Το μέλλον της εργασίας: Τι συμβαίνει όταν οι ρομπότ μας αντικαθιστούν;

Το μέλλον της εργασίας: Τι συμβαίνει όταν οι ρομπότ μας αντικαθιστούν;

Φανταστείτε ότι ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο η τεχνολογία όχι μόνο εμπλουτίζει την καθημερινή μας ζωή, αλλά περιλαμβάνει επίσης σχεδόν όλες τις περιοχές. Ένας τόπος στον οποίο τα ρομπότ και η τεχνητή νοημοσύνη λειτουργούν αποτελεσματικά για εμάς, έτσι ώστε να έχουμε περισσότερο χρόνο για δημιουργικά και προσωπικά έργα. Από τη μία πλευρά, ακούγεται σαν ένα αξιοζήλευτο μελλοντικό σενάριο, από την άλλη πλευρά, τέτοια οράματα εγείρουν ορισμένα βασικά ερωτήματα που δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Η ιδέα ότι τα έξυπνα μηχανήματα παίρνουν τον έλεγχο της καθημερινής ζωής δεν είναι καινούργια. Θα βρείτε τον εαυτό σας σε πολλές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, όπου το ρομπότ δημιουργεί διαδρομές κυκλοφορίας, φροντίζει τα Androids οι παλαιότεροι συμπολίτες μας φροντίζουν και τα προγράμματα γράφουν τα μηνύματά μας. Αλλά πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό το όνειρο πραγματικά; Και τι συμβαίνει εάν αλλάξει η ανθρώπινη αγορά εργασίας ή ακόμη και αντικαθίσταται από αυτήν την τεχνολογία;

αυτοματοποίηση στην πράξη

Μια κεντρική πτυχή αυτού του οράματος είναι το οικονομικό πλαίσιο. Ποιος πληρώνει όλες αυτές τις εξελίξεις; Η ιδέα μιας σταθερά ψηφιοποιημένης και αυτοματοποιημένης κοινωνίας προϋποθέτει ότι τα απαραίτητα κεφάλαια είναι διαθέσιμα. Τα μηχανήματα, το λογισμικό και οι διακομιστές κοστίζουν χρόνο, χρήματα και πόρους. Είναι ακριβό διασκεδαστικό να δημιουργήσετε ένα μέλλον στο οποίο τα ρομπότ λειτουργούν και οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν ειρηνικά.

αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά του μετάλλου: τι συμβαίνει με τους ανθρώπους όταν τα ρομπότ παίρνουν τα καθήκοντά τους; Το ζήτημα του "άνεργου" είναι ιδιαίτερα πιεστικό, επειδή δεν θα βρουν όλοι μια θέση σε έναν αυτοματοποιημένο κόσμο. Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η κοινωνική συμμετοχή εξακολουθεί να είναι δυνατή εάν πολλές θέσεις εργασίας απειλούνται από τις τεχνολογίες;

Δεν είναι εύκολο να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη των μηχανών και ταυτόχρονα να προστατεύσετε την ανθρώπινη εργασία. Αυτό φέρνει προκλήσεις, ειδικά όταν πρόκειται για φόρους. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχει ο κίνδυνος να υποφέρει από έναν κόσμο στον οποίο ο «τελευταίος ανθρώπινος χώρος εργασίας είναι αυτοματοποιημένος» χωρίς ένα βιώσιμο σύστημα που μαντεύει την απώλεια θέσεων εργασίας.

Η πρόκληση της φορολογίας

Ένα κοινό επιχείρημα κατά της εκτεταμένης αυτοματοποίησης είναι ότι τα ρομπότ δεν μπορούν να φορολογηθούν, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη χρηματοδότηση κοινωνικών προγραμμάτων και κρατικών καθηκόντων. Εάν τα μηχανήματα κάνουν το έργο, θα είναι πιο δύσκολο να δημιουργηθεί εισόδημα που απαιτείται για τη διατήρηση της κοινωνίας. Από πού προέρχονται τα χρήματα για την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και τις συντάξεις εάν οι εργαζόμενοι δεν ενσωματώνονται πλέον στην παραδοσιακή αγορά;

Το κεντρικό ερώτημα παραμένει: πώς σχεδιάζουμε βέλτιστα τη μετάβαση σε ένα τεχνολογικό μέλλον; Η ιδέα ενός βελτιστοποιημένου κόσμου με ρομπότ και τεχνητή νοημοσύνη πρέπει να συνδέεται με ένα σαφές σχέδιο που λαμβάνει υπόψη τόσο τις τεχνολογικές όσο και τις κοινωνικές πτυχές. Πρέπει να βρούμε λύσεις για να μεγιστοποιήσουμε τόσο τα οφέλη της αυτοματοποίησης όσο και να μην ξεχνάμε τους ανθρώπους πίσω από την τεχνολογία.

Η μοίρα των "ανέργων" σε ένα μέλλον που κυριαρχείται από ρομπότ εξαρτάται από την κοινή προσπάθεια των κυβερνήσεων, των εταιρειών και της κοινωνίας. Είναι ζωτικής σημασίας να βρούμε ισορροπία μεταξύ της καινοτομίας και της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και των δυνατοτήτων των ανθρώπων.

μελλοντικό όραμα ή ουτοπία;

Αυτή η συζήτηση για την αυτοματοποίηση και τα αποτελέσματά της δεν είναι εύκολη βόλτα. Περιλαμβάνει δικαιώματα, καθήκοντα και βασικά ζητήματα διαβίωσης μαζί. Παραμένει να δούμε πώς αντιδρά η κοινωνία μας και θα προσαρμοστεί εάν η δυνατότητα αυτών των τεχνολογιών γίνεται ολοένα και πιο απτή. Ίσως βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας εποχής - στην οποία η συνύπαρξη των ανθρώπων και της μηχανής επαναπροσδιορίζεται.

Επιδράσεις στην αγορά εργασίας

Ένα σημαντικό στοιχείο στη συζήτηση για την αυτοματοποίηση είναι η πιθανή αλλαγή στην αγορά εργασίας. Σύμφωνα με μια μελέτη του McKinsey Global Institute, έως και 375 εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να χάσουν τις δουλειές τους παγκοσμίως μέχρι το 2030. Αυτό αντιστοιχεί στο 14% περίπου των παγκόσμιων εργαζομένων. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η πρόκληση, τα προγράμματα επανεκπαίδευσης και περαιτέρω εκπαίδευσης είναι απαραίτητα για την προετοιμασία των εργαζομένων για νέα επαγγέλματα που θα μπορούσαν να προκύψουν από την τεχνολογία.

Εκτός από τα ζητήματα απασχόλησης, ο αυτοματισμός εγείρει επίσης εκτιμήσεις σχετικά με τις οικονομικές πτυχές. Πώς μπορούν οι εταιρείες να εξασφαλίσουν ότι τα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας ωφελούν όλους; Ένα παράδειγμα πιθανής λύσης είναι η εισαγωγή ενός άνευ όρων βασικού εισοδήματος (BGE), το οποίο θα μπορούσε να μειώσει τις οξείες οικονομικές ανησυχίες από τους εργαζόμενους που χάνουν τη δουλειά τους μέσω των μηχανών. Τα αντίστοιχα μοντέλα βρίσκουν ήδη συζητήσεις σε διάφορες χώρες, όπου τα αποτελέσματα των πιλοτικών έργων αναλύονται επανειλημμένα.

Τεχνολογικές εξελίξεις και η ευθύνη τους

Η ανάπτυξη και η χρήση νέων τεχνολογιών έχουν επίσης ηθικές ερωτήσεις. Ο υπεύθυνος χειρισμός του AI και ο αυτοματισμός είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι αυτές οι τεχνολογίες χρησιμοποιούνται προς όφελος της κοινωνίας. Οι εταιρείες που συνεργάζονται με τα ρομπότ και τα συστήματα AI είναι υπεύθυνες για την ενεργοποίηση διαφανώς και ενεργά την αμφισβήτηση και τον έλεγχο των επιπτώσεων των τεχνολογιών τους στην κοινωνία. Οι συζητήσεις σχετικά με τα ηθικά θεμέλια της τεχνολογίας είναι επομένως κρίσιμες για την αποδοχή και την υποστήριξή τους στην κοινωνία.

Όσον αφορά το ερώτημα πώς να φορολογούμε ρομπότ, υπάρχει ήδη μια προσπάθεια ανάπτυξης νέας φορολογικής πολιτικής σε πολλές χώρες που είναι προσαρμοσμένες στις αλλαγμένες οικονομικές συνθήκες. Η πρόταση για την εισαγωγή ενός είδους "φόρου ρομπότ" συζητείται όλο και περισσότερο. Τέτοιες προσεγγίσεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη δημιουργία των οικονομικών μέσων για τα κοινωνικά προγράμματα και έτσι να ανακουφίσουν τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της αυτοματοποίησης. Οι εμπειρογνώμονες του Harvard Business Review και άλλων ιδρυμάτων ασχολούνται έντονα με αυτό το θέμα και περιγράφουν διάφορα μοντέλα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η φορολογία αυτή θα μπορούσε να εφαρμοστεί πρακτικά προκειμένου να δημιουργηθεί ισορροπία μεταξύ της τεχνολογικής προόδου και της κοινωνικής.