500 lat po wyjściu: Matthäus Alber i wolność sakramentu

500 lat po wyjściu: Matthäus Alber i wolność sakramentu

Wpływ Sakramentu Matthäusa Albers na ruch reformacyjny

W 1524 r., Pod nadzorem położenia Matthäus Alber, w Reutlingen przeprowadzono niezwykłe święto sakramentu, co znacząco zmieniło oblicze chrześcijaństwa. Zaproszenie do udziału w Wieczerzy Pańskiej dla wszystkich wierzących, bez wyjątku dla duchownych, stanowi radykalne odejście od tradycyjnie ścisłej hierarchii Kościoła. Ta nowość liturgiczna, która miała miejsce 14 sierpnia, miała odważny krok w historii i zasadniczo zmiana dynamiki między laikami a duchowym.

znaczenie reformatora

Matthäus Alber, który pochodził z szanowanej rodziny rzemieślnika, wrócił do Reutlingen dwa lata wcześniej, aby podjąć rolę predykcyjnego w radzie. Z stopniem teologicznym w bagażu ogłosił pomysły reformacyjne, które spotkały się z coraz bardziej entuzjastyczną reakcją wśród ludności. W szczególności możliwość cieszenia się chlebem i winem podczas sakramentu symbolizowała przezwyciężenie linii podziału między „konsekrowanym” a „nie -konsekrowanym”. „Konieczne było dużo odwagi, aby działać tak niebezpiecznie blisko herezji”-powiedział biskup stanu Ernst-Wilhelm Gohl z okazji rocznicy.

wydarzenie o znaczeniu historycznym

Wydarzenie to nie tylko przyciągnęło mieszkańców Reutlingen, ale także ludzi z sąsiednich miast, takich jak Esslingen i Herrenberg, którzy byli podekscytowani, aby sprawdzić, czy Alber faktycznie naruszy zwyczaje kościelne. Marienkirche został szybko przepełniony z powodu wielkiego pośpiechu, który podkreślił znaczenie tego wydarzenia. Fakt, że takie uroczystość odbyło się po niemiecku, a nie po łacinie, reprezentował kolejną przerwę z tradycją i przekazał wierzących poczucie uczestnictwa.

Konsekwencje i wyzwania

Świętowanie sakramentu nie było pozbawione konsekwencji. Pół roku po służbie historycznej Alber musiał odpowiedzieć na pułk Rzeszy w Esslingen, gdzie miał odpowiedzieć na pytania dotyczące swojej praktyki. Prawnik imperialny Kaspar Mart zażądał otwarcia formalnej procedury sądowej, na którą Alber zareagował z odniesieniem do autorytetu Biblii i Jezusa Chrystusa. Zaskakujące jest to, że kłopot został ostatecznie uniewinniony i mógł kontynuować pracę nad jego reformami.

trwałe dziedzictwo

Albera wywarły trwałe wrażenie na kościele i społeczności. W 1526 r. Opublikował nowe przepisy usługowe dotyczące oceny w Wittenbergu, gdzie Martin Luther zauważył tylko, że odczyty były zbyt długie, a społeczność mogła się przytłoczyć. Zobowiązanie Albera w uczestnictwo integracyjne podczas sakramentu określa nowe standardy w kościele ewangelickim. Jego inicjatywy i powiązana zmiana paradygmatu nadal działają i pokazują, w jaki sposób odwaga zmiany ciała może wpływać na praktykę wiary.