Pięć lat więzienia dla prawnika Souaba: ujawniono tajemnice państwowe!
Ahmed Souab został skazany 31 października 2025 r. w Tunisie na pięć lat więzienia po wypowiedzeniu się na temat bezpieczeństwa państwa.

Pięć lat więzienia dla prawnika Souaba: ujawniono tajemnice państwowe!
Orzeczenie sądu wywołuje zamieszanie w Tunisie: prawnik Ahmed Souab został skazany na pięć lat więzienia. Decyzja pochodzi z Chambre criminelle spécialisée dans les Affairs deterrore du tribunal de première instancja i została ogłoszona w piątek, 31 października 2025 r. Skazanie Souaba jest efektem odesłania Izby Oskarżycielskiej spécialisée do Cour d'appel de Tunis i dotyczy jego zeznań przed izbą criminelle, która zajmuje się ważną sprawą – spisek przeciwko bezpieczeństwu państwa nr 1. Wydarzenia te rodzą pytania o stan praworządności w Tunezji i wpływ, jaki takie orzeczenia będą miały na społeczeństwo.
Jednak chociaż wymiar sprawiedliwości jest ostro krytykowany w świecie arabskim, istnieją także międzynarodowe wyzwania, przed którymi stoją takie kraje jak Kanada. Asya Medea, transpłciowa kobieta, która uciekła z Turcji w 2018 r., niedawno podkreśliła pogarszającą się sytuację osób ubiegających się o azyl w Kanadzie. Po złożeniu wniosku o azyl ze względu na niebezpieczną sytuację i uzyskaniu statusu uchodźcy w 2020 r. Medea walczy teraz o dobro otaczających ją osób. W organizacji non-profit o nazwie LuBunTO wspiera nowicjuszy LGBTQ+, którzy przeżywają podobny los jak ona.
Bill C-12: Zagrożenie dla osób ubiegających się o azyl
Ustawa C-12, znana również jako „Ustawa o silnych granicach”, jest obecnie przedmiotem debaty. Jest to postrzegane jako zagrożenie dla prawa człowieka do azylu i uniemożliwia rozpatrzenie wniosków o azyl złożonych przez osoby, które mieszkają w Kanadzie od ponad roku. Obowiązuje to z mocą wsteczną od 24 czerwca 2020 r., co oznacza, że wiele osób ubiegających się o azyl znalazło się w szarej strefie prawnej. Minister imigracji Lena Diab wyjaśniła, że osoby dotknięte deportacją mogą wystąpić jedynie o ocenę ryzyka przed deportacją – opcja, która zdaniem krytyków ma niewielkie szanse powodzenia.
Obawy te podziela także poseł Bloku Québécois Claude DeBellefeuille, który wskazuje na dylemat polegający na tym, że sytuacja w krajach pochodzenia osób ubiegających się o azyl może szybko się zmienić. Odpowiedź ministerstwa, że ocena ryzyka jest nadal konieczna, wprawia wiele osób w zakłopotanie. Jason Hollmann, dyrektor ds. polityki azylowej, podkreśla, że kryteria tej oceny ryzyka są takie same, jak w przypadku wniosków o azyl, jednak rzeczywistość pokazuje, że tylko około sześć procent tych wniosków zostało w przeszłości zatwierdzonych.
Wymiary międzynarodowe
Projekt ustawy C-12 odzwierciedla światową tendencję zmierzającą do podważania praw uchodźców i osób ubiegających się o azyl, przy jednoczesnym minimalizowaniu ochrony tych bezbronnych grup społecznych. Inicjatywy takie jak Medea, która opowiada się za prawami osób LGBTQ+, dają nadzieję, ale pojawiają się w kontekście coraz bardziej restrykcyjnej polityki. Organizacje takie jak Amnesty International wzywają Kanadę do ponownego przemyślenia swojej polityki azylowej i odrzucenia ustawy C-12 mającej na celu ochronę praw osób ubiegających się o ochronę.
Co to wszystko ma wspólnego z tym, co wydarzyło się w Tunisie? Obydwa przypadki pokazują, jak podejście do sprawiedliwości i praw człowieka może się różnić w zależności od kontekstu i sytuacji politycznej. Niezależnie od tego, czy w Tunezji, gdzie prawnik jest więziony z powodu swoich zeznań, czy w Kanadzie, gdzie prawo do azylu stoi w obliczu ogromnego zagrożenia – na pierwszym planie musi znajdować się ludzkość.