Pomoc dla Hannesa: Rodzina pilnie poszukuje zakwaterowania dla ciężko niepełnosprawnego syna

Pomoc dla Hannesa: Rodzina pilnie poszukuje zakwaterowania dla ciężko niepełnosprawnego syna

W Kolonii są rodziny, które osiągają granice wytrzymałości. Wyraźnym przykładem jest rodzina Baderów, która mieszka z 20-letnim Hannesem, który jest ciężko niepełnosprawny i wymaga stałej opieki. Hannes nie może mówić ani chodzić samodzielnie i cierpi na różne problemy zdrowotne, w tym guzy mózgu, autyzm i niedowład połowiczy, co oznacza niedowład połowiczy. Opisała to Bianca Bader, matka, która często znajduje się u kresu swoich możliwości, biorąc pod uwagę wyzwania związane z utrzymaniem rodziny razem. „Czujemy się osamotnieni” – mówi Bianca Bader w raporcie Schwäbische.de, w którym opisuje także ogromne obciążenie, jakie potrzeby Hannesa wnoszą do życia rodzinnego.

Hannes potrzebuje nie tylko codziennego wsparcia w codziennych sprawach, takich jak karmienie i higiena osobista, ale także bezpieczeństwa, ponieważ rodzina doświadczyła w przeszłości trudności, takich jak ekstremalne oparzenia słoneczne i urazowe uszkodzenia mózgu. Oznacza to, że Bianca Bader często szuka dodatkowego wsparcia, aby zabrać Hannesa na spacery i odciążyć rodzinę. Kolejną kwestią są wielokrotne odmowy, jakie rodzina otrzymywała od OWB Sigmaringen w sprawie przyjęcia do ośrodka opieki dziennej. Oznacza to, że stoją przed ciągłym wyzwaniem znalezienia odpowiedniego miejsca do opieki nad Hannesem.

Apel o dalsze wsparcie

W rodzinie Baderów jest jeszcze dwójka dzieci, które również zmagają się z tą sytuacją. „Nie jest to dla nich łatwe” – Bianca mówi o swoich siostrach. Zwłaszcza, gdy Hannes czuje potrzebę ruchu, opieka nad nim staje się prawdziwym wyzwaniem. Aby umożliwić mu godne życie, Bianca wyraża chęć posiadania w pobliżu małego mieszkania współdzielonego dla młodych dorosłych ze znacznym stopniem niepełnosprawności i apeluje do osób posiadających wolną przestrzeń mieszkalną, aby pomyślały o wybudowaniu takiego mieszkania współdzielonego.

Trudności, jakie napotykają rodziny, takie jak doświadczenie Hannesa, wiążą się z szerszym problemem: liczba bezrobotnych osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności wzrosła w 2024 r. o sześć procent. Według Tagesschau około 180 000 osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności jest obecnie bezrobotnych. Pomimo tak dużej liczby ponad połowa z nich ukończyła szkolenie zawodowe, wnosząc tym samym ogromny potencjał do świata pracy. Powstaje pytanie, w jaki sposób można wesprzeć te osoby, aby zaradzić niedoborom wykwalifikowanych pracowników, który zagraża wielu branżom. Federalna Agencja Pracy postrzega tę grupę ludzi jako cenny zasób.

Stopa bezrobocia wśród osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności wynosi 11,6 proc., podczas gdy w całej populacji wynosi zaledwie 7,3 proc. Szczególnie przygnębiający jest fakt, że osoby niepełnosprawne mają mniejsze szanse na znalezienie zatrudnienia. Udział siły roboczej w rynku pracy wynosi 51,4 procent, co oznacza wzrost o 10 punktów w ciągu ostatnich 20 lat, ale nadal znacznie poniżej 80 procent ogółu populacji.

Wyzwania zdrowotne

Niektóre z wyzwań stojących przed osobami niepełnosprawnymi mają także charakter medyczny. Tak zwane leki przeciwbólowe, takie jak gabapentyna, mogą być pomocne dla części populacji, ale dla Hannesa stosowanie takich leków może być problematyczne. Gabapentyna jest lekiem dostępnym w różnych postaciach i ma określone zalecenia dotyczące dawkowania. Proporcje, w jakich można przyjmować lek, różniły się w zależności od postaci – tabletek, kapsułek lub płynu. Ważne jest, aby nie przerywać nagle przyjmowania takich leków i zawsze stosować się do zaleceń lekarza.

Choć dyskusja na temat wspierania osób niepełnosprawnych nabiera tempa, wyzwaniem pozostaje dla rodzin takich jak rodzina Hannesa, które nie tylko szukają wsparcia w placówce opiekuńczej, ale także chcą być wysłuchane w społeczeństwie. W przyszłości potrzeba większej integracji oraz odpowiednich możliwości zakwaterowania i opieki stanie się coraz pilniejsza.