Σκάνδαλο γύρω από τον Wilhelm Ehmer: Ο αμφιλεγόμενος εκδότης Lüdenscheid!

Σκάνδαλο γύρω από τον Wilhelm Ehmer: Ο αμφιλεγόμενος εκδότης Lüdenscheid!

Υπάρχει μια συναρπαστική εκδήλωση που έρχεται στο Kulturhaus Lüdenscheid στις 25 Ιουνίου στις 6 μ.μ. Ο Δρ. Dietmar Simon, εκδότης του «Reidemeister», θα μιλήσει για την πολύπλευρη ζωή του Wilhelm Ehmer. Με τον τίτλο «Οι τρεις ζωές του Wilhelm Ehmer» φωτίζει την ιστορία μιας από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες στην ιστορία του Lüdenscheid.

Ο Wilhelm Ehmer (1896–1976) δεν ήταν μόνο αρχισυντάκτης και εκδότης της μεγαλύτερης καθημερινής εφημερίδας στο Lüdenscheid, αλλά διαμόρφωσε επίσης την πόλη για πέντε δεκαετίες. Η καριέρα του φαινομενικά ξεπέρασε απρόσκοπτα τα εντυπωσιακά κατώφλια της ιστορικής εποχής του 1933, τη χρονιά που οι εθνικοσοσιαλιστές κατέλαβαν την εξουσία, και το 1945, το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Υπό τους Ναζί, πέτυχε την εθνική φήμη μέσω λογοτεχνικών έργων που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της σκοτεινής εποχής, γεγονός που απεικονίζει την πολυπλοκότητα της βιογραφίας του. Το Lokaldirekt αναφέρει ότι ο Δρ Σάιμον θα εξετάσει προσεκτικότερα το αρχείο αποναζοποίησης του Έμερ κατά τη διάρκεια της διάλεξης.

Μια ζωή γεμάτη αντιφάσεις

Η παιδική ηλικία του Έμερ πέρασε στο Χονγκ Κονγκ προτού ο δρόμος του τον οδηγήσει στο Αμβούργο. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπηρέτησε ως υπεύθυνος Τύπου σε διάφορες χώρες από το 1939 και έγραψε κείμενα κατά τη διάρκεια του πολέμου που σήμερα θεωρούνται αποκρουστικά. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ένα άρθρο του 1943 στο Völkischer Observer, στο οποίο απεικόνιζε τον θάνατο στον πόλεμο ως απαραίτητο. Ο Έμερ έχασε το δεξί του χέρι σε βομβαρδισμό το 1943, ενώ οι γιοι του σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Παρά τις προσωπικές αυτές τραγωδίες, μετά τον πόλεμο αφοσιώθηκε στη μεταπολεμική τάξη της Δυτικής Γερμανίας και συμμετείχε ενεργά στην ανοικοδόμηση του εκδοτικού οίκου στο Lüdenscheid.

Το 1949 ο αστικός Τύπος στο Lüdenscheid γνώρισε μια αναβίωση υπό τις οδηγίες του Ehmer. Δεν ήταν μόνο συνιδρυτής του Διοικητικού Συμβουλίου της Αδιαίρετης Γερμανίας, αλλά κατείχε επίσης διάφορες θέσεις σε ενώσεις τύπου της Δυτικής Γερμανίας. Αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι η οικογένεια Ehmer διηύθυνε το Lüdenscheider Nachrichten μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Denazification: Μια επώδυνη διαδικασία

Η αποναζοποίηση ήταν κεντρικό θέμα στη γερμανική μεταπολεμική ιστορία. Εκείνη την εποχή, περίπου 8,5 εκατομμύρια Γερμανοί ήταν μέλη του NSDAP. Για να καθαριστεί η κοινωνία, αποφασίστηκε η αποναζοποίηση, η οποία ξεκίνησε την άνοιξη του 1945, πολύ πριν εκδοθούν όλοι οι εκτελεστικοί κανονισμοί. Όπως εξηγεί ο bpb, οι Σύμμαχοι αρχικά δεν εφάρμοσαν μέτρα και η αποναζοποίηση στην ενιαία ζώνη αντιμετωπίστηκε διαφορετικά. Πραγματοποιήθηκε πιο αυστηρά στη σοβιετική ζώνη, ενώ η ζώνη των ΗΠΑ ακολούθησε μια λιγότερο αυστηρή προσέγγιση.

Ο Βρετανός ιστορικός Frederick Taylor περιγράφει τις προκλήσεις και τις αδικίες της αποναζοποίησης στο βιβλίο του «Between War and Peace»: Οι αμερικανικές και ρωσικές δυνάμεις κατοχής αρχικά προσανατολίζονταν σε αυστηρά μέτρα, αλλά σύντομα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες στη Γερμανία. Σε ένα κρίσιμο κεφάλαιο, ο Taylor εξετάζει τα προβλήματα με τα οποία έπρεπε να αντιμετωπίσει η αποναζοποίηση. Τονίζει ότι θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη διευθέτηση για αυτή τη διαδικασία, αλλά οι Σύμμαχοι κατάφεραν να επιτύχουν έναν ορισμένο βαθμό αποναζοποίησης, αν και συχνά σταματούσε. Welt δείχνει ότι η τελική πολιτική συμφιλίωσης ευνόησε την ανάληψη των καθηκόντων των μελών του NSDAP.

Η τρέχουσα συζήτηση για την ιστορική ευθύνη και την ενασχόληση με τον εθνικοσοσιαλισμό δείχνει ότι η ζωή του Ehmer και τα γεγονότα που πραγματεύονται τέτοια θέματα έχουν μεγάλη σημασία. Σας προσκαλούν να δείτε όχι μόνο τις πολύπλοκες βιογραφίες μεμονωμένων ανθρώπων, αλλά και τις συνολικές κοινωνικές διαδικασίες που διαμόρφωσαν τη μεταπολεμική τάξη πραγμάτων.