Nowa ustawa ministerialna: 18 miesięcy karencji dla byłych polityków w Nadrenii-Palatynacie

Nowa ustawa ministerialna: 18 miesięcy karencji dla byłych polityków w Nadrenii-Palatynacie

Parlament kraju związkowego Nadrenia-Palatynat przyjął niedawno istotną zmianę w prawie, która ma wpływ na ustawę ministerialną. W przyszłości byli ministrowie nie będą mogli podjąć nowej pracy w biznesie przez okres do 18 miesięcy po odejściu ze stanowiska, aby uniknąć problematycznego konfliktu interesów. Rozporządzenie to zostało przyjęte jednomyślnie i ma wejść w życie w maju 2026 r., kiedy władzę obejmie nowy rząd stanowy. Zdecydowano także o skróceniu dodatku przejściowego dla tych byłych ministrów z trzech do dwóch lat, co opiera się na rozporządzeniach innych krajów związkowych i rządu federalnego. Zmianę tę pierwotnie wprowadziła CDU, a współpraca między frakcjami została pochwalona – wynika z raportu n-tv. Co ciekawe, w Nadrenii-Palatynacie nie było dotychczas przypadku, w którym faktycznie zastosowano te regulacje.

Nie tylko Nadrenia-Palatynat zajmuje się urlopem macierzyńskim. SPD i CDU/CSU uzgodniły także 12-miesięczny okres karencji, który w delikatnych przypadkach może zostać przedłużony do 18 miesięcy. Ważni gracze, jak Christian Humborg z Transparency Germany, określili te regulacje jako przeterminowane. Jednakże z różnych stron pojawiają się krytyczne uwagi, które wzywają do wprowadzenia trzyletniego okresu przejściowego przed podpisaniem nowej umowy o pracę. Ministrowie lub parlamentarni sekretarze stanu również muszą natychmiast zgłosić swoją zmianę, a następnie gabinet, przy wsparciu komitetu doradczego, sprawdza w każdym indywidualnym przypadku, czy ze względu na ewentualny konflikt interesów należy zachować okres karencji. Wydarzenia te pokazują, że kwestia okresów karencji staje się coraz bardziej istotna w polityce ( Przejrzystość Niemcy ).

Krytyka okresów karencji w Niemczech

Regulacje dotyczące okresu karencji zostały wprowadzone nie tylko w Nadrenii-Palatynacie, ale także na szczeblu federalnym i stanowym, aby zapobiec „efektowi drzwi obrotowych”. Oznacza to, że politycy nie mogą bezpośrednio po zakończeniu kariery politycznej przechodzić do lobbowania lub innych zawodów związanych z konfliktem. W Niemczech od 2015 roku obowiązuje jednolite rozporządzenie, które pod pewnymi warunkami przewiduje okres karencji do 18 miesięcy ( Lobbypedia ). Regulacje te spotykały się jednak z różną krytyką, m.in. dlatego, że uważano je za zbyt krótkie i niespójne.

Wybitnymi przykładami problematycznych zmian stron w polityce federalnej są Gerhard Schröder do Gazpromu i Ronald Pofalla do Deutsche Bahn. Dyskutuje się, czy krótkie okresy oczekiwania są rzeczywiście wystarczające, aby utrzymać zaufanie obywateli do pracy politycznej. Chociaż niektórzy wzywają do całkowitego zakazu działalności lobbingowej w okresie oczekiwania, poszukuje się również sposobów na ulepszenie możliwości sankcji ( n-tv ).

Komisja Europejska skrytykowała niemieckie regulacje jako „fragmentarne i niespójne” i wezwała do większej przejrzystości. GRECO, Grupa Państw Przeciwko Korupcji, również kontaktowała się w przeszłości z Niemcami i wzywała do wprowadzenia znaczących zmian w celu wydłużenia okresów oczekiwania i zwiększenia przejrzystości decyzji.