Aardbevingonderzoek in karinthia: inzichten in het geologische verleden

Aardbevingonderzoek in karinthia: inzichten in het geologische verleden

De fascinerende geologie van Carinthia heeft de afgelopen jaren veel aandacht getrokken, vooral met betrekking tot de belangrijke rol van aardbevingen in de regio. Aardbevingen zijn niet alleen natuurlijke fenomenen; Ze hebben het landschap van dit historische gebied gevormd. Het beroemdste voorbeeld is de verwoestende aardbeving van Villach in 1348, die een enorme aardverschuiving veroorzaakte en de lagere GailTal duurzaam veranderde. De Gmünder Stieben uit 1690 leidde ook tot aanzienlijke schade, terwijl de Friules van 1976 tragische gevolgen hadden in Italië - bijna 1000 mensen verloren hun leven. Ondanks deze catastrofale gebeurtenissen blijft de vraag wat precies achter deze natuurlijke gevaren ligt.

Wetenschappers van Jena en Hanover hebben zich aan deze vraag gewijd en hebben sinds 2021 aardbevingactiviteiten in de Gail en Lesachtal onderzocht. Haar nieuwste onderzoek in Maria Luggau is bijzonder interessant, waar u rotsmonsters analyseert. De trigger voor uw interesse is de peridriatische aandoening, die zich uitstrekt over een afstand van 700 kilometer en wordt beschouwd als een van de beslissende geologische breuklijnen in Europa. Deze aandoeningen in de korst van de aarde brengen spanningen die ontladen in de vorm van aardbevingen. Het drama van gebeurtenissen bevat een wetenschappelijke complexiteit die moet worden ontcijferd, en rotsmonsters van Maria Luggau zijn van centraal belang.

De oorzaken achter de aardbevingen

Uit de eerdere onderzoeksresultaten blijkt dat de regio Gail, Lesach en Pustertal in de afgelopen 250.000 tot 1.000.000 jaar werd getroffen door sterke aardbevingen. De bewegingen van de peridriatische aandoening waren hiervoor verantwoordelijk en hebben nog steeds een impact. Wat de onderzoekers bijzonder verrast, is het besef dat de activiteit van deze geologische aandoening veel langer duurde dan eerder vermoed. Eerdere veronderstellingen gingen ervan uit dat aardbevingactiviteit in deze regio ongeveer vijf miljoen jaar geleden eindigde. De huidige gegevens bewijzen echter dat deze veronderstellingen onjuist waren.

De nieuwe bevindingen brengen ook positief nieuws: volgens de huidige analyses zijn er tegenwoordig ernstige aardbevingen die door de periadriciatic -stoornis kunnen worden geactiveerd, tegenwoordig zeer onwaarschijnlijk. Historische aardbevingen, zoals de Villacher Shake, kunnen niet worden toegeschreven aan deze aandoening. Dit geeft de lokale bevolking een zekere mate van allemaal. Om de resultaten van lopend onderzoek verder te controleren, worden momenteel de magnetische eigenschappen van de rotsmonsters die dit jaar zijn verkregen, momenteel geanalyseerd.

inzicht in natuurlijke gevaren