Bloy in Weimar: Natalia Baryishnikova over weerstand en geheugen
Bloy in Weimar: Natalia Baryishnikova over weerstand en geheugen
weimar. De uitdagingen van ballingschap: een gesprek met de Russische mensenrechtenactivist Natalia Barysnikova over weerstand tegen Poetin Regime en het belang van geheugenwerk
Een nieuwe fase van het leven in Weimar
In het hart van Weimar, in een uitnodigend café in de buurt van het ILM-park, ontmoet Natalia BaryySnikova op gelijkgestemde mensen. Omdat ze in 2015 actief aan het gerenommeerde Human Rights Organisation Memorial heeft gewerkt, heeft ze haar woonplaats veranderd en heeft ze nu in ballingschap in Duitsland gewoond. Hier vond ze een schedel voor haar geheugenwerk, maar de manier waarop er werd geplaveid met snelle beslissingen, meerdere gelaagde emoties en een onophoudelijke druk die ze de afgelopen jaren in Rusland had meegemaakt.
Uitdagingen in ballingschap
Het vertrek uit Moskou in 2022 toen Rusland naar Oekraïne marcheerde, was niet eenvoudig. Geruchten over mogelijke grensafsluitingen maakten de ronde en BaryySnikova besloot dat het in haar thuisland verblijven niet langer een wilbare manier was met het oog op de repressieve maatregelen van de regering. "Het gevoel van aankomst is ingewikkeld", reflecteert ze.
Herinneringen aan Rusland worden niet gevormd door verlangen, maar door de overweldigende behoefte om te vechten voor mensenrechten.
Het belang van geheugenwerk
Natalia waardeert de mogelijkheden die het Buchenwald Memorial haar aanbiedt. Tegen de achtergrond van de bewogen geschiedenis dient het monument niet alleen om met misdaden om te gaan, maar ook als een plaats voor politiek verzet. Dit maakt uw werk niet alleen een plicht, maar ook een voorrecht dat u bescheiden behandelt. "Geheugen kan weerstand zijn", zegt ze en verwijst naar initiatieven die de slachtoffers van repressie in het historische geheugen veroveren.
Huidige uitdagingen voor Memorial
Hoewel de organisatie in Rusland is ingeslagen, bestaat de beweging nog steeds. Meer dan 20 herdenkingsgroepen blijven hun belangrijke werkzaamheden ondanks aanzienlijke bedreigingen door de autoriteiten. De activisten documenteren het lot van degenen die leed aan het repressieve regime en organiseren onzichtbare netwerken van ondersteuning.
moed om te hopen en solidariteit
Baryishnikova maakt duidelijk dat het niet alleen gaat over het overleven van de organisatie. "We moeten hen ook een stem geven die in het geheim vechten voor vrijheid en gerechtigheid." Jij en anderen in ballingschap hebben constant contact met activisten in Rusland om een platform voor informatie en ondersteuning te creëren. "Het is belangrijk dat mensen weten dat we er zijn en niet opgeven", voegt ze vastberaden toe.
Een kritisch oog op de toekomst
De huidige tentoonstelling in het Schillermuseum, dat zich bezighoudt met het Bauhaus en de uitdagingen in totalitaire tijden, raakt het diep. Het trekt parallellen met haar eigen situatie en die van Memorial die bewegen op het gebied van spanning tussen de geschiedenis en het heden. Ondanks haar onzekerheden kijkt ze met vastberadenheid in de toekomst. "Ik moet mijn eigen manier vinden, Duits leren, onderzoek en werk. Maar de planning is vaak alleen genoeg voor de komende maanden", zegt ze met een doordachte uitdrukking.
De manier om te vernieuwen
Tot nu toe heeft Natalia Baryishnikova haar toewijding aan mensenrechten en de geheugencultuur in Weimar gekoppeld aan hun persoonlijke doelen. Deze combinatie kan de sleutel zijn om de boodschap van weerstand in ballingschap door te geven en een nieuwe identiteit te vinden als een stem voor gerechtigheid. Het gebruik voor de waarden waarvoor Memorial Stands verder gaat dan de geografische grenzen en toont hoop dat de vlam van weerstand in donkere tijden kan blijven branden.- nag
Kommentare (0)