Marburg's Bridges: toegankelijkheid blijft een groot onopgelost probleem!

Marburg's Bridges: toegankelijkheid blijft een groot onopgelost probleem!

In Marburg draait alles om bereikbaarheid. Onlangs stelde SPD-politicus Asmah El-Shabassy een interessante vraag aan het hoofd van de bouwafdeling, Dr. Michael Kopatz van de Klimaatlijst: Hoe zit het met de toegankelijkheid van onze voetgangersbruggen? Een blik op de vijf bekendste bruggen van de stad leert dat de werkelijkheid niet helemaal aansluit bij de eisen.

Vijf bruggen - de Regenboogbrug op Richtsberg, de Hildegard-Hamm-Brücher-Steg bij het Südbahnhof, de Schulepark-Steg, de Adolf-Reichwein-Steg niet ver van Aquamar en de Luis-Adorf-Steg - voldoen niet aan de eisen voor een maximale hellingshoek van 6%. Dit onderwerp raakt veel mensen in Marburg omdat er, zoals we van Juri Asthin leren, geen grote problemen zijn met kinderwagens, maar er zijn beperkingen bij de Südbahnhof-brug.

Alledaagse verhalen van getroffenen

Heidi Beredes, die afhankelijk is van een rollator, beschrijft haar uitdagingen op de Hildegard-Hamm-Brücher-Steg. “De helling is gewoon te steil”, legt ze uit. Ook Ole Brötschmann, die in een rolstoel zit, mijdt deze brug omdat deze de toegang tot het circuit bemoeilijkt. Dit laat zien dat toegankelijkheid niet alleen een modewoord is, maar het dagelijks leven van talloze mensen beïnvloedt.

Hoe pakt Marburg het verbeteren van de situatie aan? In een gesprek met Dr. werd Kopatz bekend dat er al voorlopige plannen waren voor de vervanging van de Hildegard-Hamm-Brüche-Seg. Begin 2026 staat een optreden gepland. Voor de overige bruggen zijn momenteel geen grote maatregelen gepland. Interessant is dat de Adolf-Reichwein-Steg in oktober 2025 wordt opengesteld voor fietsverkeer, omdat de railinghoogte niet voldoet aan de eisen voor voetgangers.

Verdere ontwikkelingen

De Regenboogbrug valt onder het Integrated Community Development Concept, dat hoop wekt op toekomstige verbeteringen. De Luis-Adorf-Steg valt onder de verantwoordelijkheid van Hessen Mobil, wat de communicatie over de toestand ervan bemoeilijkt.

Maar hoe is de algemene staat van toegankelijkheid in Duitsland? Uit een recent onderzoek blijkt dat in twee op de drie gevallen mensen met een handicap niet worden betrokken bij planningsprocessen. Dit ondanks het feit dat twee op de vijf grote steden gerichte maatregelen proberen te nemen om de bereikbaarheid te bevorderen. Studie-auteur Albrecht Rohrmann waarschuwt dat er in de meeste steden met meer dan 50.000 inwoners niet voldoende serieuze inspanningen zijn.

De resultaten van dit onderzoek zijn alarmerend. Slechts 252 van de 619 grotere steden en districten in Duitsland voeren systematische planningsactiviteiten uit om het VN-Verdrag inzake personen met een handicap, dat al jaren van kracht is, ten uitvoer te leggen. Ruim 60% van de gemeenten neemt de getroffenen niet mee in hun planning. Zoals Leander Palleit van het Duitse Instituut voor Mensenrechten opmerkt, is toegankelijkheid een wettelijke verplichting.

Of het nu in de bioscoop, het theater of bij een concert is – de uitdagingen voor mensen met een beperking blijven groot. Het is daarom belangrijk dat de stad Marburg en andere gemeenschappen in het land eindelijk actie ondernemen en duurzame oplossingen creëren. Er zijn al suggesties voor verbetering ingediend bij de minister van Cultuur, maar het valt nog te bezien hoe woorden daden zullen worden.

Toegankelijkheid is een uitdaging die ons allemaal aangaat. Er moeten dringend toekomstgerichte maatregelen worden genomen, zodat er eindelijk iets kan gebeuren in Marburg en daarbuiten.