.

Το πλαίσιο της συζήτησης για τη μετανάστευση είναι περιεκτική και πολύπλοκη, διαμορφωμένη από διάφορες εθνικές και ευρωπαϊκές συμφωνίες. Η μετανάστευση θεωρείται ένα διακρατικό φαινόμενο στο οποίο οι προσπάθειες ελέγχου που είναι συχνά δεν είναι πολύ επιτυχημένες. bpb.de Δείχνει ότι η διμερή και η ευρωπαϊκή συνεργασία με την προέλευση και την προέλευση των πολιτών. και εξωτερική ανάθεση διαδικασιών άσυλο.

Μετανάστευση και διμερές συμφωνίες

Η γερμανική πολιτική μετανάστευσης χαρακτηρίστηκε από διάφορες συμφωνίες που υπήρχαν από τη δεκαετία του 1950. Πρώτα απ 'όλα, αυτές οι συμφωνίες αφορούσαν κατά κύριο λόγο εργαζόμενους επισκεπτών από χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα. Από τη δεκαετία του 1990, οι συμφωνίες επιστροφής με χώρες προέλευσης ολοκληρώθηκαν από τους αιτούντες άσυλο με την ελπίδα να μειωθεί ο αριθμός των εφαρμογών ασύλου.

Η συνεργασία με τις τρίτες χώρες έχει ενταθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, με την ΕΕ, για παράδειγμα, νέες συμφωνίες με την Τυνησία, τη Μαυριτανία, την Αίγυπτο και τον Λίβανο, αλλά και για τις προσδοκίες, αλλά και οι προσδοκίες.

Οι συνεχιζόμενες συζητήσεις σχετικά με τις διαδικασίες και τους επαναπατρισμούς ασύλου απεικονίζουν τις προκλήσεις που σχετίζονται με την αξίωση για τον έλεγχο των ροών μετανάστευσης. Παρά τη νέα συμφωνία, η πρακτική εφαρμογή συχνά παραμένει περίπλοκη και χαρακτηρίζεται από γραφειοκρατικά εμπόδια. Η συμμόρφωση με τις συμφωνίες απαιτεί συνεχή εταιρική σχέση και δέσμευση όλων των εμπλεκομένων χωρών.