FAREWORM BERLIN: Όπως και ο σταυρός της ηγεσίας GDR θυμωμένος!

Το Lichtkreuz, το οποίο ήταν ορατό από το φθινόπωρο του 1968, προσέλκυσε την προσοχή της ηγεσίας SED και θεωρήθηκε ως πρόβλημα από τον πρόεδρο του κρατικού συμβουλίου Walter Ulbricht επειδή δεν ήταν ευπρόσδεκτη στο αθεϊστικό καθεστώς. Το Fabric for Mockery παρείχε επίσης αυτό το φαινόμενο στη Δύση, όπου ο ελαφρύς σταυρός χλευάστηκε ως η "εκδίκηση του Πάπα" ή ο τηλεοπτικός πύργος ως "Άγιος Γουόλτερ". Οι προβληματισμοί για την απομάκρυνση του σταυρού έγιναν, αλλά η κατάσταση αποδείχθηκε περίπλοκη και δαπανηρή. Ενώ το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας εξέτασε την κατάσταση, ο Στάσι δεν βρήκε στοιχεία σαμποτάζ και τελικά ο πύργος έμεινε όπως είχε προγραμματιστεί.

ένας δημοφιλής προορισμός

Μετά την επανένωση το 1990, ο τηλεοπτικός πύργος εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο διάσημα και πιο δημοφιλή κτίρια στο Βερολίνο. Περίπου 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται την πλατφόρμα προβολής κάθε χρόνο. Ο πύργος της τηλεόρασης παραμένει όχι μόνο ένα μνημείο της ιστορίας του GDR, αλλά και ένα εξαιρετικό παράδειγμα μηχανικής και αρχιτεκτονικής που είναι σημαντικό πέρα ​​από τα σύνορα της Γερμανίας. Σήμερα είναι ένα σημάδι της υπέρβασης του τμήματος και συνεχώς εκσυγχρονίζεται για να ανταποκριθεί στις σημερινές απαιτήσεις της ψηφιακής επικοινωνίας.

Μια επίσκεψη στον τηλεοπτικό πύργο συνήθως διαρκεί 1 έως 2 ώρες, με τους καλύτερους χρόνους επίσκεψης νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα για να αποφευχθούν μεγάλες ουρές. Ο πύργος της τηλεόρασης αποτελεί επί του παρόντος σημαντική μαρτυρία για την ιστορία του Βερολίνου, η οποία παραμένει αγκυροβολημένη στη μνήμη των επισκεπτών.