Hyper complex of gewoon complex? De toekomst van de kwantummechanica!
Hyper complex of gewoon complex? De toekomst van de kwantummechanica!
Erlangen, Deutschland - AM 3. März 2025 Beschäftigen Sich Physiker der Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg (FAU), Darunter ece ipek saruhan, prof. Dr. Joachim von Zanthier en Dr. MARC OLIver Pleinert , met de vraag of hyper-COMPLEX NEEG IN Kwantummechanica zijn noodzakelijk. Deze opmerkelijke benadering komt in de context van de meer dan 100 -jarige kwantummechanica, die werd geformuleerd door maten zoals Heisenberg, geboren en Schrödinger, en de wiskundige basis ervan, die traditioneel is gebaseerd op complexe getallen.
De kwantummechanica zijn gemaakt als reactie op de onvoldoende verklaringen van klassieke fysica voor bepaalde fenomenen in de jaren 1920. Schrödinger, die de alternatieve golfmechanica presenteerde, en andere fysici ontwikkelden de theorie om de golfeigenschappen van deeltjes te beschrijven, en tot op de dag van vandaag is er geen experiment door de kwantummechanica tegengesproken, zoals
Het huidige onderzoek van de FAU -fysici hebben theoretisch de Peres -test ontwikkeld. Deze nieuwe methodologie maakt het mogelijk om de recente testresultaten te interpreteren als volumes in een drie -dimensionale ruimte. Als het volume nul is, zouden de voldoende complexe getallen duidelijk zijn; Anders zouden hypercomplexen vereist zijn. Deze uitgebreide teststructuur maakt ook het onderzoek van verschillende lichte deeltjes mogelijk via interferometers met een willekeurig aantal kolommen.
Wiskundige basisprincipes van kwantummechanica
De wiskundige formulering van de kwantummechanica, die in 1932 werd ontwikkeld door John von Neumann, beschrijft een fysiek systeem door drie hoofdcomponenten: voorwaarden, waarnemingen en dynamiek. In de interpretatie van Kopenhagen wordt de toestand van een systeem weergegeven door een complexe toestandsvector en hermietoperators die fysiek meetbare variabelen vertegenwoordigen. Het resulterende meetresultaat komt overeen met de zelfwaarden van de overeenkomstige waarneembare, zoals in de Wikipedia is uitgelegd.
Een bijzonder belangrijk concept van kwantummechanica is de Heisenberg -onzekerheid, die zegt dat de locatie en impuls van een deeltje niet tegelijkertijd kunnen worden bepaald. De oplossingen van de Schrödinger -vergelijking beschrijven de ontwikkeling van de golffunctie van een systeem in de loop van de tijd en moeten normaal en stabiel zijn. Metingen leiden rechtstreeks tot de gelijke waarde van de overeenkomstige operatoren, die de kwantummechanische eigenschappen van een systeem definieert.
Samenvattend toont onderzoek op de FAU aan dat de verduidelijking van de relatie tussen complexe en hyper -complex -nummers een centrale rol speelt bij het verder begrip en het controleren van de fundamentele aspecten van de kwantummechanica. Hoewel eerdere metingen aangeven dat complexe cijfers voldoende zijn, blijft de kwestie van de behoefte aan hyper -complex -nummers opwindend en staat open voor toekomstige experimenten en bevindingen.| Details | |
|---|---|
| Ort | Erlangen, Deutschland |
| Quellen | |