Eibsee Trauma: Οι κάτοικοι αγωνίζονται ενάντια στις κυκλοφοριακές συμφόρησης και του τουριστικού βιασύνη

Eibsee Trauma: Οι κάτοικοι αγωνίζονται ενάντια στις κυκλοφοριακές συμφόρησης και του τουριστικού βιασύνη

Το ειδύλλιο της περιοχής των αλπικών μεταξύ του Garmisch-Partenkirchen και του Eibsee είναι ένας προορισμός ονείρου για πολλούς, αλλά είναι όλο και περισσότερο μια πρόκληση για τους κατοίκους. Μία από τις κύριες αιτίες είναι ο αυξανόμενος αριθμός τουριστών που κατευθύνονται προς την περιοχή, ειδικά στην υψηλή περίοδο. Ο Kathrin Schrettner, ο οποίος ζει κοντά στο Eibseberg, περιγράφει τις καθημερινές δυσκολίες που προκύπτουν από τη μαζική άφιξη των εκδρομών. Ήδη όταν αφήνει το κατώφλι της, βλέπει το αυτοκίνητο να κυμαίνεται στους δρόμους, που συχνά οδηγούν σε ώρες αναμονής.

Η ομορφιά των βουνών και η ανέγγιχτη φύση προσελκύουν όλο και περισσότερους επισκέπτες. Για τον Schrettner, ο οποίος εργάζεται στο Grainau, το μονοπάτι από τον τόπο διαμονής της σε εργασία λιγότερο από πέντε χιλιόμετρα είναι συχνά βασανιστήρια. Στις έντονα συχνές ημέρες, το ταξίδι επιστροφής μπορεί να διαρκέσει έως και μισή ώρα. "Συχνά αφήνω το αυτοκίνητό μου και προτιμώ να οδηγώ το ποδήλατό μου", παραδέχεται να ξεφύγει από το χάος της κυκλοφορίας. Αυτές οι εμπειρίες αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα με την οποία οι κάτοικοι πρέπει να αντιμετωπίσουν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Πρόβλημα στάθμευσης και μέτρα πολιτών

Η κατάσταση στάθμευσης στο EIBSEE αποδείχθηκε εξαιρετικά τεταμένη τα τελευταία χρόνια. Από τους χώρους στάθμευσης 1160, πάνω από το ήμισυ έχουν ήδη καταληφθεί το πρωί της Παρασκευής, ενώ οι οικογένειες από όλη τη Γερμανία ταξιδεύουν για να βιώσουν τη γραφική ομορφιά. Πολλοί επισκέπτες γνωρίζουν καλά τις δυσκολίες που προετοιμάζονται για τους κατοίκους. Ένας οικογενειακός άνθρωπος από το Βρανδεμβούργο λέει ανώνυμα: «Είδαμε τις εικόνες στις ειδήσεις, αλλά τώρα είμαστε εδώ και θέλουμε να δούμε τα πάντα».

Ένα πρόσθετο πρόβλημα προκύπτει όταν το Day Trippers Park σε ιδιωτικές εισόδους. Προκειμένου να εξουδετερώσει αυτό το παράπονο, οι κάτοικοι έχουν λάβει μέτρα. Οι κυκλικές ταινίες ήταν ενθουσιασμένες για να ρυθμίσουν την κυκλοφορία και να προστατεύσουν την πρόσβαση. "Πηγαίνουμε μόνο για ψώνια μεταξύ 7 π.μ. και 8 π.μ.", αναφέρει ο Schrettner για να ξεφύγει από τις μάζες των επισκεπτών. Ωστόσο, η υπομονή σας έχει επανειλημμένα τεθεί σε δοκιμασία, ειδικά όταν τα λεωφορεία σχολείων και τα φορτηγά παράδοσης κολλάνε σε κυκλοφοριακές συμφόρησης.

Οι κάτοικοι όχι μόνο πρέπει να αντιμετωπίσουν οργανωτικά προβλήματα, αλλά και συναισθηματικές προκλήσεις. Ο Schrettner, ο οποίος μεγάλωσε στην περιοχή, θυμάται πιο αθόρυβες στιγμές που το EIBSEE εξακολουθούσε να είναι εμπιστευτική. Είναι μια πικρή πραγματικότητα όταν σκέφτεται το περασμένο καλοκαίρι στο οποίο ήταν στο Eibsee σχεδόν κάθε μέρα. Φέτος το έκανε μόνο πέντε φορές.

Ρύθμιση πρόσβασης: Ευκαιρίες και ανησυχίες

Η συζήτηση σχετικά με τους κανονισμούς της πρόσβασης στο EIBSEE παίρνει την ταχύτητα. Η εισαγωγή ενός φραγμού ή άλλων μηχανισμών ελέγχου θα μπορούσε να είναι μια πιθανή λύση. Ο Schrettner παρουσιάζει ενδιαφέρον για αυτές τις προτάσεις, αλλά παραμένει σκεπτικός εάν αυτές οι προσεγγίσεις όχι μόνο μετατοπίζουν το πρόβλημα. Η αβεβαιότητα σχετικά με την αποτελεσματικότητα τέτοιων μέτρων εγείρει ερωτήματα. Αν και υπάρχει σαφής ανάγκη για δράση, κανείς δεν έχει την τέλεια λύση.

Όταν πλησιάζει το βράδυ και ο Schrettner ξεκινά το ταξίδι επιστροφής, είναι έκπληκτος ότι ο τρόπος πίσω είναι σχετικά ομαλή. Ωστόσο, αυτή η θετική εμπειρία είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Κατά κανόνα, είναι καλύτερο να είστε προσεκτικοί και η μακρά ουρά που συχνά προκύπτει μπροστά από το σπίτι σας δίνει μια ιδέα για το χειρότερο. Το Σαββατοκύριακο είναι επικείμενη και όταν ο καιρός είναι καλός, η χιονοστιβάδα των φύλλων δεν θα είναι πολύ καιρό.

Οι συζητήσεις σχετικά με μια βιώσιμη και δίκαιη λύση για τους κατοίκους συνεχίζονται. Παραμένει να δούμε πώς οι κάτοικοι στο Garmisch-Partenkirchen μπορούν να βρουν την ισορροπία μεταξύ του βιώσιμου περιβάλλοντος και του τουριστικού βιασύνη. Αλλά οι φωνές των προσβεβλημένων δεν αγνοούνται πλέον. Τα μάτια του κοινού στοχεύουν σε αυτό το πρόβλημα και πρέπει να ελπίζουμε ότι θα βρεθεί μια λύση που μπορεί να φορεθεί για όλους τους εμπλεκόμενους.