Ιρανοί στο Κάσελ: Ο πόλεμος ως ελπίδα ή φόβος για το καθεστώς;

Ιρανοί στο Κάσελ: Ο πόλεμος ως ελπίδα ή φόβος για το καθεστώς;

Η σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ έχει επίσης προκαλέσει ενθουσιασμό στη Γερμανία, ειδικά στην ιρανική κοινότητα. Στο Κάσελ, για παράδειγμα, υπάρχουν περισσότεροι από 1.100 Ιρανοί που ταυτίζονται με τις τρέχουσες εξελίξεις σε διαφορετικό βαθμό. Πολλοί από αυτούς τρέφουν ελπίδες για αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι φοβούνται να υποστηρίξουν δημόσια αυτές τις απόψεις. Ο Khaled Mohtadi, ένας 81χρονος Ιρανός εξόριστος, έχει χάσει σοβαρά την επαφή του με το Ιράν λόγω των αυστηρών επικοινωνιακών περιορισμών του καθεστώτος των μουλάδων. Από την άφιξή του στη Γερμανία το 1985, η κατάσταση στην πατρίδα του έχει αλλάξει δραματικά και η αύξηση των τιμών των τροφίμων είναι μόνο μια πτυχή.

Η Leila Mohtadi, κόρη του Khaled, η οποία εργάζεται για μεταναστευτικές οργανώσεις και είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Αλλοδαπών, συνοψίζει τις ανησυχίες των Ιρανών στη Γερμανία. «Ζούμε σε διαρκή φόβο για αντίποινα από το καθεστώς», λέει. Το ιρανικό καθεστώς διεξάγει πόλεμο εναντίον του Ισραήλ εδώ και δεκαετίες, το οποίο έχει βρει μια ανησυχητική κλιμάκωση στις τρέχουσες επιθέσεις. Η Leila βλέπει μια έντονη επιθυμία για ελευθερία - ειδικά στις νεότερες γενιές στο Ιράν - και είναι πεπεισμένη ότι η Ισλαμική Δημοκρατία δεν θα επιβιώσει από αυτόν τον πόλεμο. Επιπλέον, οι ανησυχίες για απώλειες αμάχων στο Ισραήλ συμπίπτουν με την αυξανόμενη επιθυμία για σταθερότητα.

Η αντίδραση της διασποράς

Οι απόψεις για τις επιθέσεις του Ισραήλ διίστανται στην ιρανική διασπορά. Ορισμένοι, ειδικά οι μοναρχικοί, υποστηρίζουν στρατιωτική δράση κατά του ιρανικού καθεστώτος, ενώ άλλοι, όπως ο Ιρανός διδακτορικός φοιτητής Navid, ο οποίος επικρίνει έντονα το καθεστώς, απορρίπτει σαφώς τους βομβαρδισμούς αμάχων. «Ο ιρανικός λαός δεν θέλει να απελευθερωθεί από το εξωτερικό, πολεμά ενάντια στους καταπιεστές του», τονίζει η Neda Paiabandi, μια κουρδίδα που συμμετέχει ενεργά στην οργάνωση «Woman Life Freedom Unity».

Εν τω μεταξύ, ο Vitaly Kivsh, ένας Εβραίος Γερμανο-Ισραηλινός, εκφράζει επίσης την υποστήριξή του στην επίθεση του Ισραήλ. «Η ανατροπή του καθεστώτος στην Τεχεράνη είναι κοινού ενδιαφέροντος τόσο για το Ισραήλ όσο και για τον ιρανικό λαό», λέει ο Kivsh, αναγνωρίζοντας την ανάγκη και οι δύο κοινότητες στη Γερμανία να συνεργαστούν με αλληλεγγύη, ώστε να μην επιδεινωθεί περαιτέρω η σύγκρουση. Η Naomi Tamir, μια φοιτήτρια, ανησυχεί για τις ανθρωπιστικές συνέπειες, αλλά πιστεύει ότι ένα προληπτικό χτύπημα είναι αναπόφευκτο για να διασφαλίσει τη δική της ασφάλεια.

Μακροπρόθεσμες προοπτικές της σύγκρουσης

Η ανάλυση των τρεχουσών εξελίξεων προειδοποιεί ότι η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί γρήγορα. Το Ισραήλ επιδιώκει στρατιωτική-τεχνολογική υπεροχή, αλλά δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα χτυπήσει αποφασιστικά τις ιρανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Η πιθανότητα επέκτασης της σύγκρουσης σε περιφερειακό επίπεδο είναι υψηλή. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει καταστήσει σαφές ότι αυτή η σύγκρουση θα διαρκέσει όσο χρειαστεί. Εν τω μεταξύ, το Ιράν υφίσταται μεγάλες απώλειες και σκέφτεται να προσαρμόσει την πολεμική του στρατηγική. Το Ιράν θα μπορούσε να προσπαθήσει να καταστήσει τη σύγκρουση ακόμη πιο ποικιλόμορφη και οδυνηρή για την περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του αποκλεισμού της στρατηγικής σημασίας Διώρυγας του Σουέζ, όπου μεταφέρεται το 20% του παγκόσμιου πετρελαίου.

Συνολικά, μια διπλωματική λύση φαίνεται πολύ μακριά. Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν έχει επισημάνει ότι το Ιράν θα σταματήσει τις επιθέσεις του εάν το Ισραήλ έκανε το ίδιο. Αλλά δεν υπάρχουν επί του παρόντος πραγματικές διπλωματικές πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να ειρηνεύσουν αυτή τη σύγκρουση. Οι ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, παρακολουθούν την κατάσταση με κάποια καλοσύνη προς μια στρατιωτική αποδυνάμωση του Ιράν, η οποία θα μπορούσε να επιτείνει τις εντάσεις προς το καθεστώς. Ωστόσο, η ελπίδα της ισραηλινής ηγεσίας ότι ο ιρανικός λαός θα ξεσηκωθεί ενάντια στο καθεστώς των μουλάδων μπορεί να παραμείνει ανεκπλήρωτη μακροπρόθεσμα.