Το πυρηνικό μέλλον της Ευρώπης: Νέες στρατηγικές ενάντια στην απειλή της Ρωσίας!
Το άρθρο εξετάζει τη μεταβαλλόμενη πυρηνική αποτροπή στην Ευρώπη μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία και την επιρροή της κυβέρνησης Τραμπ.

Το πυρηνικό μέλλον της Ευρώπης: Νέες στρατηγικές ενάντια στην απειλή της Ρωσίας!
Το τοπίο της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας διαμορφώνεται επί του παρόντος από δύο εξωστρεφείς κρίσεις. Πρώτον, η μεγάλη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022 άλλαξε δραστικά την αντίληψη των απειλών των Ευρωπαίων. Το ΝΑΤΟ μπόρεσε να προστατεύσει τα μέλη του μέσω ενός αξιόπιστου πυρηνικού αποτρεπτικού μέσου, αποτρέποντας ταυτόχρονα ένα στρατιωτικό σενάριο κλιμάκωσης. Αυτό δείχνει για άλλη μια φορά ότι τα πυρηνικά όπλα προσφέρουν επίσης προστασία στη Ρωσία, καθώς τα δυτικά κράτη έχουν αποκλείσει την άμεση στρατιωτική ανάμειξη στην Ουκρανία. Όπως αναφέρει η Internationalepolitik, το δεύτερο σοκ ήρθε το 2025 με την κυβέρνηση Τραμπ, η οποία έβλεπε την Ευρώπη λιγότερο ως εταίρο και ολοένα και περισσότερο ως στρατηγικό διαταράκτη. Ο αντιπρόεδρος JD Vance περιέγραψε μάλιστα τους Ευρωπαίους ως ιδεολογικούς αντιπάλους.
Ο πρόεδρος Τραμπ κάλεσε επίσης την Ουκρανία να τερματίσει τη σύγκρουση με τους όρους της Μόσχας. Αυτές οι αλλαγές στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ έχουν εγείρει πολλά ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της πυρηνικής αποτροπής στην Ευρώπη. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επίσης σαφές ότι οι ΗΠΑ πρέπει να επικεντρωθούν περισσότερο στην Ασία, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν τη Ρωσία και την Κίνα ως ισότιμοι αμφισβητίες για τα πυρηνικά. Αυτή η πραγματικότητα επηρεάζει τη στρατηγική σκέψη της Ευρώπης.
Η αναθεώρηση της αποτροπής
Μετά το τέλος της σύγκρουσης Ανατολής-Δύσης, τα πυρηνικά οπλοστάσια στις ΗΠΑ και τη Ρωσία έχουν συρρικνωθεί σημαντικά, αλλά το απόθεμα πυρηνικών κεφαλών παραμένει σημαντικό. Υπενθυμίζουμε: Μια πιθανή πυρηνική σύγκρουση θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες, όπως τονίζει ο [bpb](https://www.bpb.de/themen/militaer/deutsche- defenspolitik/508040/nuclear-abschreitung/). Τα κλιματικά μοντέλα υποστηρίζουν επίσης τους φόβους για έναν «πυρηνικό χειμώνα» που θα μπορούσε να προκληθεί από μια τέτοια ανταλλαγή χτυπημάτων.
Η ευρωπαϊκή συζήτηση για το δικό της πυρηνικό αποτρεπτικό έχει επανέλθει στην επιφάνεια. Πολιτικοί από τη Γερμανία, την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής ζητούν να εξεταστούν εναλλακτικές λύσεις στην τρέχουσα προστασία των ΗΠΑ. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει την πρόκληση να εξασφαλίσει η ίδια πυρηνική αποτροπή ενώ οι ΗΠΑ ενδέχεται να μειώσουν την υποστήριξή τους.
Ωστόσο, η απόκτηση ανεξάρτητου πυρηνικού οπλοστασίου θα ενέχει σημαντικούς κινδύνους. Η Ουάσιγκτον και η Μόσχα θα μπορούσαν να δράσουν κατά της διάδοσης των πυρηνικών όπλων, η οποία θα μπορούσε να απειλήσει τη σταθερότητα στην Ευρώπη. Συνεπώς, η στενή συνεργασία με άλλα πυρηνικά κράτη, όπως η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, θα ήταν απαραίτητη για την ανάπτυξη κοινών στρατηγικών. Η Γαλλία, για παράδειγμα, έχει περίπου 300 πυρηνικά όπλα, αλλά δεν συμμετέχει στην ομάδα πυρηνικού σχεδιασμού του ΝΑΤΟ, ενώ η Μεγάλη Βρετανία βασίζεται στη στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ.
Ο ρόλος του ελέγχου των όπλων
Ο τρέχων έλεγχος των όπλων έχει γίνει ακόμη πιο σημαντικός καθώς περισσότερες χώρες διαθέτουν πυρηνικά όπλα, αυξάνοντας περαιτέρω τις προκλήσεις. Οι επικριτές της θεωρίας της αποτροπής υποστηρίζουν ότι η μη χρήση πυρηνικών όπλων από το 1945 δεν δείχνει σαφή αιτιώδη συνάφεια με την αποτελεσματική αποτροπή. Ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία δείχνει ότι οι πυρηνικές απειλές μπορούν επίσης να ερμηνευθούν ως κλιμάκωση του κινδύνου, αν και παραμένει ασαφές εάν η Ρωσία θα ήταν πράγματι έτοιμη να αναλάβει μια τέτοια επιχείρηση.
Όταν πρόκειται για ερωτήματα σχετικά με το πυρηνικό μέλλον της Ευρώπης, θα είναι ζωτικής σημασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες να συνεχίσουν να αμύνονται στην Ευρώπη ενώ ταυτόχρονα επεκτείνουν τις συμβατικές στρατιωτικές δυνατότητες. Ένας ολοκληρωμένος διάλογος για τα πυρηνικά θα μπορούσε να βοηθήσει στη διερεύνηση πιθανών χειρότερων σεναρίων. Αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση είναι πιθανώς να διαμορφωθεί η αλλαγή με τέτοιο τρόπο ώστε η Ευρώπη να μην καταλήξει σε ένα «κενό αποτροπής» και να μείνει ανυπεράσπιστη έναντι των επιθετικών ενεργειών της Ρωσίας, κάτι που επισήμανε ο [Spiegel](https://www.spiegel.de/ausland/russland-und-das-new-start-vertrag-der-nuclear-ruestungswettlauf-hat-mehrs-begonnen-a-2f01f762-d0da-4296-a421-d2eef ξανά και ξανά cida.