Nowe graffiti na Dunaju: w centrum uwagi sztuka czy wandalizm?
Na Murze Dunajskim w Pasawie pojawiło się nowe graffiti. Lokalne inicjatywy artystyczne nawołują do zacieśnienia współpracy z władzami.

Nowe graffiti na Dunaju: w centrum uwagi sztuka czy wandalizm?
W Ilzstadt na betonowej ścianie zwróconej w stronę Dunaju pojawiło się nowe graffiti. Dzieje się to w czasie, gdy bramy płotu kolejowego nad ulicami Wszystkich Świętych były otwarte, co najwyraźniej stanowiło kuszącą okazję dla opryskiwaczy. Głośny pnp.de Takie wykorzystanie ścian nie jest niczym nowym: w przeszłości na ścianach często umieszczano nielegalne graffiti.
Pomimo ogrodzenia ochronnego, które Państwowy Urząd Budowlany zainstalował za 10 000 euro, pojawiły się już krytyczne uwagi na temat barier. Wydaje się, że nie odstraszają one opryskiwaczy, ale zagrażają widokowi wielu przechodzących gości. Fabian Edenharder, członek stowarzyszenia artystycznego AGON e.V, wyraził chęć szerszej wymiany z władzami lokalnymi. Sugeruje opracowanie wspólnego motywu, który na przykład skupiałby się na imponującej panoramie Pasawy.
Propozycja większej kreatywności
Edenharder omówiła także coroczną kampanię mającą na celu tworzenie nowych dzieł sztuki. Jest głęboko przekonany, że nielegalni opryskiwacze również uszanują takie dzieło sztuki. Podejścia te mogą przynieść pozytywną zmianę w dyskusji na temat graffiti i przestrzeni publicznej w Niemczech.
Kolejna uwaga: w Niemczech graffiti uznawane jest za szkodę majątkową i może mieć konsekwencje karne. Na przykład wskaźnik rozliczeń w przypadku takich przestępstw wynosi około 13 procent. Połączenie wzrostu liczby aktów wandalizmu i badań dotyczących nielegalnego graffiti może wskazywać, że normy społeczne w społeczeństwie ulegają erozji. Potwierdza to również tzw. „efekt rozbitego okna”, który stwierdza, że drobne oznaki zaniedbania mogą zachęcać do popełniania większych przestępstw.
Dyskusja na temat graffiti w Pasawie nie jest jedynie zjawiskiem lokalnym, ale jest ściśle powiązana z trendami ogólnokrajowymi. Pozostaje pytanie, jak w przyszłości można projektować przestrzeń publiczną, aby zrównoważyć sztukę i estetykę.