Oswald Spengler: Προφήτης της παρακμής ή στοχαστή του μέλλοντος;

Oswald Spengler: Προφήτης της παρακμής ή στοχαστή του μέλλοντος;

Halle a.d. Saale, Deutschland - Oswald Spengler (1880-1936) θεωρείται συχνά ως προφήτης της παρακμής και της εθνικής σοσιαλιστικής κοσμοθεωρίας. Το κύριο έργο του "Η πτώση της Δύσης" ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1917 κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και δημοσιεύθηκε το 1918. Ενώ ο πολιτισμός περιγράφει το στάδιο ωριμότητας των πολιτισμών, είναι επίσης ένα σημάδι λήξης για τον Spengler.

Η δημοσίευση του έργου του έπεσε μαζί με τη γερμανική ήττα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, την οποία πολλοί Γερμανοί βίωσαν ως ταπείνωση. Αυτό το ιστορικό πλαίσιο ακολούθησε μια αναζήτηση για λόγους για αυτήν την καταστροφή. Από αυτή την άποψη, το επιχείρημα του Spengler ταιριάζει ότι η Δύση πέφτει λόγω της πολιτιστικής του ανάπτυξης, ακριβώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το βιβλίο εξελίχθηκε στο πιο ανάγνωσης βιβλίου μη φαντασίας της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και περίπου 200.000 αντίτυπα που πωλήθηκαν μέχρι τη δεκαετία του 1930.

Ο κύκλος του πολιτισμού και του πολιτισμού

Ο Spengler αναγνώρισε τέσσερις φάσεις κάθε πολιτισμού: άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο και χειμώνα και είδε τη διαδρομή ζωής των πολιτισμών για περίπου χίλια χρόνια. Προειδοποίησε για το nihilism και ζήτησε από τη νεολαία να εκπαιδεύσει τον εαυτό του για την πολιτική και να είναι ενεργός. Πιστεύει ότι οι Γερμανοί έπρεπε να αντιμετωπίσουν τα καθήκοντα, συμπεριλαμβανομένου του κοινωνικού ερωτήματος. Η έννοια του σπιτιού διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη θεωρία του Spengler, αλλά παραμένει διάχυτη και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αποκλείσει τις ομάδες.

Ο αυστριακός φιλόσοφος Peter Strasser εξηγεί ότι η θέση της απώλειας στην ιστορία της σωτηρίας βρισκόταν στην ιστορία του Spengler για την ιστορία πολλών γερμανικών αντίδρασης. Ωστόσο, μια κεντρική πτυχή στη σκέψη του Spengler ήταν και η αντι-δημοκρατία και η επανάσταση του. Κατηγορούσε την επανάσταση του 191ης Νοεμβρίου για την πολιτική δυστυχία της Γερμανίας και είδε τη λύση στα υπάρχοντα προβλήματα σε έναν δικτάτορα.

Η επιρροή και η κληρονομιά του Spengler

Στο καθυστερημένο έργο του, ο Spengler προσπάθησε να ξεπεράσει την αντίθεση μεταξύ των υψηλών πολιτισμών και της υπόλοιπης ανθρωπότητας. Η μεθοδολογία του επικρίθηκε από τους επιστήμονες ως dilettant, αλλά "η πτώση της Δύσης" εντυπωσίασε ένα ευρύ κοινό επειδή επεξεργάστηκε δεδομένα από διάφορους επιστημονικούς κλάδους. Έγινε το σημείο εκκίνησης για συζητήσεις σχετικά με την παρακμή των δυτικών αξιών και της δημοκρατίας.

Ο Strasser παρατηρεί μια αναγέννηση των ιδεών του Spengler στο νέο δικαίωμα, το οποίο θεωρεί ότι είναι αμφισβητήσιμη. Για τον Spengler, η πτώση της Δύσης είναι απαραίτητη για να δημιουργηθεί χώρος για τον «καισαρισμό», την οποία είδε ως μελλοντική μορφή κανόνα. Οι ιστορικές διαδικασίες φώναζαν μόνο μέσα σε υψηλούς πολιτισμούς και ο Spengler προέβλεψε την έλευση ενός ρωσικού-ασιατικού υψηλού πολιτισμού μετά την πορεία της μοίρας του.

Τις τελευταίες δεκαετίες, ο Spengler έχει ληφθεί στη συζήτηση σχετικά με το "τέλος της ιστορίας" και επηρέασε τον Samuel P. Huntington "Η σύγκρουση των πολιτισμών". Το έργο του είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα και αμφιλεγόμενα από το 1918 και εξακολουθεί να προσφέρει φαγητό για σκέψη για την ανάπτυξη των πολιτισμών και των μοίρων τους.