Το Παρίσι ανοίγει τον Σηκουάνα για κολύμπι – ένας νέος παράδεισος κολύμβησης!

Το Παρίσι ανοίγει τον Σηκουάνα για κολύμπι – ένας νέος παράδεισος κολύμβησης!

Οι Παριζιάνοι είναι πανευτυχείς γιατί από το Σάββατο οι κάτοικοι της γαλλικής πρωτεύουσας θα μπορούν επιτέλους να κολυμπήσουν ξανά στον Σηκουάνα - μετά από περισσότερα από 100 χρόνια περιορισμών. Τρεις εξωτερικές πισίνες θα δημιουργηθούν ειδικά στον ποταμό, εκ των οποίων η μία θα βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με τον εμβληματικό Πύργο του Άιφελ. Αυτό δεν είναι μόνο ένα αποκορύφωμα για την πόλη, αλλά και ένα σημαντικό βήμα στην πορεία προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, στους οποίους θα επιτρέπεται στους αθλητές να βουτήξουν στον Σηκουάνα παρά την προσωρινή οριακή ποιότητα του νερού. Ένα βήμα που εκπλήσσει πολλούς και ακολουθεί το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών πόλεων, όπου η κολύμβηση στα αστικά νερά αποτελεί εδώ και καιρό θέμα. Το PZ News αναφέρει ότι το κολύμπι στα ποτάμια συζητείται τώρα και σε άλλες πόλεις.

Το κολύμπι στα νερά των ευρωπαϊκών πόλεων είναι δίκοπο μαχαίρι. Στο Λονδίνο, το κολύμπι στον Τάμεση είναι συνήθως ανεπιθύμητο σε μεγάλα σημεία της πόλης. Επιτρέπεται μόνο σε ένα μικρό τμήμα δυτικά της γέφυρας Putney, αλλά αυτό δεν συνιστάται ούτε εδώ. Υπάρχει επίσης ένα κλειστό τμήμα του καναλιού στο Canary Wharf που επιτρέπει την κολύμβηση.

Κολύμπι σε ευρωπαϊκές πόλεις

Πώς είναι στο Άμστερνταμ; Το κολύμπι στα κανάλια στο τουριστικό κέντρο δεν συνιστάται λόγω της μεγάλης συχνότητας των σκαφών. Αλλά όσοι απολαμβάνουν το κολύμπι θα βρουν δημοφιλή σημεία στο IJ πίσω από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό ή στο ιστορικό εσωτερικό λιμάνι κοντά στο ναυτιλιακό μουσείο. Στη Ρώμη, ωστόσο, το κολύμπι στον Τίβερη είναι γενικά απαγορευμένο επειδή ο ποταμός είναι πολύ μολυσμένος, ενώ οι πρωτοβουλίες των πολιτών για την αναζωογόνηση του νερού έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής.

Μια ματιά στο Βερολίνο δείχνει ότι υπάρχει απαγόρευση κολύμβησης στο Σπρέε εδώ και περίπου 100 χρόνια. Η τελευταία επίδειξη κολύμβησης που αγωνίζεται για την εκ νέου έγκριση αποδεικνύεται μια θαρραλέα προσπάθεια να κινητοποιηθεί η συζήτηση για την ασφάλεια και την υγιεινή.

• Schwimmen in städtischen Flüssen:
  • London: Teilweises Schwimmen erlaubt, aber nicht ratsam
  • Amsterdam: Beliebte Schwimmstellen im IJ
  • Rom: Schwimmen im Tiber verboten
  • Berlin: Schwimmverbot in der Spree

Από την άλλη πλευρά, η Ελβετία έχει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση: το κολύμπι σε αστικές λίμνες και ποτάμια είναι ευρέως διαδεδομένο εδώ. Πόλεις όπως η Ζυρίχη, η Γενεύη και η Βασιλεία προσφέρουν καθαρά νερά που προσκαλούν για κολύμπι. Ακόμη και στη Βουδαπέστη υπάρχουν καθορισμένες περιοχές στον Δούναβη όπου επιτρέπεται η κολύμβηση, με την ποιότητα του νερού να αυξάνεται ή να μειώνεται ανάλογα με την κυκλοφορία και τα επίπεδα του νερού.

Ποιότητα νερού στην Ευρώπη

Αν κοιτάξετε τη γενική ποιότητα του νερού στην Ευρώπη, είναι σαφές ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί σημαντικά. Μια έκθεση της ΕΕ δείχνει ότι σχεδόν το 85% των υδάτων κολύμβησης στην Ευρώπη ήταν «άριστης» ποιότητας το 2021. Στη Γερμανία το ποσοστό ήταν ακόμη υψηλότερο, στο 90,4%. Από 2.291 γερμανικές περιοχές κολύμβησης, οι 2.071 κατατάχθηκαν στην κατηγορία υψηλότερης ποιότητας. Η Αυστρία, η Μάλτα και η Κροατία διαθέτουν επίσης παρόμοιες αξίες, κάτι που είναι θετικό τόσο για τον τουρισμό όσο και για το περιβάλλον. Η Αντιπροσωπεία της ΕΕ στη Γερμανία αναφέρει ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για την ποιότητα των υδάτων επιβάλλουν την παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων.

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, τα νερά κολύμβησης στην Ευρώπη έχουν ανοδική τάση εδώ και δεκαετίες, με το 84,6% από τα 22.295 νερά κολύμβησης το 2019 να είναι εξαιρετικής ποιότητας. Χάρη στη συστηματική παρακολούθηση και τις επενδύσεις σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων, τα επίπεδα ρύπανσης έχουν μειωθεί σημαντικά. ΕΟΧ παρέχει αναλυτικά δεδομένα εδώ που δείχνουν ότι οι περισσότερες περιοχές κολύμβησης στην ΕΕ υπερβαίνουν τα ελάχιστα πρότυπα.

Συνοπτικά, οι ευρωπαϊκές πόλεις βρίσκονται στο σωστό δρόμο όσον αφορά την κολύμβηση στα αστικά ύδατα. Το Παρίσι δείχνει πώς μπορεί να γίνει και άλλες μητροπόλεις θα πρέπει να μάθουν από αυτό, καθώς η ποιότητα του νερού συνεχίζει να αποτελεί το επίκεντρο των αστικών περιοχών. Αυτό δεν είναι μόνο όφελος για τους κατοίκους, αλλά και για τον τουρισμό και την ποιότητα ζωής στις πόλεις.