Pięć lat więzienia dla prawnika Souaba: ujawniono tajemnice państwowe!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ahmed Souab został skazany 31 października 2025 r. w Tunisie na pięć lat więzienia po wypowiedzeniu się na temat bezpieczeństwa państwa.

Ahmed Souab wurde am 31. Oktober 2025 in Tunis zu fünf Jahren Haft verurteilt, nachdem er zur Sicherheit des Staates Stellung nahm.
Ahmed Souab został skazany 31 października 2025 r. w Tunisie na pięć lat więzienia po wypowiedzeniu się na temat bezpieczeństwa państwa.

Pięć lat więzienia dla prawnika Souaba: ujawniono tajemnice państwowe!

Orzeczenie sądu wywołuje zamieszanie w Tunisie: prawnik Ahmed Souab został skazany na pięć lat więzienia. Decyzja pochodzi z Chambre criminelle spécialisée dans les Affairs deterrore du tribunal de première instancja i została ogłoszona w piątek, 31 października 2025 r. Skazanie Souaba jest efektem odesłania Izby Oskarżycielskiej spécialisée do Cour d'appel de Tunis i dotyczy jego zeznań przed izbą criminelle, która zajmuje się ważną sprawą – spisek przeciwko bezpieczeństwu państwa nr 1. Wydarzenia te rodzą pytania o stan praworządności w Tunezji i wpływ, jaki takie orzeczenia będą miały na społeczeństwo.

Jednak chociaż wymiar sprawiedliwości jest ostro krytykowany w świecie arabskim, istnieją także międzynarodowe wyzwania, przed którymi stoją takie kraje jak Kanada. Asya Medea, transpłciowa kobieta, która uciekła z Turcji w 2018 r., niedawno podkreśliła pogarszającą się sytuację osób ubiegających się o azyl w Kanadzie. Po złożeniu wniosku o azyl ze względu na niebezpieczną sytuację i uzyskaniu statusu uchodźcy w 2020 r. Medea walczy teraz o dobro otaczających ją osób. W organizacji non-profit o nazwie LuBunTO wspiera nowicjuszy LGBTQ+, którzy przeżywają podobny los jak ona.

Bill C-12: Zagrożenie dla osób ubiegających się o azyl

Ustawa C-12, znana również jako „Ustawa o silnych granicach”, jest obecnie przedmiotem debaty. Jest to postrzegane jako zagrożenie dla prawa człowieka do azylu i uniemożliwia rozpatrzenie wniosków o azyl złożonych przez osoby, które mieszkają w Kanadzie od ponad roku. Obowiązuje to z mocą wsteczną od 24 czerwca 2020 r., co oznacza, że ​​wiele osób ubiegających się o azyl znalazło się w szarej strefie prawnej. Minister imigracji Lena Diab wyjaśniła, że ​​osoby dotknięte deportacją mogą wystąpić jedynie o ocenę ryzyka przed deportacją – opcja, która zdaniem krytyków ma niewielkie szanse powodzenia.

Obawy te podziela także poseł Bloku Québécois Claude DeBellefeuille, który wskazuje na dylemat polegający na tym, że sytuacja w krajach pochodzenia osób ubiegających się o azyl może szybko się zmienić. Odpowiedź ministerstwa, że ​​ocena ryzyka jest nadal konieczna, wprawia wiele osób w zakłopotanie. Jason Hollmann, dyrektor ds. polityki azylowej, podkreśla, że ​​kryteria tej oceny ryzyka są takie same, jak w przypadku wniosków o azyl, jednak rzeczywistość pokazuje, że tylko około sześć procent tych wniosków zostało w przeszłości zatwierdzonych.

Wymiary międzynarodowe

Projekt ustawy C-12 odzwierciedla światową tendencję zmierzającą do podważania praw uchodźców i osób ubiegających się o azyl, przy jednoczesnym minimalizowaniu ochrony tych bezbronnych grup społecznych. Inicjatywy takie jak Medea, która opowiada się za prawami osób LGBTQ+, dają nadzieję, ale pojawiają się w kontekście coraz bardziej restrykcyjnej polityki. Organizacje takie jak Amnesty International wzywają Kanadę do ponownego przemyślenia swojej polityki azylowej i odrzucenia ustawy C-12 mającej na celu ochronę praw osób ubiegających się o ochronę.

Co to wszystko ma wspólnego z tym, co wydarzyło się w Tunisie? Obydwa przypadki pokazują, jak podejście do sprawiedliwości i praw człowieka może się różnić w zależności od kontekstu i sytuacji politycznej. Niezależnie od tego, czy w Tunezji, gdzie prawnik jest więziony z powodu swoich zeznań, czy w Kanadzie, gdzie prawo do azylu stoi w obliczu ogromnego zagrożenia – na pierwszym planie musi znajdować się ludzkość.