Στρατηγική υδρογόνου σε κίνδυνο: Οι στόχοι της ΕΕ μέχρι το 2030 απρόσιτες;

Στρατηγική υδρογόνου σε κίνδυνο: Οι στόχοι της ΕΕ μέχρι το 2030 απρόσιτες;

Bonn, Deutschland - Το υδρογόνο θεωρείται ως βασική τεχνολογία για την ευρωπαϊκή μετάβαση ενέργειας και την ουδετερότητα του κλίματος. Σήμερα θεωρείται ένα κρίσιμο στοιχείο που αποθηκεύει την υπερβολική ηλεκτρική ενέργεια από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και παρέχει ενεργειακή πυκνότητα για δύσκολους ηλεκτρικούς τομείς όπως η βιομηχανία. Παρά τις θετικές αυτές πτυχές, ωστόσο, εμπόδια όπως το υψηλό κόστος, οι υποτονικές επενδύσεις και οι γεωπολιτικές αβεβαιότητες φρενάρουν το εγκεφαλικό επεισόδιο της αγοράς. Αυτό παρουσιάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση με μεγάλες προκλήσεις, ειδικά στους φιλόδοξους στόχους για το υδρογόνο μέχρι το 2030, οι οποίοι σύμφωνα με το uni-bonn.de

Η έκθεση "Έλεγχος πραγματικότητας H2" από τον Cassis (Πανεπιστήμιο της Βόννης) και το EWI (Πανεπιστήμιο της Κολωνίας) εξετάζει τις τεχνολογικές οικονομικές και γεωπολιτικές πτυχές της αγοράς υδρογόνου. Δείχνει ότι η ΕΕ θέλει να επιτύχει ικανότητα ηλεκτρόλυσης 40 gigawatts καθώς και την παραγωγή και την εισαγωγή 10 εκατομμυρίων τόνων πράσινου υδρογόνου μέχρι το 2030, αλλά η εφαρμογή των εθνικών στρατηγικών και προγραμμάτων χρηματοδότησης στα κράτη μέλη.

Προκλήσεις στον τομέα του υδρογόνου

Οι παγκόσμιες αναλύσεις δείχνουν ότι η ζήτηση υδρογόνου θα μπορούσε να είναι χαμηλότερη από ό, τι αρχικά υποτίθεται. Το πράσινο υδρογόνο πιθανότατα δεν θα είναι ανταγωνιστικό με το μπλε υδρογόνο μέχρι το 2030, ενώ το κόστος παραγωγής δεν μειώθηκε λόγω του αυξανόμενου υλικού και του κόστους εργασίας, καθώς και των καθυστερήσεων στην υποδομή. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι οι μελλοντικές τιμές υδρογόνου μπορεί να είναι υψηλότερες από την προθυμία να πληρώσουν για τη βιομηχανία. Αυτή η κατάσταση θα μπορούσε να μειώσει τις απαιτήσεις εισαγωγής και τους γεωπολιτικούς κινδύνους για την Ευρώπη, όπως αναφέρει η έκθεση.

Η γεωπολιτική ανάλυση τονίζει επίσης την εξάρτηση της ΕΕ στις εισαγωγές στρατηγικών ορυκτών και τεχνολογιών ηλεκτρόλυσης από την Κίνα. Η Cassis συνιστά στην ΕΕ να συμβιβάσει τις στρατηγικές εισαγωγής των πρώτων υλών και των τεχνολογιών με την ανάγκη τους για σταθερή παροχή υδρογόνου. Ταυτόχρονα, ο Cassis απαιτεί μια ολιστική έννοια για την ενεργειακή και την ασφάλεια των πρώτων υλών της ΕΕ.

Παγκόσμιες παρορμήσεις της ενεργειακής μετάβασης

Είναι σημαντικό οι βασικές τεχνολογίες να προωθούν τον μετασχηματισμό ενέργειας και την οικονομική ανάπτυξη. Ο τομέας της σύζευξης μεταξύ του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, της θερμότητας και της κινητικότητας θεωρείται προσανατολισμένη στο μέλλον. Η μετάβαση στην ενέργεια έχει τη δυνατότητα να αλλάξει το ρόλο των κρατών ως παραγωγών και καταναλωτών, αλλά επίσης μεταφέρει νέους κινδύνους, ιδίως όσον αφορά τη σταθερότητα του δικτύου και την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο. Η ευρωπαϊκή πολιτική υποχρεούται να συνοδεύει ενεργά αυτές τις εξελίξεις και να προωθήσει τη διεθνή συνεργασία προκειμένου να κυριαρχήσει με επιτυχία τις προκλήσεις της ενεργειακής μετάβασης.