Μαθητικό έργο στο Πασάου: Η εβραϊκή ιστορία παλεύει για ορατότητα!

Μαθητικό έργο στο Πασάου: Η εβραϊκή ιστορία παλεύει για ορατότητα!

Στο Πασάου, μια πόλη με πολυσύχναστη εβραϊκή ιστορία, οι μαθητές από το Leopoldinum Gymnasium είναι αφοσιωμένοι στην κουλτούρα της μνήμης. Υπό τη διεύθυνση της Antje Spielberger, 16 μαθητές ξεκίνησαν το έργο «Jewish to go» ως μέρος ενός σεμιναρίου P. Κεντρικός παίκτης είναι ο Omid Babakhan, ο οποίος ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για ένα παλιό εμπορικό κτίριο που κάποτε ανήκε στην εβραϊκή οικογένεια εμπόρων Bernheim. Παρά τη βαθιά ιστορία που κατέχει αυτό το κτίριο, δεν υπάρχει ακόμη καμία ένδειξη για το τι σημαίνει για την πόλη και το εβραϊκό παρελθόν της. Σύμφωνα με την έκθεση του Κυριακάτικη εφημερίδα Η ομάδα θα ήθελε να εγκαταστήσει πίνακες κωδικών QR σε ιστορικές τοποθεσίες για να κάνει την ιστορία απτή για όλους.

Η οικογένεια Bernheim, κάποτε ενεργή στο Passau από το 1898 έως το 1935 περίπου, έχει ένα ενδιαφέρον παρελθόν. Την περίοδο πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι μόνο είχε μια επιτυχημένη επιχείρηση, αλλά ήταν και μέρος της ζωής της πόλης. Έτσι είπε Wiki Κάτω Βαυαρίας ότι ο Alfred και η Berta Bernheim αναγκάστηκαν να πουλήσουν την επιχείρησή τους το 1935. Οι απόγονοι της οικογένειας, που ζουν τώρα διάσπαρτοι στη Γαλλία, το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, θυμούνται επίσης τις ρίζες τους στο Passau. Μια επίσκεψη στην πόλη από την οικογένεια Bernheim το 2008 επιβεβαίωσε αυτή τη διαρκή κληρονομιά και το ενδιαφέρον για την ιστορία τους.

Μνήμη και συντονισμός

Ωστόσο, παρά την εντατική προετοιμασία και τα θετικά σχόλια που έλαβε το έργο, τα αιτήματα για υποστήριξη από την πόλη του Passau παραμένουν αναπάντητα. Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει η πόλη τη δική της ιστορία. Ο Dean Jochen Wilde επαίνεσε το έργο και θα ήθελε να συμβάλει ενεργά στην αναζωογόνηση της κουλτούρας της μνήμης. Ιδρύθηκε μια ομάδα πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη ενός «μονοπατιού μνήμης». Μένει να δούμε αν η διοίκηση της πόλης θα συμμορφωθεί με τις επιθυμίες των μαθητών και αν θα υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή του κοινού.

Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, η συζήτηση για την κουλτούρα της μνήμης είναι ιδιαίτερα επίκαιρη. Τα τελευταία χρόνια, η άποψη για το πώς η κοινωνία αντιμετωπίζει το εθνικοσοσιαλιστικό παρελθόν έχει αλλάξει. Η συζήτηση για μια περιεκτική προσέγγιση στη μνήμη και το ερώτημα πώς μπορούν οι μετανάστες να ενσωματωθούν σε αυτήν την κουλτούρα έχει γίνει πιο εκρηκτική. Ένα άρθρο από bpb αντιμετωπίζει αυτή την πτυχή και δείχνει ότι πολλές φωνές και αναμνήσεις που αποτελούν μέρος της πολυμορφίας της κοινωνίας έχουν μείνει μέχρι στιγμής ανήκουστες. Μια μετα-μεταναστευτική κουλτούρα μνήμης θα μπορούσε να βοηθήσει να συμπεριληφθούν όλοι στη συζήτηση.

Εν κατακλείδι, μένει να πούμε ότι η δέσμευση των μαθητών του Leopoldinum Gymnasium είναι ένα σημαντικό σημάδι ότι η εβραϊκή ιστορία της πόλης δεν πρέπει να ξεχαστεί. Οι προκλήσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν είναι εξίσου προφανείς με τις ευκαιρίες που προκύπτουν από τις νέες προσεγγίσεις και τη συμμετοχή του κοινού.