House Drink για συνταξιούχους: Οι δυνάμεις Löwenbräu Garmisch-Partenkirchner να οδηγούν στο Μόναχο

House Drink για συνταξιούχους: Οι δυνάμεις Löwenbräu Garmisch-Partenkirchner να οδηγούν στο Μόναχο

Οι πρώην υπάλληλοι της Löwenbräu στην περιοχή Garmisch-Partenkirchen αντιμετωπίζουν μια απροσδόκητη αλλαγή, η οποία περιορίζει σημαντικά την παράδοση του "ποτού σπιτιού". Μέχρι στιγμής, οι συνταξιούχοι κατάφεραν να πάρουν βολικά τις μηνιαίες αξιώσεις τους σε τρία κουτιά μπύρας ή μη αλκοολούχα ποτά στην αγορά ποτών στο Garmisch-Partenkirchen. Τώρα, όμως, πρέπει να πάρετε ένα ταξίδι 100 -kilometer στο Μόναχο για να πάρετε τα ποτά σας. Η μετάβαση προκαλεί δυσαρέσκεια και θεωρείται ότι υπάρχει μια συνειδητή απόφαση εκ μέρους της εταιρείας.

Ο Friedl Ostler, ένας από τους πρώην υπαλλήλους, εκφράζει τη δυσαρέσκεια των συνομηλίκων του: «ένας παραλογισμός», λέει. Πολλοί από τους συνταξιούχους περιορίζονται στην κινητικότητά τους, έτσι ώστε η προβλεπόμενη συλλογή στο Μόναχο να αποτελεί σημαντική πρόκληση γι 'αυτούς. Η οικολογική πτυχή προκαλεί επίσης ερεθισμό: "Τα μεγάλα ζυθοποιεία προσπαθούν να κάνουν βιώσιμα, αλλά αυτό μοιάζει με μια αντίφαση", υποστηρίζει ο Ostler και αναρωτιέται γιατί οι συνταξιούχοι πρέπει να ταξιδεύουν σε ολόκληρη τη χώρα για μερικά κουτιά.

Παλιά έθιμο υπό πίεση

Η ιστορία του ποτού του σπιτιού πηγαίνει πολύ πίσω και είναι ένα καλά γνωστό έθιμο στα βαυαρικά ζυθοποιεία. Για τον Ostler, ο οποίος εργάστηκε για το Löwenbräu για πάνω από 20 χρόνια, αυτά τα ποτά δεν είναι μόνο μια ανταμοιβή, αλλά και μέρος της σύνταξής του. "Είναι σχεδόν μέρος της σύνταξής μας", τονίζει, ενώ το κόστος ζωής αυξάνεται σταθερά. Η απόσυρση από την προηγούμενη παράδοση της εταιρείας υπογραμμίζει ένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των πρώην υπαλλήλων και της τρέχουσας διοίκησης.

Μέχρι στιγμής, το ποτό του σπιτιού έχει πωληθεί από τον τοπικό αντιπρόσωπο ποτών Höck. Ο τελευταίος θεωρούσε πάντα το pick -up στο Μόναχο, φυσικά. Ο Sebastian Höck, χειριστής της αγοράς ποτών, δεν είδε πολύ περισσότερη προσπάθεια σε αυτό επειδή πήγαινε στο Μόναχο ούτως ή άλλως. Η ξαφνική αλλαγή της ομάδας, η οποία ανήκει τώρα στην πολυεθνική εταιρεία Anheuser-Busch Inbev, θεωρήθηκε ακατανόητη από τον Höck. Η ομάδα ισχυρίστηκε ότι αυτό ήταν ένα πρόσθετο βάρος για τους υπαλλήλους και ο Höck θα συμφωνούσε να διατηρήσει την παράδοση.

Περιορισμένη απόλαυση και γραφειοκρατικά εμπόδια

Μια από τις μεγαλύτερες κριτικές είναι η γραφειοκρατική πολυπλοκότητα που συνδέεται με το ποτό του σπιτιού. Ενώ το ποτό δεν είναι μία από τις εκπτώσεις που δεν είναι απαλλαγμένες από φόρους στον νόμο περί φόρου εισοδήματος, παραμένει ασαφές γιατί το ζυθοποιείο δεν συνεχίζει αυτή την παράδοση. Ο Antonius Huber, διευθύνων σύμβουλος ενός μικρού ζυθοποιείου στο Garmisch-Partenkirchen, εκφράζει την κατανόηση της κατάστασης των συναδέλφων του και επισημαίνει ότι η γραφειοκρατία τώρα αποτρέπει πολλές εταιρείες να εφαρμόσουν τέτοιες προσφορές. Το νομικό πλαίσιο καθιστά δύσκολη τη διατήρηση τέτοιων παραδόσεων.

Ο Ostler και οι συνάδελφοί του θεωρούν ότι είναι ατυχές το γεγονός ότι οι δεκαετίες πρακτικής είναι τώρα υπό πίεση λόγω γραφειοκρατικών εμποδίων και εταιρικών αποφάσεων. Ενόψει του τεράστιου μεγέθους του Anheuser-Busch Inbev, της μεγαλύτερης ομάδας ζυθοποιίας στον κόσμο, αναρωτηθείτε πόσο πιθανό ότι αυτοί οι πρώην υπάλληλοι θα αρνηθούν να υποστηρίξουν μια τέτοια θεμελιώδη υποστήριξη. "Εάν δεν μπορείτε πλέον να αντέξετε οικονομικά ένα ποτό στο σπίτι, δεν ξέρω πια", καταλήγει ο Ostler, δίνοντας μια εικόνα για την απογοήτευση και την εμπιστοσύνη που έχει χαθεί με την πάροδο των ετών.

Οι συνταξιούχοι περιμένουν τώρα μια δήλωση του Anheuser-Busch Inbev, η οποία προηγουμένως απέτυχε να το πράξει, και ελπίζει για επιστροφή στις παραδοσιακές παραδόσεις που δικαιούνται κατά τη διάρκεια του ενεργού χρόνου τους. Προς το παρόν, το μέλλον του ποτού του σπιτιού παραμένει αβέβαιο και όχι μόνο σηματοδοτεί μια πρόκληση για τους συνταξιούχους, αλλά και για την κατανόηση της εταιρικής ηθικής σε μεγάλες εταιρείες.