Oswald Spengler: Profeet van de achteruitgang of denker van de toekomst?

Oswald Spengler: Profeet van de achteruitgang of denker van de toekomst?

Halle a.d. Saale, Deutschland - Oswald Spengler (1880–1936) wordt vaak gezien als een profeet van de Decline en Forerunner National Socialist Worldview. Zijn belangrijkste werk "The Fall of the West" werd voltooid in april 1917 tijdens de Eerste Wereldoorlog en gepubliceerd in 1918. Het tweede deel dat in 1922 werd gevolgd. Spengler zag het verval als een onvermijdelijk onderdeel van een culturele cyclus en legde uit dat zowel "cultuur" als "beschaving" centrale termen van zijn theorie zijn. Hoewel de beschaving de volwassenheidsfase van culturen beschrijft, is het ook een teken van vervaldatum voor Spengler.

De publicatie van zijn werk viel samen met de Duitse nederlaag in de Eerste Wereldoorlog, die veel Duitsers als vernedering ervoeren. Deze historische context volgde op zoek naar redenen voor deze catastrofe. In dit opzicht past het argument van Spengler dat het Westen daalt vanwege zijn culturele ontwikkeling, precies in deze periode. Het boek ontwikkelde zich tot het meest gelezen non-fictieboek van de Weimar Republic en ongeveer 200.000 exemplaren verkochten tot de jaren 1930.

De cyclus van cultuur en beschaving

Spengler identificeerde vier fasen van elke cultuur: lente, zomer, herfst en winter en bekeken het levenspad van culturen gedurende ongeveer duizend jaar. Hij waarschuwde voor het nihilisme en vroeg de jeugd om zichzelf te informeren voor politiek en actief te zijn. Hij geloofde dat de Duitsers nog steeds te maken hadden met taken, inclusief de sociale vraag. Het concept van huis speelt ook een belangrijke rol in de theorie van Spengler, maar het blijft diffuus en kan worden gebruikt om groepen uit te sluiten.

De Oostenrijkse filosoof Peter Strasser legt uit dat de locatie van het verlies in de geschiedenis van redding zich bevond in de geschiedenis van de Spengler over de geschiedenis van vele Duitse reactie. Een centraal aspect in het denken van Spengler was echter ook zijn antidemocratie en revolutie. Hij gaf de schuld aan de revolutie van 1918 november voor de politieke ellende van Duitsland en zag de oplossing voor de bestaande problemen in een dictator.

de invloed en overerving van Spengler

In zijn late werk probeerde Spengler het contrast tussen hoge culturen en de rest van de mensheid te overwinnen. Zijn methodologie werd door wetenschappers bekritiseerd als een dilettant, maar "The Fall of the West" maakte indruk op een breed publiek omdat het gegevens uit verschillende wetenschappelijke disciplines verwerkte. Het werd het startpunt voor discussies over de achteruitgang van de westerse waarden en democratie.

Strasser observeert een renaissance van de ideeën van Spengler in het nieuwe recht, die hij als twijfelachtig beschouwt. Voor Spengler is de val van het Westen nodig om ruimte te maken voor "Caesarism", die hij zag als een toekomstige vorm van regel. Historische processen schreeuwden alleen binnen hoge culturen en Spengler voorspelde de komst van een Russisch-Aziatische hoge cultuur na het verloop van zijn ondergang.

In de afgelopen decennia is Spengler ontvangen in het debat over het "einde van de geschiedenis" en heeft hij de "The Clash of Civilizations" van Samuel P. Huntington beïnvloed. Zijn werk is een van de meest succesvolle en controversiële sinds 1918 en biedt nog steeds voedsel tot nadenken over de ontwikkeling van culturen en hun lot.