BGH potwierdza przekonanie: 99-letni winny w procesie obozu koncentracyjnego

Von Kl Redaktion

Koncentracja niemieckiego orzecznictwa jest ponownie znaczącym uzasadnieniem z czasów narodowego socjalizmu, który osiągnął nowy wymiar z potwierdzeniem wyroku wobec byłego sekretarza ds. Campu koncentracyjnego Irmgard F. Now 99 -letnia kobieta została skazana przez Sąd Federalny (BGH) w Lipseg w ponad 10 000 spraw. Twoja praca jako pisarz w dowództwie obozu koncentracyjnego Stutthof wniósł znaczący wkład w prawną ocenę działań pomocniczych w procedurach nazistowskich.

Irmgard F., urodzony 29 maja 1925 r., Pracował od czerwca 1943 r. Do kwietnia 1945 r. W obozie koncentracyjnym Stutthof i był zaangażowany w dokumentację podstawowych działań obozu. Windykt sądu okręgowego Itzehoe, który przyniósł jej dwumiejską karę młodzieżową w 2022 r., Pozostał długo kontrowersyjny. Obronę argumentowała, że ​​nie można wyraźnie wykazać, że była świadoma systematycznych zabójstw. Ale sędziowie BGH znacznie zmniejszyli tę debatę z ich decyzją.

Podstawa prawna i znaczenie

Podczas sprawdzania rewizji nie chodziło o powtórzenie pobierania dowodów, ale o prawidłowe zastosowanie sytuacji prawnej w obecnej procedurze. Decyzja jest punktem zwrotnym, ponieważ jest to jeden z ostatnich procesów obozu koncentracyjnego, które zostały wynegocjowane przed najwyższymi sądami niemieckimi. Wraz z wyjaśnieniem sędziów BGH wyrok jest teraz ostateczny, a wyniki tej procedury mogą mieć daleko idące konsekwencje dla przyszłych tego rodzaju procedur.

Debaty na temat winy Irmgard F. opóźniają światło na skomplikowaną historię sprawiedliwości. W tym kontekście ich działania jako pracownika administracyjnego są uważane za kluczowe w tym kontekście, ponieważ koordynacja brutalności i zabójstw często wymagała również uczestnictwa w procesach biurokratycznych. Ich osąd promuje dyskusję na temat odpowiedzialności, która wynika z pracy w nazistowskich obozach zniszczeniach, nawet bez bezpośredniej przemocy.

Porównanie z wcześniejszymi procesami

sprawa nie jest pierwszą tego rodzaju. Jest to w cieniu wcześniejszych sporów prawnych, na przykład przeciwko Oskarowi Gröningowi, który został skazany za swoją rolę w obozie koncentracyjnym Auschwitz w 2015 r.. Decyzje te wykazują trend, w którym kibice, którzy nie byli bezpośrednio zaangażowani w akty o morderstwie, mogą być odpowiedzialni za ich rolę. Jednym z przywódców prawnej ponownej oceny była procedura przeciwko Iwanowi „Johnowi” Demjanjukowi, w której potrawy stwierdzono, że udział pośredni był wystarczający, aby wyrazić skazanie za morderstwo.

Pomimo jej uczestnictwa niefizycznego

Irmgard F. Oświadczenie z 1954 r. Ma pokazać, że zdaje sobie również sprawę z okrutnej rzeczywistości tego obszaru, pomimo wszystkich wysiłków, aby temu zaprzeczyć. Sędzia powiedział, że pracowała na interfejsie centralnym i dlatego nie może pozostać niezauważona przez wydarzenia w obozie.

„To po prostu poza jakąkolwiek wyobraźnią, że nie mogła zauważyć śmierci”, powiedział sędzia, podkreślając argument, że pracownicy wykonawcze, którzy byli bezpośrednio kontaktowani z biurami biura, ponoszą pewną odpowiedzialność.

Spojrzenie za sceny

Część dochodzenia w sprawie obejmuje również zachowanie Irmgard F. po wojnie. Ich oświadczenia odzwierciedlają ciągłość zaprzeczenia i ignorancji, które potwierdzały wiele historycznych postaci z tego okresu. Twoje połączenie małżeńskie z byłym oficerem SS i stałym kontaktem z kluczowymi liczbami SS rodzą pytania dotyczące stopnia twojej osobistej odpowiedzialności. Podczas tego procesu wyraziła wyrzuty sumienia i powiedziała: „Przykro mi, co się stało”, co pozostawia wrażenie, że jej wgląd pochodzi z aktywnej odpowiedzialności dopiero po dziesięcioleciach.

Pomimo tego wyrzutów sumienia sekretarz obozu koncentracyjnego nie jest zatrzymany publicznie. Decyzja o nie sprowadzaniu jej do więzienia, chociaż doświadczyła opieki opartej na próbie ucieczki, rodzi pytania o postrzeganie sądownictwa i sprawiedliwości w odniesieniu do bardzo starych oskarżonych. Ich dogłębna integracja z administracją nazistowską pozostaje krytycznym punktem w badaniu historycznym i prawnym Holokaustu.

Ramy prawne dla procesów przeciwko byłych funkcjonariuszy obozu koncentracyjnego znacznie się zmieniły w ciągu dziesięcioleci. We wczesnych latach po stronie koncentrowały się na prześladowaniu bezpośrednich sprawców, którzy fizycznie byli zaangażowani w działania morderstwa. Z czasem jednak prawnicy i historycy uznali, że system krajowej analizy socjalistycznej wymagał dalekosiężnego wsparcia biurokratycznego. Byli pracownicy administracyjni, tacy jak Irmgard F., byli coraz częściej wzięli pod uwagę, ponieważ ich działania bezpośrednio przyczyniły się do funkcjonowania i istnienia obozów koncentracyjnych. To pokazuje zmianę prawnego poglądu na pomoc w morderstwie oraz powiązane kwestie moralne i społeczne.

Kolejnym ważnym aspektem jest rola bólu i cierpiących płatności dla osób, które przeżyły i ich rodziny. Federalna Republika Niemiec opublikowała liczne programy odszkodowań w celu zrekompensowania cierpienia ofiar, co często prowadziło do ożywionych dyskusji na temat wartości pieniędzy w porównaniu z wymiarem sprawiedliwości. W przypadkach takich jak Irmgard F.

Społeczne postrzeganie procesów obozu koncentracyjnego

W społeczeństwie niemieckim istnieje ambiwalentne podejście do procesów przeciwko byłym urzędnikom obozu koncentracyjnego. Podczas gdy niektórzy popierają surowe przekonanie i dążenie do sprawiedliwości, istnieją również głosy, które wyrażają obawy dotyczące wieku i stanu zdrowia oskarżonego. Krytycy twierdzą, że dążenie do rodzaju sprawiedliwości staje się coraz bardziej kłamliwe spektakl, szczególnie jeśli chodzi o bardzo starszych ludzi, takich jak Irmgard F. Z drugiej strony

Stowarzyszenia ofiar i wielu historyków podkreślają, jak ważne jest również ponoszenie odpowiedzialnych za „mniejsze motocykle w systemie”. Twierdzą, że przetwarzanie i zapamiętywanie przestępstw narodowego socjalizmu może nie tylko wpływać na natychmiastowe przestępstwo, ale także ludzi, którzy utrzymywali system poprzez codzienną biurokrację i decyzje. Podnosi to pamięć społeczną i ustawia znak, że te czyny nie są zapomniane.

Odpowiednie statystyki dotyczące ścigania nazistowskich przestępców

ówczesne i aktualne procedury przeciwko nazistowskim przestępcom pokazują, że liczba osób oskarżonych wahała się na przestrzeni lat. Według centrum dokumentacji „topografia terroru”, wiele procesów przeprowadzono przeciwko byłych pracowników obozu koncentracyjnego na całym świecie od 1945 r., Ze odrodzeniem tych procedur w ostatnich dziesięcioleciach, szczególnie po wyroku przeciwko Oskarowi Gröningowi.

  • Pod koniec 2021 r. Według doniesień prasowych istniało co najmniej 70 procedur pomocy w morderstwie w związku z przestępstwami nazistowskimi, które zostały zainicjowane przez ocalałych lub ich potomków.
  • Według ankiety przeprowadzonej przez Institute for Domoscopy Allensbach z 2022 r. 75% Niemców poparło postępowanie karne nazistowskich przestępców, niezależnie od ich wieku.
  • Liczba procesów przeciwko ponad 90-latkom znacznie wzrosła: podczas gdy tylko dwa takie przypadki były znane w Republice Federalnej w 2011 r., Było już ponad 15.
    • do 2022 r.

Te statystyki podkreślają znaczenie radzenia sobie z narodowymi przestępstwami socjalistycznymi i pokazują, że presja społeczna na sądownictwo do radzenia sobie z przeszłością przeszłości jest nieprzerwana. Debaty na temat ścigania Irmgard F. i innych takich jak ona będą nadal głównym tematem w społeczeństwie niemieckim.