Ochrona wilka w Schleswig-Holstein: udane zarządzanie i współistnienie

Ochrona wilka w Schleswig-Holstein: udane zarządzanie i współistnienie

W Schleswig-Holstein można odczuwać powrót wilka, z identyfikacją nowego pakietu wilka. Odkrycie to prowadzi nie tylko do pozytywnego postępu w ochronie gatunków, ale także wykazuje udaną interakcję między ludźmi a naturą. Minister środowiska Tobias Goldschmidt (Zieloni) skomentował ten temat podczas wizyty w regionie Langenlehsten w księciu Lauenburga. „Jest to wielki sukces ochrony gatunków w Schleswig-Holstein”-podkreślił.

Rola zarządzania wilkami

Identyfikacja pakietu wilka została włączona przez obserwacje dzikich kamer, zwierząt macierzystych i ich szczeniąt. Szczególną cechą tego pakietu jest rozkład transgraniczny, ponieważ szczenięta urodziły się w Mecklenburg-Western Pomerania, podczas gdy rodzice mieszkają w Schleswig-Holstein od dłuższego czasu. Christina Lerch z Ministerstwa Środowiska dodała: „Właśnie dlatego nasz wschodni kraj sąsiednich jest uważany za dom paczki”.

Wyzwania związane z uprawianiem pastwisk

Ochrona wypasanych zwierząt, zwłaszcza owiec i kóz, jest głównym wyzwaniem w obszarach, w których żyją wilki. Heike Griem, pasterz z około 2000 zwierząt na obszarach zerwania w regionie, dostosował się do tego problemu. Ich pastwiska są chronione przez ogrodzenia powtórzające wilki i jedenaście psów Pyrenäenberg, które działają jako strażnik w regionie. Minister Goldschmidt podkreślił, że ten przykład pokazuje, w jaki sposób przemysł pastwisk może działać w harmonii z powrótem wilka.

Współistnienie ludzi i dzikiej przyrody

Matthias Hoppe-Kossak, dyrektor państwowego biura środowiska, chwalił energetyczne zaangażowanie w Griem i naciskiem i naciskał na znaczenie zapobiegawczej ochrony leczenia. Konflikty między wilkami a wypasaniem zwierząt można zminimalizować -powiedział, odnosząc się do możliwości współistnienia o niskim konflikcie w takich regionach.

perspektywy i znaczenie dla regionu

Obecnie udowodniono trzy pakiety wilków w Schleswig-Holstein, które znajdują się w różnych obszarach regionu. Rozwój ten jest nie tylko krokiem do utrzymania populacji wilków, ale także okazją do stania się modelem ochrony gatunków i hodowli pastwisk. Współpraca między pasterzami, ekologami i władzami może promować zrównoważone wykorzystanie natury, a tym samym wpływać na społeczność lokalną.