Tragicomic Premiere: Jedna długość jednodniowej wycieczki powoduje poruszenie!

Tragicomic Premiere: Jedna długość jednodniowej wycieczki powoduje poruszenie!

Deutsches Theater, Berlin, Deutschland - 31 stycznia 2025 r. Teatr niemiecki w Berlinie świętował premierę arcydzieła Eugene'a O’Neilla „Długiej jednodniowej podróży do nocy”. Inscenizacja pod kierunkiem Sebastian Nübling przekonuje skuteczną mieszanką tragikomedii i ciemnych elementów. O’Neill, urodzony 16 października 1888 r. W Nowym Jorku, znany jest z realizmu do dramatu amerykańskiego i pozostawił imponujące dzieło życiowe, które obejmuje cztery nagrody Pulitz i Nagrodę Nobla za literaturę. Jego życie i prace charakteryzują się trudnościami rodzinnymi, spożywaniem alkoholu i dążeniem do prawdy emocjonalnej, które również znajdują odzwierciedlenie w jego bohaterach. Strand w dzieciństwie O’Neilla jest także życiem jego ojca, późniejszego aktora, który silnie wpłynął na młodego O’Neilla, podczas gdy zależności rodzinne w „Długiej jednodniowej podróży do nocy” są imponująco zwracane, a także relacje ludzi żyjących na krawędzi społeczeństwa (por. ).

Inscenizacja Nübling Lives Living the Dysfunkcyjna rodzina teatralna na scenę, która charakteryzuje się winą, nienawiścią i zazdrością. Nacisk kładziony jest na oderwany aktor, jego kobietę uzależnioną od morfiny i jej dwóch synów zależnych od alkoholu. Zespół, ubrany w czerwone marszczenia, gra z audytorium i tworzy bliski związek z publicznością. Problemy techniczne, takie jak kurtyna, zostały sprytnie zintegrowane z inscenizacją, co doprowadziło do improwizowanych dialogów, które aktywnie angażują publiczność. Humorystyczne ankiety na takie tematy, jak mieszkania i rozczarowania są przeprowadzane jako rodzice, zanim nastrój zamieni się w ciemny, surrealistyczny ton po godzinie href = "https://www.rbbb24.de/Kultur/biebTrag/2025/01-deutsches-theater-sebastian-canding-eines-langen-tage-eugenell.hml. RBB24 ).

Postacie i ich wyzwania

W tym ruchomym występie Almut Zilcher gra matkę nękaną winą, podczas gdy Bernd Moss ucieleśnia odpowiedzialnego ojca. Druga połowa utworu traci trochę huśtawki i ciemności, ale inscenizacja pozostaje urzekająca. W niezwykły sposób aktorzy pojawiają się później z maskami królików i tańczącym w „powietrzu” Bacha, co dodatkowo wzmacnia surrealistyczne elementy dzieła. Dodatkowy tekst Sivana Ben Yishai, który zajmuje się tematem obcy w teraźniejszości, dodaje kolejny wymiar, ale wydaje się, że nie jest związany z główną historią ( wikipedia ).

Eugene O’Neill, którego dramatyczne prace charakteryzują się różnorodnymi wpływami, w tym Czechovem i Strindbergiem, pozostaje centralną postacią w teatrze amerykańskim. Jego najsłynniejsze dzieła, takie jak „grupa” i „Anna Christie”, nie tylko odzwierciedlają problemy jego czasów, ale także osobiste zmagania z depresją i alkoholizmem. „Długa jednodniowa wycieczka do nocy”, która została wydana pośmiertnie, jest uważana za jeden z jego najlepszych utworów i odnosi się do głębokich nacięć jego życia ( czas ).