Heinrich Hilgard: Od Speyera do króla kolei amerykańskiej!

Heinrich Hilgard: Od Speyera do króla kolei amerykańskiej!

Uwagę przyciąga nowa książka o Heinrichu Hilgardzie, lepiej znanym jako Henry Villard. Zostanie zaprezentowany w Speyer 29 września 2025 r. i rzuca światło na niezwykłe życie jednego z najważniejszych emigrantów XIX wieku, który nie tylko ukształtował historię amerykańskiej kolei, ale także nigdy nie zapomniał o swoich palatynackich korzeniach. Głośny Nadreński Palatynat Karl Erhard Schuhmacher, doświadczony znawca życia Hilgarda, opublikował tę książkę, aby zachować pamięć o słynnym synu Speyera.

Heinrich Hilgard urodził się 10 kwietnia 1835 roku w Speyer i reprezentował rodzinę prawników Hilgarda i Palatynatu Lisette Pfeiffer. W 1839 roku rodzina przeniosła się do Zweibrücken, gdzie Heinrich otrzymał wykształcenie. Co ciekawe, szkołę średnią opuścił w czasie powstania palatynackiego w 1849 r. z powodu konfliktu z nauczycielem religii. Wikipedia Zwraca uwagę, że następnie udał się do Palatynatu i ostatecznie zdał maturę w Speyer w 1852 r.

Emigracja pełna przygód

W 1853 roku Hilgard wyruszył w doniosłą przygodę. Wyemigrował do USA nie znając języka angielskiego i 13 października wylądował w Nowym Jorku. Za jedyne 50 dolarów przekazane przez jego wujka z Illinois rozpoczął nowe życie. Za ostatnie pieniądze kupił przejazd żeglugowy i położył podwaliny pod swoją imponującą karierę, dzięki której zyskał miano „amerykańskiego króla kolei”. HDBG jest do przeczytania.

Jego droga prowadziła przez wiele różnych zawodów, w tym jako pisarz, a później jako redaktor lokalnej gazety. Hilgard zyskał zaufanie prezydenta Abrahama Lincolna i jako dziennikarz relacjonował wojnę secesyjną. To ostatecznie otworzyło drzwi do jasnej kariery w sektorze kolejowym. Został prezesem kilku spółek kolejowych i był w dużej mierze odpowiedzialny za ukończenie budowy kolei Northern Pacific.

Dziedzictwo, które trwa

Jednak jego zaangażowanie nie skończyło się na transporcie kolejowym. Hilgard założył w Zweibrücken sierociniec, szkołę Hilgard i wspierał budowę Kościoła Pamięci w Speyer. Dzięki swoim zasługom został w 1895 roku honorowym obywatelem swojego rodzinnego miasta i do dziś jest zapomniany - nie tylko ze względu na nazwaną jego imieniem Hilgardstrasse w Speyer, ale także ze względu na poświęcone tam popiersie.

Książka Schuhmachera stanowi ważny krok w podtrzymaniu pamięci o Heinrichu Hilgardzie i pokazuje, że jego historia nadal interesuje region. Pomimo wielu wyzwań, jakie mu towarzyszyły, Hilgard pozostawił po sobie niezwykłe dziedzictwo – nie tylko w USA, ale także w rodzinnym Palatynacie.