Niemiecki Szlak Wina: marketingowy zamach z czasów nazizmu!

Niemiecki Szlak Wina: marketingowy zamach z czasów nazizmu!

„Niemiecki Szlak Wina”, jeden z pierwszych szlaków turystyki winiarskiej na świecie, został otwarty przez narodowych socjalistów w 1935 roku w celu promowania uprawy winorośli w Palatynacie. Pomysł na szlak winny zrodził się w gospodzie i szybko został zrealizowany – na tle trudności ekonomicznych producentów wina spowodowanych światowym kryzysem gospodarczym i francuską okupacją. Winiarze mieli problemy ze sprzedażą i często trzymali w piwnicach niesprzedane wino. Narodowi Socjaliści uznali to za okazję do wsparcia lokalnej produkcji poprzez ukierunkowane reklamy i przekształcenia małego winiarskiego miasteczka Bad Dürkheim w centrum miłośników wina.

Oficjalne otwarcie odbyło się 19 października 1935 roku w Bad Dürkheim, gdzie zamieszanie wywołała uroczysta konwoju liczącego 300 pojazdów. Gauleiter Josef Bürckel, zagorzały antysemita, zainicjował ceremonię i nalegał, aby swoim pojazdem przyjął królową wina Palatynatu Trudel Knauber. Szlak winny rozciąga się na długości około 85 kilometrów od Silence do Bockenheim i wije się przez malownicze wioski winiarskie. W 2024 r. do Neustadt an der Weinstrasse pielgrzymowało już 105 000 turystów.

Tło polityczne

Josef Bürckel sprytnie wykorzystał głosy kochającej wino ludności do własnych celów, aby rozsławić region i sprzedawać wina. Tygodniowa kampania – „Święto Niemieckich Winogron i Wina” – promowała spożycie lokalnego wina. Obchodom towarzyszyły parady, przedstawienia teatralne, a nawet loterie winiarskie, co spowodowało prawdziwą mobilizację pijących wino.

Żydzi tradycyjnie zajmowali się handlem winem, byli ofiarami prześladowań nazistowskich, co doprowadziło do wysiedlenia wielu żydowskich handlarzy winem i rzuciło cień na działalność szlaku winiarskiego. Historycy zwracają uwagę, że w wielu regionach, w tym nad Mozelą, większość handlu winem stanowili Żydzi. Ta antysemicka kampania była także widoczna podczas widowisk, podczas których poniżano handlarzy winem.

Wino jako dobro narodowe

Hasło „Wino jest napojem ludowym” było propagowane w kanałach propagandy narodowosocjalistycznej, aby promować rodzime wino i przeciwdziałać ruchom antyalkoholowym. Historycy tacy jak Christof Krieger badają, w jaki sposób uprawa winorośli stała się kwestią tożsamości narodowej w czasach narodowego socjalizmu. W ten sposób narodziła się koncepcja „sponsorowania wina” pomiędzy miastami, mającego na celu zwiększenie sprzedaży.

Pierwszy sponsoring wina nadał nowy impuls rynkowi i umożliwił sprzedaż sponsorowanego wina jedynie w niektórych regionach. Skupienie się na konsumpcji wina osiągnęło swój szczyt również wtedy, gdy w 180 wioskach winiarskich nad Mozelą było mniej niż dziesięciu handlarzy winem pochodzenia żydowskiego, co podważa rozpowszechnioną legendę o wysokim udziale Żydów w handlu winem.

Wydarzenia towarzyszące „Niemieckiemu Szlakowi Wina” pokazują, jak blisko rozkoszowania się winem splatała się z tendencjami politycznymi. Chociaż drogi podkreślały naturalne piękno Palatynatu, były również wykorzystywane jako narzędzie marketingu politycznego na dużą skalę.

Tożsamość narodowa propagowana poprzez wino i rolnictwo do dziś pozostaje zakotwiczona w pamięci regionu. Historia „Niemieckiego Szlaku Wina” to zatem nie tylko opowieść o winie, ale także o burzliwej przeszłości politycznej Palatynatu.

Dla zainteresowanych i miłośników wina wizyta na Szlaku Wina to nie tylko podróż po pysznych odmianach win, takich jak słynny Riesling, ale także okazja do zapoznania się z kawałkiem niemieckiej historii.

Więcej informacji na temat historii „Niemieckiego Szlaku Wina” można znaleźć w artykułach autorstwa Geo, neustadt-und-nationalsocialism.uni-mainz.de I Welt.de.