Dzieci deportowane do St. Peter-Ording: Uwidocznianie traum z przeszłości

Dzieci deportowane do St. Peter-Ording: Uwidocznianie traum z przeszłości

W St. Peter-Ording podejmuje się obecnie ważny krok w kierunku uporania się z bolesną historią odsyłania dzieci. Obecnie około 325 000 dzieci wysłano do ponad 40 sanatoriów dziecięcych w latach 1945–1990, głównie w celach „wychowawczych”, jak np. NDR raporty. Według szacunków liczba dzieci wysyłanych do Niemiec wynosi od 6 do 8 milionów. Oczekiwano, że dzieci te spędzą od trzech do sześciu tygodni w specjalnych placówkach pod nieobecność rodziców. Jednakże rzeczywistość dla wielu osób często charakteryzowała się przymusem i izolacją, jak pokazują raporty osób dotkniętych tą sytuacją.

Okrągły stół, który powstał we wrześniu 2024 roku z inicjatywy domowej grupy „Schickungskinder SPO”, ma na celu uwidocznienie często bolesnych doświadczeń tych dzieci. Należą do nich doniesienia o przemocy, przymusowym jedzeniu i psychicznym upokorzeniu. Claudia Johansson, jedna z odesłanych dzieci, oraz pozostali uczestnicy dyskutują pod przewodnictwem ekspertów, takich jak dr Helge-Fabien Hertz, o indywidualnych losach i wyzwaniach. W tabeli uwzględniono byłe dzieci uzdrowiskowe, mieszkańców, a także przedstawicieli społeczności i kraju związkowego Szlezwik-Holsztyn.

Doświadczenia dzieci deportowanych

Wiele dzieci w tych domach doświadczyło przemocy emocjonalnej i fizycznej. Jak wyjaśnia raport NDR, doniesienia o tych doświadczeniach są alarmujące. Przymusowe jedzenie i ścisłe okresy odpoczynku były często uzasadnione jako środki edukacyjne, ale obecnie praktyki te są coraz częściej postrzegane jako formy przemocy psychicznej. Badanie przeprowadzone przez Christian-Albrechts-Universität zu Kiel przeprowadza dogłębną analizę i rzuca światło na ten mroczny czas. Historycy ujawnili, że kary cielesne i środki karne od dawna uważane są za normalne metody edukacji.

Udokumentowano także inne przerażające fakty, w tym zażywanie środków uspokajających, często bez wiedzy rodziców. Wiele dzieci w tych domach leczono lekami, aby złagodzić ich niepokój, co stanowi kolejny aspekt przemocy. Farmaceutka Sylvia Wagner dokumentuje te praktyki i związane z nimi ryzyko. Zażywanie leków jest przykładem obrzydliwego lekceważenia praw dziecka.

Zdrowa ponowna ocena

Okrągły stół nie tylko omawia ciemne rozdziały, ale ma także na celu opracowanie wspólnej deklaracji. Po czterech sesjach planowana jest stała wystawa w Krajobrazie Muzeum Eiderstedt, aby przybliżyć ten temat przyszłym pokoleniom. Osoby dotknięte tą sytuacją, którym towarzyszy silne pragnienie bycia wysłuchanym w społeczeństwie, domagają się kompleksowego procesu wykraczającego poza dotychczasowe złe traktowanie.

Niestety wiele osób dotkniętych tą sytuacją czuje się zawiedzionych polityką. Niemniej jednak istnieje nadzieja, że ​​projekt może posłużyć za wzór dla innych miejsc i rzucić światło na indywidualne losy deportowanych dzieci. Historycznie rzecz biorąc, jest to niezbędny krok, aby zapewnić deportowanym dzieciom uznanie, którego tak desperacko potrzebują.

Droga do sprawiedliwości jest wyboista, ale z każdą opowiadaną historią rośnie nadzieja na lepsze zrozumienie i chronioną przyszłość przyszłych pokoleń. Naszym zadaniem jest wysłuchanie tej często zapomnianej grupy dzieci i nie ignorowanie ich historii.