Φιλία σε όλες τις ηπείρους: Ο Villinger βοηθά τους Περουβιανούς που έχουν ανάγκη

Φιλία σε όλες τις ηπείρους: Ο Villinger βοηθά τους Περουβιανούς που έχουν ανάγκη

Τι ταξίδι ήταν! Ο Stefan Storz και ο Heinrich Schidelko από το Villingen έκαναν μια συναρπαστική περιοδεία στο Περού με άλλους πέντε παθιασμένους ταξιδιώτες. Αυτό το ταξίδι δεν ήταν απλώς μια περιήγηση ανακάλυψης, αλλά μια βαθιά βουτιά στη μακροχρόνια συνεργασία μεταξύ της καθολικής ενορίας του St. Konrad και της ενορίας του Ocongate, η οποία ακμάζει από το 1986. Ο Storz, ενεργός σύντροφος αυτής της φιλίας από την αρχή της, θυμάται πώς ο Schidelko έκανε τις πρώτες του επαφές ήδη από τον Viquito19. αυτή που συνδέει αυτές τις δύο κοινότητες.

Στο Iquitos, οι επισκέπτες έγιναν δεκτοί με ανοιχτές αγκάλες: αφίσες, τραγούδια και μουσική κιθάρας χαιρέτησαν την αποστολή. Ιδιαίτερο επίκεντρο του ταξιδιού ήταν η ανταλλαγή με νέους που μπορούν να σπουδάσουν χάρη στην υποστήριξη από το Villingen. Αυτή η ανταλλαγή δεν είναι μόνο εμπλουτιστική για τους εντελώς διαφορετικούς πολιτισμούς, αλλά και για το μέλλον των μαθητών. Για να βοηθήσει οικογένειες που έχουν ανάγκη σε μια περιοχή που επλήγη από τις πλημμύρες, η ομάδα έφερε 37 σακούλες με τρόφιμα, μια ενέργεια που χρειαζόταν επειγόντως στην περιοχή.

Δέσμευση στην εκπαίδευση και τα ανθρώπινα δικαιώματα

Υπάρχει επίσης έλλειψη φαγητού στα ορεινά χωριά γύρω από το Ocongate, γι' αυτό η ενορία των Υπουργών χρηματοδοτεί εκεί τα σχολικά γεύματα. Σε αυτή τη συνεργασία, η εκπαίδευση θεωρείται το κλειδί για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Για να διασφαλιστεί ότι οι παραδόσεις του ιθαγενούς πληθυσμού δεν θα ξεχαστούν, το σχολείο των Ιησουιτών στο Ocongate προωθεί τα τοπικά έθιμα και παρέχει στους μαθητές μια βιβλιοθήκη και μια αίθουσα παιχνιδιών. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το έργο ενός γραφείου ανθρωπίνων δικαιωμάτων που παρέχει μέτρα πρόληψης κατά της βίας, της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και της στρατολόγησης για παράνομες εξορύξεις.

Επιπλέον, 14 νέοι φροντίζονται σε ορφανοτροφείο στο Κούσκο και μπορούν να λάβουν υποτροφίες εάν έχουν καλές επιδόσεις. Τέτοια έργα είναι μέρος της ιδέας μιας παγκόσμιας εκκλησίας που προωθεί την αλληλεγγύη και την επικοινωνία πέρα ​​από τα εθνικά σύνορα. Μια επανένωση με μια αντιπροσωπεία της Ocongate έχει προγραμματιστεί για το 2026 και σύντομα, στις 15 Ιουλίου 2025, θα πραγματοποιηθεί μια διάλεξη στο Münster Center για να φέρει πιο κοντά τη συνεργασία και τον πολιτισμό του Περού.

Εξόρυξη στο Περού: Προκλήσεις και Ευκαιρίες

Όμως, ενώ γίνονται αυτά τα θετικά βήματα, οι άνθρωποι στο Περού, ιδιαίτερα όσοι ζουν κοντά σε περιοχές εξόρυξης, αντιμετωπίζουν τεράστιες προκλήσεις. Στις 2 Δεκεμβρίου 2024, πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση με τίτλο «Εξόρυξη στο Περού» όπου συζητήθηκαν οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και τους ανθρώπους. Αυτή η εκδήλωση, την οποία άνοιξε ο Dean Josef Fischer, συγκέντρωσε πολλούς πληγέντες. Η παροχή πόσιμου νερού είναι ιδιαίτερα κρίσιμη στην πρωτεύουσα Λίμα, η οποία κινδυνεύει λόγω των βαρέων μετάλλων στον ποταμό Rimac. Πολλοί κάτοικοι σε περιοχές εξόρυξης όχι μόνο αντιμετωπίζουν συνέπειες για την υγεία, αλλά δεν επωφελούνται σχεδόν καθόλου από τα κέρδη που προκύπτουν από την εξόρυξη.

Η έκθεση «Εξόρυξη Περού – Ο πλούτος πάει, η φτώχεια μένει» τόνισε τη σύνδεση μεταξύ της εξορύξεως, της οικολογικής καταστροφής και των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Vanessa Schaeffer, μια Περουβιανή δικηγόρος, έδωσε μια ισχυρή ομιλία για αυτά τα θέματα.

Οικονομικές προοπτικές

Η εξόρυξη παραμένει βασικός πυλώνας της περουβιανής οικονομίας, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 15,6% της οικονομικής παραγωγής. Πάνω από το 60% των εξαγωγών προέρχεται από αυτόν τον τομέα, γεγονός που δείχνει πόσο σημαντικός είναι για το Περού. Αλλά αυτή η εξάρτηση είναι επίσης ένας κίνδυνος, καθώς πάνω από 15 εκατομμύρια εκτάρια διατίθενται επί του παρόντος σε εξορυκτικές δραστηριότητες και πολλές αυτόχθονες κοινότητες υφίστανται τις συνέπειες. Η αρπαγή γης, η περιβαλλοντική ρύπανση και οι κοινωνικές συγκρούσεις είναι η καθημερινότητα. Περίπου το 20% του πληθυσμού ζει στη φτώχεια και η κοινωνική ανισότητα αποτελεί μείζον ζήτημα.

Συνοπτικά, μπορεί να ειπωθεί ότι η συνεργασία μεταξύ του Villingen και της Ocongate όχι μόνο αντιπροσωπεύει ένα κομμάτι ελπίδας για τους ντόπιους, αλλά φέρνει επίσης στο προσκήνιο τη σημασία της εκπαίδευσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα, οι προκλήσεις που θέτει η εξόρυξη και ο αντίκτυπός τους στις ζωές των ανθρώπων στο Περού δεν πρέπει να αγνοηθούν. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξη για όλους τους εμπλεκόμενους.