Powrót obrazu arkuszy: powraca kawałek historii

Powrót obrazu arkuszy: powraca kawałek historii

W znacznym etapie radzenia sobie z historią Federalna Administracja Sztuki zwróciła obraz renomowanego malarza Carla Blechen. Prace zatytułowane „Das Mühlental w pobliżu Amalfi” były kiedyś własnością żydowskiego kolekcjonera artystycznego Arthura i Eugen Goldschmidt i były przez nich trzymane do 1938 r. Po okropnym losie tych dwóch mężczyzn, którzy popełnili samobójstwo, aby uciec od prześladowań, obraz przyszedł do jej siostrzeńca.

Edgar Moor, urodzony w 1912 roku, wyemigrował w latach 1941–1942 z powodu narodowych prześladowań socjalistycznych. Ten powrót obrazu jest czymś więcej niż aktem prawnym; Oświetla poważne losy i ustanawia związek z mroczną historią epoki nazistowskiej. Minister kultury Claudia Roth, członek Zielonych, podkreślił znaczenie powrotu w oświadczeniu z Berlina. Zwróciła uwagę, że przetwarzanie rozboju aktywów kulturowych jest centralnym elementem pamięci prześladowanej przez krajowy reżim socjalistyczny.

Historia obrazu

Po opuszczeniu kraju, obraz Shech skonfiskował gestapo w lipcu 1942 r. W rezultacie zamknięty krąg niesprawiedliwości, który został popełniony przez zasady nazistowskie. Sposób dzieła sztuki prowadził przez „biuro recyklingu aktywów” w głównym prezydenta finansowym Berlin-Brandenburg i berlińskiego dealera sztuki, Hansa W. Lange. 5 września 1944 r. Obraz znalazł się w kolekcji „specjalnego zamówienia Linz”, instytucji uruchomionej przez Hitlera, która zebrała dzieła sztuki dla planowanego „muzeum Führer” w Linz.

Obraz przeszedł stamtąd odyseję, która ostatecznie doprowadziła do „Führerabau” w Monachium, gdzie stał aż do końca wojny. Uważa się, że praca została skradziona z tego budynku pod koniec kwietnia 1945 r. Po zakończeniu drugiej wojny światowej policja przestępcza w Monachium przekazała obraz, który był obecnie postrzegany jako dawne aktywa cesarskie do centralnego punktu kolekcjonerskiego (CCP) w Monachium. Ostatecznie przyszedł do posiadania rządu federalnego, gdzie został przejęty w ramach niemieckiego zasobu kulturowego.

znaczenie powrotu

Powrót obrazu jest nie tylko biurokratycznym procesem, ale także aktem sprawiedliwości historycznej, który zdecydowanie przyczynia się do utrzymania pamięci przy życiu. Federalna Administracja Sztuki ma obowiązek zwrócić takie zasoby kulturowe, które zostały wywłaszczone w czasach nazistowskich prawowitych spadkobierców lub realizować odpowiednie roszczenia. Odnosi się to do wszystkich obiektów, w których można wykazać wycofanie się w okresie w latach 1933–1945.

Zwrot jest zatem ważnym krokiem do zrekompensowania zła przeszłości i pokazuje, że praca pamięci w związku z krajowym socjalizmem jest nadal konieczna. Sztuka jest nie tylko wyrazem dziedzictwa kulturowego, ale symbolicznie oznacza historie i losy ludzi, którzy są za tymi dziełami. Każdy zwrócony utwór jest odpowiedzialny za nie zapominanie o historii i uhonorowanie wspomnień prześladowanych.

Ważny krok w kierunku sprawiedliwości

Powrót „Das Mühlental w Amalfi” to nie tylko punkt na liście niezbędnych zwrotów, ale ważną częścią przetwarzania historii nazistów. Ten zwrot odnosi się do potrzeby ożywienia wartości pamięci i dziedziczenia. Pokazuje, że majątek muzealny składa się nie tylko z przedmiotów, ale z historii życia kształtowanych przez okropności przeszłości. Szacowane i odpowiedzialne podejście do powrotu sztuki i aktywów kulturowych jest krokiem w kierunku sprawiedliwszego społeczeństwa, które jest świadome jego przeszłości.

Znaczenie powracania dzieł sztuki

Powrót dzieł sztuki, które zostały wycofane podczas krajowej dyktatury socjalistycznej, ma nie tylko symboliczne znaczenie, ale także jest częścią większego procesu rekompensaty i zadań. Zwroty te są kluczowe dla uznania niesprawiedliwości, które miały miejsce w rodzinach żydowskich i innych prześladowanych. Oferują one możliwość refleksji nad przeszłością i promowania lepszego zrozumienia historii związanej z indywidualnymi dziełami sztuki.

Powrót obrazu „The Mühlent w pobliżu Amalfi” jest przykładem tych wysiłków i pokazuje odpowiedzialność państwa, za co może stać to, co wydarzyło się w przeszłości. W takim przypadku nie tylko obraz jest zwracany, ale także pamięć rodzin Goldschmidt i Moor jest nie zasypiona, które cierpiały z powodu narodowego reżimu socjalistycznego.

Procedura powrotu napadu NS

Proces zwracania drapieżnej sztuki jest złożony i obejmuje kilka kroków. Po pierwsze, należy zidentyfikować aktywa kulturowe, które zostały nielegalnie wycofane w erze nazistowskiej. W wielu przypadkach dzieje się tak poprzez badania naukowe i dociekanie od potomków pierwotnego właściciela. Federalna Administracja Sztuki odgrywa tutaj ważną rolę, ustanawiając szereg procedur i wytycznych dotyczących zwrotu tych dóbr kulturowych.

Centralnym elementem procesu powrotu jest utworzenie kompleksowego raportu pochodzenia, który dokumentuje historię dzieła z jego stworzenia do powrotu. Można tego dokonać poprzez pracę archiwalną, współczesne raporty świadków i uwzględnienie wyników aukcji. Po zidentyfikowaniu i udokumentowaniu praca jest zwracana prawowitym właścicielom lub ich spadkobiercom.

Obecne wyzwania

Pomimo postępów w powrocie nazistowskiej sztuki napadu świat sztuki stoi w obliczu licznych wyzwań. Wiele dzieł sztuki jest trudnych do zidentyfikowania, ponieważ dokumentacja jest często niekompletna lub uszkodzona. Ponadto nadal istnieją przeszkody prawne i kulturowe, szczególnie w przypadku roszczeń dotyczących nieruchomości, które istnieją przez kilka pokoleń. Złożoność sukcesji roszczeń prawnych i zmienna historia dzieł sztuki przyczyniają się do zamieszania i konfliktów.

Wpływ na społeczeństwo

Powrót dzieł sztuki ma nie tylko wpływ na zainteresowane rodziny, ale także na społeczeństwo jako całość. Przyczynia się do przetwarzania krajowej przeszłości socjalistycznej i promuje świadomość niesprawiedliwości w historii. Takie środki pomagają wzmocnić zaufanie między państwem a obywatelami, szczególnie w odniesieniu do dziedzictwa żydowskiego i różnorodności kulturowej Niemiec.