Israël vrijelijk verdedigd: de strijd tegen het Iraanse terreurregime

Israël vrijelijk verdedigd: de strijd tegen het Iraanse terreurregime

De spanningen tussen Israël en Iran nemen momenteel een dramatische wending. Kanselier Thorsten Frei heeft de steun van de federale regering voor Israëlische aanvallen op Iran verdedigd. Volgens hem is het in het belang van de hele wereld dat het regime van de Iraanse mullahs geen kernwapens heeft. In een toespraak aan de zijlijn van de G7-top benadrukte hij dat het raketprogramma van Iran ook een bedreiging vormt voor Europa en suggereerde dat Israël om ernstige redenen had gehandeld.

Frei zei dat het tijd is om de gevaarlijke ambities van Iran een halt toe te roepen, vooral omdat de aanvallen gerechtvaardigd zijn met het doel het voortbestaan ​​van Israël veilig te stellen. “Het doel van Iran is de vernietiging van Israël”, zei Frei, die ook wees op de verantwoordelijkheid van Duitsland om Israël in de huidige situatie te steunen. In de eerste vijf weken van de nieuwe federale regering werd wapenexport naar Israël ter waarde van bijna vier miljoen euro goedgekeurd. Daarmee blijft Duitsland ruim achter op de 28 miljoen euro die in het eerste kwartaal van 2025 onder de rood-groene minderheidsregering werd goedgekeurd.

Zelfverdediging of schending van het internationaal recht?

Israël beschrijft zijn militaire acties als preventieve aanvallen op een dreigend risico. Op 13 juni 2025 bombardeerde de Israëlische luchtmacht strategische doelen in Iran, waarbij verschillende hoge militaire commandanten en nucleaire wetenschappers omkwamen. De Israëlische minister van Defensie Israel Katz sprak van een “preventieve aanval”, terwijl president Izchak Herzog zei dat de aanvallen werden uitgevoerd om een ​​“onmiddellijke en existentiële dreiging” te neutraliseren. Iran reageerde onmiddellijk met raketaanvallen op Israëlische steden en rechtvaardigde deze als zelfverdediging tegen de achtergrond van een mogelijke aanval op zijn nucleaire faciliteiten.

In het internationaal recht geldt het geweldsverbod volgens het VN-Handvest, dat aanvallen tussen VN-lidstaten verbiedt. Israël beroept zich echter op het recht op zelfverdediging op grond van artikel 51 van het VN-Handvest, dat van toepassing is in geval van een dreigende aanval. Critici klagen dat de dreiging die uitgaat van het Iraanse nucleaire programma te abstract is voor Israël om een ​​aanval te rechtvaardigen. Iran heeft momenteel uranium verrijkt tot 60 procent, maar heeft nog niet het niveau van 90 procent bereikt dat nodig is voor kernwapens.

De rol van de internationale gemeenschap

De Duitse federale regering, en met name de CDU, heeft duidelijk de kant van Israël gekozen. Norbert Röttgen, een vooraanstaand expert op het gebied van buitenlands beleid in zijn partij, heeft de gevaren onderstreept van een potentieel Iraans kernwapenprogramma voor de veiligheid van Israël en de hele regio. Tegelijkertijd zijn er ook stemmen die wijzen op het probleem van de aanslagen met betrekking tot het internationaal humanitair recht. Vooral de gerichte moord op Iraanse kernwetenschappers is een hoofdpijndossier voor veel internationale advocaten. Volgens de regels van het internationaal humanitair recht moeten aanvallende staten burgers beschermen en zijn legitieme oorlogsdoelen slechts strijders.

De huidige ontwikkelingen maken duidelijk hoe gespannen de situatie in het Midden-Oosten is. Israël zet zijn aanvallen voort, zelfs ondanks internationale kritiek. Iran daarentegen kalmeert niet en heeft al met tegenaanvallen gedreigd. Dit betekent dat de situatie in de regio uiterst gespannen blijft.

De vraag wat als noodzakelijke en gerechtvaardigde militaire actie geldt en wat kan worden gezien als een aanval die het internationaal recht schendt, blijft open en zal de komende maanden grote invloed hebben op de internationale betrekkingen en de politiek.

Voor meer achtergrondinformatie over dit complexe onderwerp kunt u de artikelen lezen op Lipgolf, dagelijks nieuws En ZDF lees op.