Παιδιά που απελάθηκαν στο St. Peter-Ording: Κάνοντας ορατά τα τραύματα του παρελθόντος
Ανάμνηση της απέλασης των παιδιών: Ο St. Peter-Ording υπογραμμίζει τις εμπειρίες 325.000 παιδιών μεταξύ 1945-1990.

Παιδιά που απελάθηκαν στο St. Peter-Ording: Κάνοντας ορατά τα τραύματα του παρελθόντος
Στο St. Peter-Ording, γίνεται επί του παρόντος ένα σημαντικό βήμα για να συμβιβαστείτε με την οδυνηρή ιστορία των παιδιών που αποστέλλονται μακριά. Σήμερα υπάρχουν περίπου 325.000 παιδιά που στάλθηκαν σε περισσότερα από 40 παιδικά σανατόρια μεταξύ 1945 και 1990, κυρίως για λόγους «ανατροφής», όπως NDR. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των παιδιών που στέλνονται στη Γερμανία ανέρχεται σε 6 με 8 εκατομμύρια. Αυτά τα παιδιά αναμενόταν να περάσουν από τρεις έως έξι εβδομάδες σε ειδικές εγκαταστάσεις, ενώ οι γονείς τους δεν ήταν παρόντες. Ωστόσο, η πραγματικότητα για πολλούς χαρακτηριζόταν συχνά από εξαναγκασμό και απομόνωση, όπως δείχνουν οι αναφορές από τους πληγέντες.
Το στρογγυλό τραπέζι, το οποίο ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2024 με πρωτοβουλία της οικιακής ομάδας «Schickungskinder SPO», έχει στόχο να κάνει ορατές τις συχνά οδυνηρές εμπειρίες αυτών των παιδιών. Αυτές περιλαμβάνουν αναφορές για βία, καταναγκαστική κατανάλωση φαγητού και ψυχική ταπείνωση. Η Claudia Johansson, η ίδια ένα από τα παιδιά που απομακρύνθηκαν, και άλλοι συμμετέχοντες συζητούν υπό την ηγεσία ειδικών όπως η Δρ. Helge-Fabien Hertz τις μεμονωμένες τύχες και τις προκλήσεις. Ο πίνακας περιλαμβάνει πρώην παιδιά σπα, κατοίκους, καθώς και εκπροσώπους της κοινότητας και της πολιτείας Schleswig-Holstein.
Οι εμπειρίες των παιδιών που απελάθηκαν
Πολλά από τα παιδιά σε αυτά τα σπίτια υπέστησαν συναισθηματική και σωματική κακοποίηση. Όπως εξηγεί η έκθεση του NDR, οι αναφορές για αυτές τις εμπειρίες είναι ανησυχητικές. Το καταναγκαστικό φαγητό και οι αυστηρές περίοδοι ανάπαυσης δικαιολογούνταν συχνά ως εκπαιδευτικά μέτρα, αλλά αυτές οι πρακτικές θεωρούνται πλέον όλο και περισσότερο ως μορφές ψυχολογικής βίας. Μια μελέτη από το Christian-Albrechts-Universität zu Kiel αναλαμβάνει μια εις βάθος ανάλυση και φέρνει φως σε αυτή τη σκοτεινή εποχή. Οι ιστορικοί έχουν αποκαλύψει ότι η σωματική τιμωρία και τα τιμωρητικά μέτρα θεωρούνται από καιρό κανονικές μέθοδοι εκπαίδευσης.
Άλλα φρικτά γεγονότα έχουν επίσης τεκμηριωθεί, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ηρεμιστικών, συχνά εν αγνοία των γονέων. Πολλά παιδιά στα σπίτια υποβλήθηκαν σε θεραπεία με φάρμακα για να περιοριστεί η ανησυχία τους, η οποία αντιπροσωπεύει μια άλλη πτυχή της κακοποίησης. Η Sylvia Wagner, φαρμακοποιός, τεκμηριώνει αυτές τις πρακτικές και τους σχετικούς κινδύνους. Η χρήση φαρμάκων είναι ένα παράδειγμα της αποκρουστικής περιφρόνησης των δικαιωμάτων των παιδιών.
Μια υγιής επανεκτίμηση
Η στρογγυλή τράπεζα δεν συζητά μόνο τα σκοτεινά κεφάλαια, αλλά στοχεύει επίσης στην ανάπτυξη μιας κοινής δήλωσης. Μετά από τέσσερις συνεδρίες, προγραμματίζεται μια μόνιμη έκθεση στο Τοπίο του Μουσείου Eiderstedt για να κάνει αυτό το θέμα ορατό στις μελλοντικές γενιές. Συνοδευόμενα από μια έντονη επιθυμία να ακουστούν στην κοινωνία, όσοι επηρεάζονται απαιτούν μια ολοκληρωμένη διαδικασία που υπερβαίνει την κακομεταχείριση του παρελθόντος.
Δυστυχώς, πολλοί από αυτούς που επηρεάζονται αισθάνονται απογοητευμένοι από την πολιτική. Ωστόσο, υπάρχει ελπίδα ότι το έργο μπορεί να χρησιμεύσει ως πρότυπο για άλλα μέρη για να ρίξει φως στις ατομικές τύχες των παιδιών που έχουν απελαθεί. Ιστορικά, αυτό είναι ένα απαραίτητο βήμα για να δοθεί στα απελαθέντα παιδιά η αναγνώριση που τόσο χρειάζονται.
Ο δρόμος προς τη δικαιοσύνη είναι δύσκολος, αλλά με κάθε ιστορία που λέγεται, μεγαλώνει η ελπίδα για καλύτερη κατανόηση και ένα προστατευμένο μέλλον για τις μελλοντικές γενιές. Στο χέρι όλων μας είναι να ακούσουμε αυτή την συχνά ξεχασμένη ομάδα παιδιών και να μην αγνοήσουμε τις ιστορίες τους.