Osnabrück House Union: Memories of the Raid z 1933 roku

Osnabrück House Union: Memories of the Raid z 1933 roku

Opór związków w Osnabrück

11 marca 1933 r. W Osnabrück, który przeraził zarówno socjaldemokratów, jak i członków związków obecnych i radykalnie zwiększyło napięcia polityczne w mieście, miał miejsce gwałtowne napięcia polityczne w mieście. W klimacie ukształtowanym przez represje i strach wielu związkowców i socjaldemokratów zebrało się w schronisku, który wkrótce stał się celem nowej krajowej potęgi socjalistycznej.

Znaczenie Izby Związku Zawodowego

Izba związku zawodowego w Kollegienwall 14 była centralnym punktem kontaktowym dla socjaldemokratów i związkowców, którzy wymienili swoje prawa i opracowali strategie obrony swoich interesów. W czasach, gdy klimat polityczny stał się coraz bardziej represyjny, budynek ten oferował miejsce na dyskusje i spójność towarzyszy. Jednak to centrum ruchu społecznego było postrzegane przez nowych władców jako zagrożenie i opisało się jako „klasztor bonzen”.

Atak i przemoc

Wydarzenia z 11 marca zostały opisane przez naocznego świadka, Elisabeth Schäfer. Grupa uzbrojonych krajowych socjalistów, w tym członków SA i SS, zaatakowała dom związków zawodowych i zastrzeliła w powietrzu bez planu. Pomimo prób ochrony za barykadami, wielu związków zawodowych zostało brutalnie zaatakowanych, co stanowiło poważne zagrożenie dla wszystkich, którzy sprzeciwiali się nowego reżimu. Policja, która miała na początku interweniować, nie wykazała zainteresowania zatrzymaniem ataków, co w dużej mierze doprowadziło do ogólnej atmosfery bezprawia.

Utrata władzy politycznej

W tygodniach po tym rabunku rasistowskie i polityczne prześladowania coraz bardziej się pogarszały. Partia socjaldemokratyczna, która od miesięcy była w zasięgu wzroku krajowych socjalistów, straciła polityczną możliwość działania. Późniejsze zniszczenie wolnych związków w Osnabrück było logiczną konsekwencją: „niemiecki front pracy” ostatecznie przyjął rolę byłych związków i przekształcił dawną dom Unii w obiekt, który był teraz całkowicie pod kontrolą narodowego socjalizmu.

Zatrzymanie demokracji

Atak na Izbę Związku Zawodowego i związane z nią akty przemocy symbolizują dramatyczną utratę podstawowych praw demokratycznych, które ludzie w Niemczech cierpią w ramach narodowego socjalizmu. 24 marca 1933 r. Reichstag uchwalił ustawę o autoryzacji, która umożliwiła NSDAP pełną kontrolę nad instytucjami niemieckimi. Przerażające uświadomienie sobie, że struktury społeczne i polityczne, które od dawna walczyły o prawa robotników, zostały zniszczone, pozostawiając głębokie ślady w zbiorowej pamięci miasta.

trwałe dziedzictwo

W dzisiejszych czasach komisja informacyjna w Old House związku zawodowym przypomina pełną wrażenia historię tego miejsca, na którym po powrocie głosy ruchu robotniczego. Warunki społeczne, które doprowadziły do ​​zniszczenia tych ruchów, powinny być również pomnikiem, aby aktywnie promować obronę demokracji i praw człowieka.

W czasach, gdy musimy myśleć o historii i uznać, jak łatwo można utracić osiągnięcia kulturowe i społeczne w ramach reżimu autorytarnego, Izba Związków Zawodowych pozostaje ważnym symbolem oporu i zaangażowania w sprawiedliwość społeczną.