Wenen bossen tijdens het begin: van vernietiging tot nieuwe hoop

Wenen bossen tijdens het begin: van vernietiging tot nieuwe hoop

Duurzaamheid en herbebossing in de focus: het bos van Mittagstein

De uitdagingen van de natuur zijn direct gerelateerd aan menselijk gedrag. Keer op keer laten voorbeelden zien hoe het bos op de lunchsteen is hoe belangrijk het is om de habitat van de natuur te respecteren en duurzame praktijken te ondersteunen. Peter Lepkowicz, de bosbeheerder van de stad Wenen, benadrukt dat de kalmte van de natuur essentieel is voor de regeneratie, maar tegelijkertijd zijn er altijd verstoringen van onredelijke wandelaars.

gevolgen van de bosbrand vanaf 2021

Het bosbrand in de herfst 2021 liet een verwoestend spoor achter: meer dan 100 hectare bos stonden in brand. De extreme temperaturen tijdens het vuur zorgden ervoor dat de waterpitels van de bomen zwaar werden beschadigd. Hoewel veel bomen de brandstorm hebben overleefd, geeft Lepkowicz uit dat de gezondheidsproblemen in deze kopieën na enkele jaren vaak pas zichtbaar worden. De schors begint eraf te vallen, wat resulteert in de dood van deze eeuwen -opgebonden bomen met een vertraging van maximaal drie jaar.

De rol van doden en nieuw hout

Ondanks het trieste record van ongeveer 40 procent van de bomen die beschadigd waren vanwege de gevolgen, speelt het dode hout een essentiële rol in het ecosysteem. Het is van cruciaal belang voor de training van hummus, die dient als een broedplaats voor de toekomstige generatie bomen. Deze natuurlijke herstel moet echter worden ondersteund om het bos naar het pad van zijn regeneratie te leiden.

herbebossing: een langetermijnproces

Lepkowicz meldt dat tussen de 5.000 en 10.000 nieuwe bomen en struiken jaarlijks worden geplant. Ondanks deze intensieve koelinspanningen wordt het bos op de lunchsteen geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen. De aanhoudende hoge temperaturen en het gebrek aan water, die werden versterkt door klimaatverandering, blijven het beschadigde bos onder druk zetten.

De periode van herstel

Om het bos weer in zijn volledige glans te laten schijnen, heeft de natuur een enorme periode nodig. Lepkowicz schat dat het tot 300 jaar kan duren voordat het bos de toestand zou bereiken die het vóór de brand had. Deze bevinding vereist een heroverweging van de overweging van bossen en de regeneratie ervan. In plaats van oplossingen op korte termijn is een langdurige duurzaamheidsbenadering vereist.

Conclusie: de verantwoordelijkheid van de gemeenschap

Het bos op de lunchsteen dient niet alleen als een bedreigde habitat, maar ook als een voorbeeldige herinnering aan de gemeenschap om verantwoordelijkheid te nemen voor de natuur. Duurzame praktijken en het respectvolle gedrag van mensen en wandelaars kunnen een waardevolle bijdrage leveren aan de bescherming van deze ecosystemen. Een harmonieuze coëxistentie tussen mens en natuur zal een beslissende voorwaarde zijn voor de succesvolle vernieuwing van onze bossen.