Schangefuchs op scholen: geen verbod, maar groeiende zorgen

Schangefuchs op scholen: geen verbod, maar groeiende zorgen

In de discussie over stilte, een handgebaar dat wordt gebruikt in scholen en kinderdagverblijven, wordt een interessant fenomeen aangetoond: ondanks overeenkomsten met de controversiële wolvengroet, wordt een verbod op de stilte niet eens overwogen in de meeste federale staten. Dit werd duidelijk gemaakt door een enquête van het Duitse persbureau (DPA), dat verschillende ministeries van het onderwijs interviewde voor hun houding.

Politieke sensibilisatie in focus

Een zorgwekkend aspect is dat sommige onderwijsinstellingen meer bewustzijn willen creëren over de politieke achtergrond van het gebaar. De stilte, die wordt geassocieerd met de interpretatie van het politieke belang van de wolfsgroet, is daarom in toenemende mate de focus van de debatten in de onderwijsinstellingen. In Bremen verklaarde de onderwijsafdeling dat het gebaar dat kalm zou moeten signaleren niet langer moet worden gebruikt, omdat de perceptie met de basiswaarden van kinderdagverblijven en scholen onverenigbaar was.

gelijkenis en interpretatie van de gebaren

De wolvengroet wordt gebruikt om de wolvengroet te gebruiken die lijkt op die van de stilte: de duim, midden en ringvingers vormen een soort snuit, terwijl de oren en kleine vingers de oren vertegenwoordigen. Dit gebaar wordt vaak gebracht in verband met de rechtse extremistische ülkücü-beweging en heeft in het verleden tot controverse geleid, vooral tijdens het Europees voetbalkampioenschap toen een Turkse speler dit gebaar op het doel toonde.

eisen voor meer gedifferentieerde benaderingen

Het Saksische ministerie van Cultuur beschrijft een verbod op de stilte van stilte als "volledig overdreven" en onderstreept dat de leraren gebaarinstructies en betekenis kunnen geven. Er wordt benadrukt dat het gebruik van dergelijke handsymbolen vaak verkeerd kan worden begrepen en het is tijd om educatieve benaderingen te heroverwegen. Een woordvoerster van de afdeling Bremen Education wees erop dat de voorschriften van de stilte van stilte niet actueel zijn, terwijl het Saarland -ministerie van Cultuur vergelijkbare standpunten vertegenwoordigt door de nadruk te leggen op de noodzaak van inclusief en democratisch onderwijs.

Huidig gebruik en praktische ervaring

Het gebruik van de stilte op veel scholen en kinderdagverblijven, volgens de ministeries, lijkt sowieso niet wijdverbreid te zijn. Leraren hebben de vrijheid om zelf te beslissen of ze dit gebaar willen toepassen of niet. Tot nu toe zijn er geen speciale incidenten of klachten over de wolvengroet van de onderwijsinstellingen bekend. De ministeries hebben echter aangegeven dat ze, indien nodig, bereid zijn het onderwerp op te nemen en informatie te verstrekken.

Conclusie: opleiding en gevoeligheid zijn vereist

- nag